Αν γινόταν απονομή, εκτός από τα Όσκαρ υποκριτικού ρόλου, και Όσκαρ πολιτικής υποκρισίας, το πολιτικό σύστημα της χώρας μας θα ήταν το απόλυτο φαβορί. Επί δεκαετίες ολόκληρες όλα τα πολιτικά κόμματα συμφωνούν ότι το δικαίωμα να ψηφίζουν οι συμπατριώτες μας από τον τόπο που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό, είναι στοιχειώδες δημοκρατικό δικαίωμα. Μόνο που το δικαίωμα αυτό δεν αναγνωρίστηκε στην πράξη ποτέ μέχρι σήμερα.

Μια ακόμα πρωτοτυπία της χώρας μας που διατηρεί στον τομέα αυτό τα πανευρωπαϊκά πρωτεία. Στην πραγματικότητα τα κόμματα έχουν θέσει τις αξίες και τις αρχές της Δημοκρατίας στην υπηρεσία της εξυπηρέτησης των εκλογικών σκοπιμοτήτων και συμφερόντων τους. Αυτό είναι το κυρίαρχο κριτήριο στις αποφάσεις τους.

Τις μέρες αυτές, με πρωτοβουλία της κυβέρνησης, δίνεται στο κοινοβουλευτικό σώμα μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποκαταστήσουν μια αντδημοκρατική διάκριση, τον απαράδεκτο διαχωρισμό σε Έλληνες εσωτερικού και Έλληνες εξωτερικού. Σε Έλληνες που υφίστανται στη ζωή τους, με τον πιο δραματικό τρόπο, τις κυβερνητικές πολιτικές χωρίς δυνατότητα να παρέμβουν στην διακυβέρνηση της χώρας τους και σε Έλληνες που αποφασίζουν γι’ αυτούς.

Για να τεθεί σε ισχύ το δικαίωμα της ψήφου στους Έλληνες του εξωτερικού από τη χώρα που ζουν, απαιτούνται τουλάχιστον 200 ψήφοι. Δεν μπορεί να φανταστεί κανείς ότι κόμματα που συμφωνούν επί της αρχής του δικαιώματος, θα καταψηφίσουν τη σχετική νομοθετική ρύθμιση. Κόμματα που αγωνίζονται για τα δικαιώματα των ξένων μεταναστών στη χώρα μας ότι θα στερήσουν το στοιχειώδες δικαίωμα των Ελλήνων μεταναστών στο εξωτερικό ή ότι κόμματα που θέλουν να εκφράζουν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης θα χτίσουν αντιδημοκρατικό τείχος στα σύνορα της χώρας.

Είναι θέμα εθνικής αξιοπρέπειας να ξεπεραστούν οι όποιες διαφωνίες υπάρχουν, να βρεθούν συναινετικές λύσεις και το δικαίωμα της ψήφου να δοθεί στους συμπατριώτες μας ομόφωνα από την Βουλή των Ελλήνων.