Οι πρόεδροι των πανεπιστημίων

Πάσχος Μανδραβέλης 23 Ιουλ 2013

Παραιτήθηκε η υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, Τζάνετ Ναπολιτάνο, προκειμένου να αναλάβει άμεσα τη θέση του προέδρου στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, δηλαδή να γίνει πρόεδρος Συμβουλίου Ιδρύματος, σαν αυτά που μετά χίλια αριστερά βάσανα συγκροτήθηκαν και στην Ελλάδα.

Δεν γνωρίζουμε αν υπήρχαν κι άλλοι λόγοι που οδήγησαν την κ. Ναπολιτάνο στην παραίτηση, αλλά κοιτώντας τον αμερικανικό Τύπο, διαπιστώσαμε ότι ουδείς χλεύασε την επιλογή της να γίνει «από δήμαρχος, κλητήρας», ή από «υπουργός, πρόεδρος ΑΕΙ». Είναι προφανές ότι στην αμερικανική κοινωνία η θέση έχει σημαντικό βάρος, πιθανώς ισάξιο του ομοσπονδιακού υπουργού.

Στην Ελλάδα διάφορα άξια τέκνα της Διασποράς δέχθηκαν να μπουν στα Σ.Ι. των ημέτερων ΑΕΙ και ΤΕΙ. Η θέση διεθνώς έχει μεγάλο κύρος, αλλά τα «καλόπαιδα» της παλαβής Αριστεράς προσπαθούν να τη φέρουν στα μέτρα της δικής τους «ψωροκώσταινας». Προ δύο εβδομάδων συγκεντρώθηκαν στα Προπύλαια Αθηνών να διαμαρτυρηθούν· όχι για αποφάσεις του Συμβουλίου αλλά για την ύπαρξή του. «Ελληνική ιδιαιτερότητα», θα πει κάποιος. Ναι, αλλά αυτή δεν είναι η χειρότερη ιδιαιτερότητα. Τα «καλόπαιδα» δεν συγκεντρώθηκαν εκτός της Πρυτανείας για να ασκήσουν το συνταγματικό δικαίωμα στη διαμαρτυρία. Μπούκαραν στο κτίριο όπου με ύβρεις και αγριοφωνάρες θέλησαν να «πείσουν» τα μέλη του Σ.Ι. να παραιτηθούν.

Η πρόοδος δεν έφριξε από την αλητεία, ενοχλήθηκε όμως γιατί επενέβη η Αστυνομία. Να θυμίσουμε ότι στη χώρα των «φονιάδων των λαών», εκεί όπου θεωρείται τιμή ένας πρώην υπουργός να γίνεται πρόεδρος του Σ.Ι., ο σταρ του Χόλιγουντ Τζορτζ Κλούνεϊ συνελήφθη μαζί με κάποιους γερουσιαστές γιατί διαμαρτυρήθηκαν σε απόσταση λιγότερων των 50 μέτρων από μια πρεσβεία, όπως προβλέπει ο νόμος. Αλλά τι ξέρουν τα «αμερικανάκια» από Δημοκρατία; Εδώ τάγματα εφόδου επισκέπτονται και «αναζητούν» καθηγητές στα γραφεία τους, όπως έγινε τις προάλλες με την κ. Βάσω Κιντή, επειδή δυσαρεστήθηκαν από κάποια απόφασή της.

Φυσικά υπάρχει και η έτερη ελληνική ιδιαιτερότητα του ΣΥΡΙΖΑ, η νεολαία του οποίου διαμαρτυρήθηκε για την «τελείως απρόκλητη επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων στους συγκεντρωμένους εκπροσώπους των φοιτητικών συλλόγων και των εργαζομένων…» Α, ναι; Αν συνεδρίαζε το καθοδηγητικό τους όργανο και μπούκαραν στο κτίριο χρυσαυγίτες, για να «διαμαρτυρηθούν», θα ήταν «τελείως απρόκλητη» η παρέμβαση της Αστυνομίας;

Μην αναφερθούμε στον δραματουργό-πρύτανη κ. Θεοδόση Πελεγρίνη που στεναχωρήθηκε διότι «ήταν θλιβερό το θέαμα να είναι γεμάτη η είσοδος της Πρυτανείας από αστυνομικούς». Το να κυκλοφορούν τάγματα εφόδου εντός του πανεπιστημίου είναι, προφανώς, ένα «χαρωπό δημοκρατικό θέαμα»· μην μιλήσουμε για την αισθητική των χώρων του Καποδιστριακού που είναι χειρότερη ακόμη και από τα θεατρικά έργα που γράφει κι ερμηνεύει ο ίδιος.

Ετσι, ενώ στον υπόλοιπο κόσμο υπουργοί γίνονται πρόεδροι πανεπιστημίων, στα δικά μας αξιοσέβαστοι καθηγητές πρέπει να συνεδριάζουν κυνηγημένοι από ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο. Κατά τα άλλα -προς Θεού!- μην απαξιώσουμε την Αριστερά, η οποία ως γνωστόν δεν έχει καμιά ευθύνη για την καθολική χρεοκοπία του τόπου…