Τη γνώμη μας για την ποιότητα, τις ικανότητες και τα προσόντα του κ. Α. Τσίπρα έχουμε διατυπώσει και τεκμηριώσει κατ’ επανάληψη. Η θητεία του, ως πρωθυπουργού της χώρας τους τελευταίους πενήντα μήνες, απέδειξε ότι πρόκειται περί ενός ατόμου ημιμαθούς, κυνικού και ιδιοτελούς, που δεν έχει πρόβλημα να διατυπώσει και υποστηρίξει όποιο ψέμα εξυπηρετεί τα προσωπικά του συμφέροντα εκείνης της στιγμής. Ένας άνθρωπος, που χρησιμοποιεί τις ικανότητές του και το αξίωμα που κατέχει, προκειμένου να εξυπηρετήσει προσωπικές φιλοδοξίες, δεν χαρακτηρίζεται ως ευφυές, αλλά ως πανούργο και ιδιοτελές.
Πληροφορηθήκαμε προ ημερών ότι ο κ. Τσίπρας σκέφτεται να νομοθετήσει, ώστε σημερινοί βουλευτές του να είναι υποψήφιοι για την Ευρωβουλή, χωρίς την υποχρέωση να παραιτηθούν, ως ο σημερινός νόμος ορίζει, προκειμένου να μην απολέσει την πλειοψηφία των 151 βουλευτών. Έτσι ανακάλεσα στη μνήμη μου το ακόλουθο και το καταθέτω: Ο Θουκυδίδης έλεγε ότι μια πόλη (Πολιτεία) είναι ελεύθερη, όταν είναι αυτόνομη, αυτόδικη και αυτοτελής. Αυτόδικη δε είναι μία Πολιτεία, η οποία έχει ανεξάρτητη δικαιοσύνη, ενώ δεν υπάρχει ο κίνδυνος να θεωρηθεί ότι ένας δεδομένος νόμος ψηφίστηκε με σκοπό να παρθεί μία συγκεκριμένη απόφαση (Κορνήλιος Καστοριάδης, Η αρχαία ελληνική δημοκρατία και η σημασία της για εμάς σήμερα, ΥΨΙΛΟΝ, σελ. 32).
Ας πάμε, όμως, στη διακύβευση των ημερών. Οι λεγόμενοι «γεφυροποιοί» μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, με στόχο την απορρόφηση του ΚΙΝΑΛ από τον ΣΥΡΙΖΑ, διακηρύσσουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας του 2016-2019 άλλαξε, έγινε πιο σοφός και μετριοπαθής και ουδεμία σχέση έχει πλέον με τον Τσίπρα του 2015. Τα πεπραγμένα, όμως, της κυβέρνησης Τσίπρα τους διαψεύδουν κατηγορηματικά. Με την εκ μέρους του έλλειψη στρατηγικής και γνώσεων, το 2015 χρέωσε τη χώρα με 100 δις ευρώ, κατέστρεψε χιλιάδες επιχειρήσεων, ματαίωσε την ολοκλήρωση του Μνημονίου ΙΙ τον Φεβρουάριο 2015 και διεξήγαγε ένα δημοψήφισμα, του οποίου το αποτέλεσμα αντέστρεψε από ΟΧΙ σε ΝΑΙ, υπογράφοντας το Μνημόνιο ΙΙΙ. Όμως, το χρονικό διάστημα 2016-2019 ήταν εκείνο, που επιφύλασσε στη χώρα την ολοσχερή καταστροφή των μεταρρυθμίσεων στην Παιδεία, την καταστροφή της μεσαίας τάξης, δηλαδή των επιχειρηματιών, των επαγγελματιών και των επιστημόνων, με την αύξηση των φόρων και των εισφορών, αλλά και την έλλειψη κεφαλαίων κίνησης, τον αφελληνισμό των Τραπεζών, την προσπάθεια ελέγχου των τηλεοπτικών σταθμών, την μετατροπή του δημόσιου ραδιοφώνου και της δημόσιας τηλεόρασης σε κομματικά όργανα προπαγάνδας, την προσπάθεια ελέγχου της Δικαιοσύνης και, πρωτίστως, την καθημερινή τροφοδότηση του Νέου Εθνικού Διχασμού. Στο χρονικό διάστημα 2016-2019 συστηματοποιήθηκε η έφοδος εναντίον των Θεσμών, που χαρακτηρίζουν την Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Προσπάθησε με κάθε τρόπο να καταλάβει και ελέγξει όλες τις ανεξάρτητες αρχές, με στόχο την καθιέρωσή του ως του Ηγεμόνα, που εκπροσωπεί τον Λαό εναντίον των οικονομικών και πνευματικών ελίτ, που απεργάζονται τα συμφέροντα του Λαού. Θέλησε, εν πλήρη συνειδήση, να εξουθενώσει τις τάξεις που παράγουν τον πλούτο και να γιγαντώσει τις εξαρτώμενες από την επιδοματική πολιτική ομάδες ατόμων και όχι πολιτών. Και επειδή οι «γεφυροποιοί» είναι αρκετά έξυπνοι άνθρωποι, το συμπέρασμα είναι ότι λειτούργησαν με ιδιοτέλεια και ωθούμενοι από προσωπικές ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες. Η δικαιολογία ενός εξ αυτών ότι «ο Τσίπρας σηκωνόταν από τις επτά το πρωί για να μάθει αγγλικά και γι αυτό πρέπει να στηριχθεί» μόνον γέλωτα και ειρωνικά σχόλια προκαλεί (δες μαρτυρία του Θανάση Διαμαντόπουλου στο ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ 10/3/2019).
