Φίλοι και φίλες η «Πολιτεία 2012» είναι εκεί στα μικρά γράμματα, ανάμεσα στις άλλες Κινήσεις. Τα γράμματα μπορεί να είναι μικρά και να μην διαβάζονται εύκολα, κυρίως από το πίσω μέρος της αίθουσας, αλλά εμείς σήμερα νιώθουμε μεγάλοι ενώνοντας τις δυνάμεις μας με όλους εσάς, που είστε σήμερα εδώ.
Ενώνουμε τις δυνάμεις μας με τους χιλιάδες πολίτες σε όλη την Ελλάδα, που μαζί θα δώσουμε τη μάχη για μια νέα Ελλάδα, σε μια προοδευτική Ευρώπη.
Είμαστε φίλοι και φίλες σήμερα εδώ μαζί σας γιατί μας ενώνουν κοινές αγωνίες, κοινές ανησυχίες για το σήμερα. Γιατί μας ενώνουν κοινές ελπίδες για το αύριο, για την έξοδο από την κρίση, αλλά γιατί μας ενώνουν και κοινοί αγώνες.
Η «Πολιτεία 2012» ήταν κοντά στην Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και κοντά στον Πρωθυπουργό τότε τον Κώστα Σημίτη την περίοδο ’96-2004 για να βοηθήσουμε τότε –όπως και βοηθήσαμε- στο μεγάλο έργο που πετύχαμε εκείνη την περίοδο. Και είμαστε τώρα κοντά μαζί σας για να συνεχίσουμε αυτή την προσπάθεια.
Είμαστε κοντά με όλους, ανοίγοντας εδώ και λίγα χρόνια μαζί με τις άλλες Κινήσεις το διάλογο στο χώρο της Κεντροαριστεράς, τη σύγκλιση, τη συνεργασία και σήμερα νιώθουμε δικαιωμένοι βλέποντας τους καρπούς αυτής της προσπάθειας να αρχίζουν να καρπίζουν.
Δεν πανηγυρίζουμε όμως. Γιατί σε αυτή εδώ την αίθουσα θα θέλαμε να βλέπαμε και κάποιους οι οποίοι λείπουν. Κάποιους, οι οποίοι θα έπρεπε να είναι εδώ και κάποιους τους οποίους όμως θα συναντήσουμε στο μέλλον. Αυτοί όμως που είμαστε εδώ, θα προχωρήσουμε. Θα προχωρήσουμε ενωμένοι και δυνατοί.
Γιατί εδώ χτυπάει η ελληνική καρδιά του ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Γιατί εδώ χτυπάει η καρδιά της ελληνικής Σοσιαλδημοκρατίας. Γιατί εδώ βρίσκονται οι δυνάμεις της εθνικής ευθύνης, βρίσκεται κυρίως το ΠΑΣΟΚ και ο Πρόεδρος του που με μεγάλο πολιτικό κόστος συμβάλλουν αποφασιστικά στη διατήρηση σήμερα της πολιτικής σταθερότητας, που είναι όρος για την έξοδο από την κρίση.
Εδώ φίλοι και φίλες είμαστε και όλοι όσοι ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα για ενότητα και ανανέωση. Είμαστε όλοι όσοι είπαμε το μεγάλο Ναι. Και αυτό το μεγάλο Ναι, θα το πούμε ενωμένοι στις 18 Μαΐου για την Ευρώπη που θέλουμε, για την Ελλάδα που θέλουμε, για την Παράταξη που θέλουμε.
Φίλοι και φίλες η Ευρώπη που θέλουμε σίγουρα δεν είναι η Ευρώπη της κρίσης, δεν είναι η Ευρώπη της λιτότητας, δεν είναι η Ευρώπη της ανεργίας, δεν είναι η Ευρώπη των συντηρητικών επιλογών. Ούτε είναι η κρίση όμως της Ευρωζώνης η κρίση του ευρωπαϊκού ιδεώδους. Είναι κρίση θεσμών, είναι κρίση ηγεσίας, είναι κρίση στόχων. Αυτή την κρίση θα την ξεπεράσουμε με περισσότερη Ευρώπη όχι λιγότερη Ευρώπη.
