Οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές και ο βαθύς ύπνος των πολιτικών

Γιώργος Παπαμώκος 26 Ιαν 2014

Μια ακόμη τεχνολογική επανάσταση συντελείται στις μέρες μας. Και πρόκειται να λάβει σάρκα και οστά τα επόμενα χρόνια και να ρυθμίσει  πολλούς κλάδους της παραγωγικής οικονομίας ενώ ήδη τα πρώτα προϊόντα κυκλοφορούν. Η Ελληνική πολιτική σκηνή μένει άφωνη μπροστά στις εξελίξεις όπως πάντα ενώ η πλειονότητά της είναι ανίκανη νοητικά να προβλέψει τι σημαίνει για την οικονομία. Ενώ όταν το καταλάβει, θα τρέχει να χρηματοδοτήσει προγράμματα στα ΑΕΙ της χώρας… Τότε που θα ετοιμάζεται η επόμενη τεχνολογική επανάσταση, η πολιτική παραλυτική μας ελίτ θα νομίζει ότι η παλιά μόλις τότε θα έχει έρθει.   Χωρίς κρίση, χωρίς πρόβλεψη χωρίς ρυθμιστική ισχύ με σχεδίαση πολιτικής για τα επόμενα χρόνια. Η τεχνολογία των παραγωγικών βιομηχανιών, οι μηχανικοί και οι επιστήμονες της παγκόσμιας βιομηχανίας μαζί με τους οικονομικούς διευθυντές τους σχεδιάζουν πάλι την οικονομική πολιτική και την παραγωγή του μέλλοντος προς όφελος του κέρδους και καθόλου δεν προβλέπουν τι θα γίνει με το ανθρώπινο δυναμικό που θα χάσει τις δουλειές του.  Δεν τους νοιάζει.

.

Αναφέρομαι στους τρισδιάστατους εκτυπωτές. Ποια τα όρια και οι επιπτώσεις αυτής της νέας τεχνολογίας; Γνωρίζει το πολιτικό προσωπικό; Φαντάζεστε πόσες θέσεις εργασίας θα χαθούν παγκοσμίως; Πόσες αντίστοιχα θα δημιουργηθούν; Ποιες χώρες θα πληγούν; Ποιες χώρες θα επωφεληθούν; Ποια η απάντηση της πολιτικής ηγεσίας σε αυτή την νέα τεχνολογική επανάσταση;   Άγνοια, αφωνία, αφασία…

.

Η ανεπαρκέστατη γενιά του πολιτικού Αλτσχάιμερ μάς οδηγεί.

.

Μια ερώτηση στο πολιτικό προσωπικό της χώρας μας:

.

Αυτή η τεχνολογία μπορεί να επαναφέρει την παραγωγική βιομηχανία από την Ασία στην Ευρώπη και στην Αμερική; Και αν ναι ποια τα πλεονεκτήματα – μειονεκτήματα για τη χώρα; Ποιες οι επιπτώσεις στην παγκόσμια ανισορροπία οικονομικής ισχύος;

.

Τι ρωτάω; Εδώ δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν και να διαχειριστούν την ψηφιακή τεχνολογία για να λύσουν οριστικά το πρόβλημα της δημόσιας διοίκησης. Κάποιες ασθένειες, όπως το Αλτσχάιμερ, ας το πάρουμε απόφαση, είναι ανίατες. Γιατί όμως αφήνουμε τέτοιους  ανθρώπους με τέτοια νοητική πολιτικά υστέρηση να μάς κυβερνούν;  Θα πρέπει σύντομα να τους πετάξουμε οριστικά έξω από τη διαχείριση της ζωής μας.