Αυτή, όμως, η κίνηση προκάλεσε την αντίδραση πολιτών, οι οποίοι αποφάσισαν να ενεργοποιηθούν και να στηρίξουν τα δημοκρατικά κόμματα, ενώ μέχρι πρότινος παρέμεναν αποστασιοποιημένοι. Κινητοποιήθηκαν εκείνοι, που προσβλέπουν στο σχηματισμό μιας κυβέρνησης ενότητας των δημοκρατικών δυνάμεων, βάσει προγραμματικής συμφωνίας. Η απόφαση της προέδρου του ΚΙΝΑΛ να οργανωθεί άμεσα ιδρυτικό συνέδριο δημιουργίας κόμματος (και όχι ομοσπονδίας κομμάτων) δίνει άλλον αέρα στα πανιά του ΚΙΝΑΛ. Η απόφαση άργησε τρία χρόνια, απογοήτευσε χιλιάδες πολιτών, αλλά έστω και τώρα ελπίζουμε να ενισχυθεί, ώστε να διαψευστεί ο κ. Βερναρδάκης.
Όσον αφορά στο τι μέλλει γενέσθαι, πιστεύω ότι υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να έχουμε μία καθαρή νίκη χωρίς αυτοδυναμία της ΝΔ. Αυτό υπό την προϋπόθεση ότι θα είχαμε ένα προοδευτικό και μεταρρυθμιστικό κόμμα, το οποίο θα περιελάμβανε στους κόλπους του ενωμένες όλες τις δυνάμεις με στόχο τη διασφάλιση της κυβερνησιμότητας της χώρας βάσει προγραμματικής συμφωνίας. Είναι έτοιμο το ΚΙΝΑΛ να αποτελέσει αυτόν το κυβερνητικό εταίρο; Η απάντηση πρέπει να δοθεί καθαρή και κρυστάλλινη από το επικείμενο συνέδριο. Διότι προς το παρόν, η αμφίσημη θέση της προέδρου και άλλων στελεχών του ΚΙΝΑΛ, που εμμένουν στη θέση των ίσων αποστάσεων και της μη επανάληψης της συγκυβέρνησης του 2012-2015, αλλά και η εμμονή άλλων για συνεργασία, λόγω ιδεολογικής συγγένειας, με τον ΣΥΡΙΖΑ, απωθούν χιλιάδες προοδευτικών πολιτών από το ΚΙΝΑΛ. Απωθούν τους πολίτες, που επιθυμούν και προσβλέπουν στον σχηματισμό κυβέρνησης από τις καθαρά φιλοευρωπαϊκές και δημοκρατικές δυνάμεις, που θα εκπροσωπηθούν στην επόμενη Βουλή. Είναι όλοι εκείνοι, που προσβλέπουν στην αντιστροφή του κλίματος φυγής των νέων επιστημόνων προς τρίτες χώρες, που επιθυμούν να καθιερωθεί ένα φορολογικό και επενδυτικό κλίμα δημιουργίας νέων επιχειρήσεων με νέα θέσεις εργασίας, που προσβλέπουν στην ανάταξη του Εκπαιδευτικού Συστήματος με την επαναφορά της χώρας σε τροχιά μεταρρυθμίσεων (επαναφορά των βελτιωμένων μεταρρυθμιστικών νόμων της Α. Διαμαντοπούλου), που προσβλέπουν στην ανόρθωση του συστήματος υγείας και στον σεβασμό στο τρίπτυχο «Αριστεία – Αξιολόγηση – Αξιοκρατία».
Εφ’ όσον, επομένως, τα σημερινά δεδομένα δεν αλλάξουν (εννοώ την στάση του ΚΙΝΑΛ), η μόνη λύση για την επαναφορά της αισιοδοξίας στους πολίτες είναι η αυτοδύναμη παρουσία της ΝΔ στην επόμενη Βουλή, ώστε να μην βρεθεί σε δύσκολη θέση το ΚΙΝΑΛ και σε αδιέξοδο η χώρα. Με αυτόν τον τρόπο θα σχηματισθεί κυβέρνηση, η οποία θα αλλάξει τον εκλογικό νόμο και θα δώσει ψήφο στους Έλληνες πολίτες, που εργάζονται στην αλλοδαπή. Ας περιμένουμε, όμως, απαντήσεις να δώσει το επικείμενο συνέδριο του ΚΙΝΑΛ. Ελπίζω ότι οι «απευθύνσεις» του κ. Τσίπρα και οι «γέφυρες», που κάποιοι στήνουν, θα συνεχίσουν να επιστρέφονται ως επιστολές προς άγνωστους παραλήπτες.