Με την Ευρώπη της ανάπτυξης, της απασχόλησης, της αλληλεγγύης και της συνοχής. Με την Ευρώπη της κοινωνικής Ευρώπης γιατί πάνω απ? όλα για μας τους Σοσιαλδημοκράτες Ευρώπη σημαίνει κοινωνική Ευρώπη. Αυτή είναι η μεγάλη παρακαταθήκη το μεγάλο επίτευγμα της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας σε όλα τα χρόνια από τον πόλεμο και ύστερα.
Γι? αυτό κι εμείς παλεύουμε μέσα από τις γραμμές του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος γιατί το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα έχει τη δύναμη, έχει και την ωριμότητα να κάνει αυτές τις αλλαγές που έχει ανάγκη η Ευρώπη. Και γι? αυτό στις κάλπες στις 18 Μαΐου θα ψηφίσουμε την Ελιά, θα ψηφίσουμε τη Δημοκρατική Παράταξη για να δυναμώσουμε την προοδευτική Ευρώπη, για να δυναμώσουμε μια άλλη Ευρώπη.
Όμως φίλες και φίλοι η κρίση στην Ευρωζώνη δεν ήταν αναγκαστικά να οδηγήσει και στην ελληνική τραγωδία που ζούμε τα τελευταία πέντε χρόνια. Γι? αυτό ευθυνόμαστε κι εμείς. Ευθύνονται οι βασικές παθογένειες, το πελατειακό κράτος, η ασυδοσία του ιδιωτικού τομέα, η κρατικοδίαιτη και παρασιτική οικονομία, ο κομματικός και συντεχνιακός συνδικαλισμός, η διαπλοκή, η διαφθορά, γι? αυτό φίλοι και φίλες τα λάθη που κάναμε εμείς και με τα λάθη που έκανε το Μνημόνιο, με τις καθυστερήσεις, τις αμφιταλαντεύσεις αύξησαν σίγουρα το κόστος προσαρμογής εκτόξευσαν την ανεργία, ενέτειναν τη λιτότητα, φτωχοποίησαν όλο και περισσότερους Έλληνες.
Όμως ας είμαστε ειλικρινείς. Η κρίση έφερε το Μνημόνιο και όχι το Μνημόνιο την κρίση. Γι? αυτό και ο διαχωρισμός, όπως ειπώθηκε πολύ σωστά και προηγούμενα, μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών, είναι πλαστός είναι ψευδεπίγραφος, είναι παραπλανητικός, είναι ένα δημαγωγικό ψέμα που διχάζει τους Έλληνες για να εξυπηρετήσει καθαρά κομματικές σκοπιμότητες.
Κανένας Έλληνας φίλοι και φίλες δεν είναι υπέρ του Μνημονίου, κανένας Έλληνας δεν είναι υπέρ της λιτότητας ή υπέρ της ανεργίας. Αν υπάρχει όμως μια διαχωριστική γραμμή, αυτή είναι η γραμμή που διαχωρίζει τις δυνάμεις της εθνικής ευθύνης που με θυσίες και αγώνες κρατάνε τη χώρα όρθια για να βγούμε από την κρίση, από τις δυνάμεις οι οποίες με λαϊκισμό και δημαγωγία επενδύουν στην κρίση, επενδύουν στην απόγνωση, επενδύουν στο θυμό, επενδύουν στην αγανάκτηση.
Γι? αυτό φίλοι και φίλες εμείς θα προχωρήσουμε. Θα προχωρήσουμε πέρα από τις δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών που θορύβησαν ορισμένους, γιατί οι δημοσκοπήσεις αυτές μας δείχνουν αυτό που πρέπει να αφήσουμε πίσω μας και μας δείχνουν προς τα πού πρέπει να πορευτούμε.
