Το 20% των εδαφών της Ουκρανίας έχει καταληφθεί, σχεδόν κατεστραμμένο, από τους εισβολείς Ρώσσους...
Όλο και περισσότερο με πείθουν οι επιφυλάξεις και η στρατηγική των ηγετών της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Γαλλίας που ζητούν κατάπαυση πυρός και έναρξη διαπραγματεύσεων…
Οι πύρινοι λόγοι των "ασυμβίβαστων" δεν είναι χωρίς κόστος…
Και εντάξει θα καταλάβαινα την συναισθηματική κατάσταση από τη μεριά των Ουκρανών…
Αλλά με αυτούς του "τσάμπα μάγκες" (του διαδικτύου και όχι μόνον) έχω πρόβλημα, γιατί ο ιδεοληπτικός λαϊκισμός τους, στην ουσία παράγει αποτελέσματα…
Ηττημένους, κατεστραμμένους, νεκρούς και κατακτημένες περιοχές της Ουκρανίας…
Όσοι/ες δε επενδύουν σε μια λογική "πολέμου φθοράς", ελπίζω να αντιλαμβάνονται πως αυτή η περίπτωση σημαίνει για την Ουκρανία (αλλά και σε κάποιο βαθμό για την Ευρώπη) τέλμα, αίμα, καταστροφές, δυστυχία...
Ναι είμαστε, όλο και περισσότερο, με το στοχασμό των Ευρωπαίων ηγετών και επιφυλακτικοί με τους μέχρι πρόσφατα αμερικάνικους σχεδιασμούς, έτσι τουλάχιστον όπως είχαν εκφραστεί από επίσημα θεσμικά χείλη...
Αναφερόμαστε πλέον στο σύνολο των συμμάχων μας ως ο συνασπισμός που η χώρα μας έχει αποφασίσει να είναι ενταγμένη...
Στην αστική Δημοκρατία "δυτικού" τύπου…
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, μιλάει για "παρατεταμένο πόλεμο φθοράς"… Δεν τον κόβω και τόσο Πουτινικό…
Ο Αμερικανός πρόεδρος κος Μπάιντεν ξεκαθάρισε ότι η Δύση πρέπει να συνεχίσει να βοηθάει την Ουκρανία, προσθέτοντας: "Αλλά μου φαίνεται ότι κάποια στιγμή στην πορεία, θα πρέπει να υπάρξει εδώ μια διευθέτηση με διαπραγματεύσεις". "Και το τι συνεπάγεται αυτό, δεν το γνωρίζω. Δεν νομίζω ότι κανείς γνωρίζει αυτή τη στιγμή. Αλλά εν τω μεταξύ, θα συνεχίσουμε να φέρνουμε τους Ουκρανούς σε θέση όπου θα μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους"...
Τι σημαίνει "διευθέτηση με διαπραγματεύσεις", το αφήνω στους πολεμοχαρείς του διαδικτύου να το εξηγήσουν…
Η πρωθυπουργός της Εσθονίας, Κάγια Κάλας δήλωσε: "...Βρισκόμαστε σε ένα σημείο όπου οι κυρώσεις αρχίζουν να πλήττουν την πλευρά μας...".
"... Στην αρχή οι κυρώσεις ήταν δύσκολες μόνο για τη Ρωσία, αλλά τώρα φτάνουμε σε ένα σημείο όπου οι κυρώσεις είναι επώδυνες για τις δικές μας χώρες και τώρα το ερώτημα είναι πόσο πόνο είμαστε διατεθειμένοι να υπομείνουμε. Είναι διαφορετικός για τις διάφορες χώρες.
Η ενότητα είναι πολύ δύσκολο να διατηρηθεί. Γίνεται όλο και πιο δύσκολη λόγω του υψηλού πληθωρισμού, και των τιμών της ενέργειας...".
Στην χθεσινή Καθημερινή διαβάσαμε δύο ενδιαφέροντα άρθρα (των Γ. Παγουλάτου και Πέτρου Παπακωνσταντίνου) που ακριβώς αναπτύσσουν την στρατηγική για την "ειρήνη"… Τους θεωρώ από τους πλέον αξιόπιστους εκφραστές, στην Ελλάδα, των δυνάμεων σκέψης που υποστηρίζουν την ενότητά μας με την Ευρώπη και τη "δύση" γενικότερα…
Τελικά φαίνεται πως όλο και πληθαίνουν τα μηνύματα υπέρ μιας τακτικής με στόχο την "ειρήνη", σε αντίθεση με την επικρατούσα εδώ μέσα (στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης), έωλη και χωρίς βασιμότητα, περί "τελικής ήττας" του Πούτιν και της Ρωσίας…