Η Ελιά που φυτέψαμε σήμερα, εδώ, για να αναπτυχθεί και να δώσει τους καρπούς που θέλουμε, πρέπει να πετύχει τρεις μεγάλους στόχους.
Ο πρώτος στόχος είναι να έχουμε μια όσο γίνεται μεγαλύτερη επιτυχία στις επερχόμενες ευρωεκλογές, για να μπορέσουμε και να κρατήσουμε τη χώρα όρθια να εξασφαλίσουμε την αναγκαία πολιτική σταθερότητα, αλλά και για να σταθούμε κι εμείς σε πιο γερά πόδια, για να κάνουμε στη συνέχεια πιο αποφασιστικά βήματα.
Ο δεύτερος μεγάλος στόχος είναι μετά τις ευρωεκλογές να συναντήσουμε τις δυνάμεις που δεν είναι σήμερα εδώ και κυρίως τις δυνάμεις της ΔΗΜΑΡ που μας ενώνουν πολλά περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν. Και τότε, μετά τις εκλογές, όταν πιθανότατα θα έχουν εκλείψει τα Μνημόνια και οι τρόικες όταν δεν θα χρειάζονται πια άλλα αντιλαϊκά μέτρα, θα υπάρχει ένα πολύ πιο ευνοϊκό πεδίο για να μπορέσουμε να συναντήσουμε αυτές τις δυνάμεις που σήμερα επικαλούνται τους λόγους για να μην είναι κοντά μας. Και αυτές οι δυνάμεις θα πρέπει να περιλαμβάνουν και όλες τις μεταρρυθμιστικές και φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις που έχουν στραφεί σήμερα στο ΣΥΡΙΖΑ ή σε άλλες επιλογές, γιατί αυτές οι δυνάμεις πρέπει να έρθουν κοντά μας και θα ‘ρθούν κοντά μας και όχι να πάμε εμείς καιροσκοπώντας προς αυτούς.
Ο τρίτος μεγάλος στόχος μας πρέπει να είναι όλοι μαζί σε μια πιο ευνοϊκή πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά συγκυρία, τότε να δημιουργήσουμε τη μεγάλη Ελιά με τους τίτλους τους νέους, με τα σύμβολα τα νέα, με νέα πρόσωπα που χρειάζονται και με ένα νέο πρόγραμμα που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του τόπου. Ένα νέο πρόγραμμα, το οποίο θα χαρακτηρίζεται από ένα προοδευτικό σχέδιο οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας, με προτεραιότητα στην ανάπτυξη και στην απασχόληση και που θα χαρακτηρίζεται και από μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές στο κράτος, στην κοινωνία και όπου αλλού χρειάζεται να κάνουμε τις μεγάλες τομές που έχει ανάγκη ο τόπος.
Μόνο που αυτές οι διαρθρωτικές αλλαγές φίλοι και φίλες, για να πετύχουν να ριζώσουν και να ολοκληρωθούν, πρέπει να τις παντρέψουμε με τα λαϊκά συμφέροντα, πρέπει να γίνουν κτήμα της κοινωνίας. Δεν μπορεί να είναι επιταγές μιας πεφωτισμένης ελίτ κάποιων τεχνοκρατών, ή κάποιας τρόικας.
Και αυτό θα το κάνουμε όταν αντιστοιχίσουμε αυτές τις αλλαγές με τις υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας, με τις υγιείς δυνάμεις της εργασίας, της γνώσης και της επιχειρηματικότητας, ώστε μαζί με αυτές τις δυνάμεις να χτίσουμε μια καινούργια κοινωνική συμμαχία, που θα ηγηθεί της νέας εποχής. Και αυτή είναι φίλοι και φίλες η μεγάλη πρόσκληση των καιρών και σε αυτή τη μεγάλη πρόκληση δηλώνουμε παρόντες και παρούσες.
Ευχαριστώ πολύ.