Το Ιράν επιλέγει  σήμερα πρόεδρο αλλά και το είδος της σχέσης που θέλει να έχει με τη Δύση. Οι Ιρανοί επιλέγουν δηλαδή αν επιθυμούν να ζήσουν σε  μια ανοιχτή κοινωνία ή να επιστρέψουν στον σκοταδισμό της Σαρίας .
Το μέλλον των επόμενων γενεών του Ιράν κρίνεται σήμερα.
Οι δύο βασικοί  υποψήφιοι πρόεδροι δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί ο ένας από τον άλλο.
Το μόνο κοινό τους σημείο είναι ότι και οι δύο είναι κληρικοί.
Ο τωρινός πρόεδρος όμως  Χασάν Ροχανί , 68 ετών, είναι μετριοπαθής , άνοιξε τη χώρα του στον κόσμο και χαλάρωσε τους ελέγχους στον τρόπο ζωής των πολιτών ( μαντίλες , μακρυμάνικα πουκάμισα κ.λ.π) . Και το σημαντικότερο ίσως όλων είναι ότι υπέγραψε τη συμφωνία – ορόσημο  για τα πυρηνικά όπλα της χώρας του βγάζοντας την από την απομόνωση δεκαετιών.
Ο κυριότερος αντίπαλος του όμως ο 56χρονος Εμπραϊμ Ραϊζί είναι σκληροπυρηνικός , συντηρητικός και φορά το χαρακτηριστικό μαύρο τουρμπάνι που υποδηλώνει  ότι η καταγωγή κάποιου  είναι απευθείας από τον προφήτη Μωάμεθ.
Ο Ραϊζί είναι ένας μη χαρισματικός , σχεδόν άγνωστος ιερωμένος που ηγείται  ενός συνασπισμού που στηρίζεται στο λαϊκισμό και στη θρησκεία . Θέλει ένα Ιράν απομονωμένο και προσηλωμένο στη σαρία και υποστηρίζει πως οι κυρώσεις των δυτικών είναι “ ευεργετικές”  . Μοιάζει πολύ με τον πρώην πρόεδρο  Αχμαντινετζάντ γεγονός που φοβίζει τη νέα γενιά των Ιρανών που νιώθουν επιτέλους ελεύθεροι.
Από το 1979 και έπειτα βέβαια στο  Ιράν δεν έχει υπάρξει απερχόμενος πρόεδρος που να μην κατάφερε να επανεκλεγεί .  Και αυτό είναι ένα αισιόδοξο σημάδι . Ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο είναι πως όποτε οι Ιρανοί προσέρχονται μαζικά στις κάλπες το κάνουν για να ψηφίσουν μεταρρυθμιστές πολιτικούς.
Όπως λέει στην Ουάσιγκτον Ποστ ο Ρεζά Μαρασί , που είναι διευθυντής στο Εθνικό Ιρανοαμερικανικό Συμβούλιο , το 1997  και το 2001 ο μεταρρυθμιστής πρόεδρος Μοχαμάντ Χαταμί κέρδισε και τις δύο φορές τις εκλογές με τη συμμετοχή των πολιτών να φτάνει το 79,9%. Και ο Ροχανί κέρδισε τις εκλογές  πριν από τέσσερα χρόνια παίρνοντας 18,6 εκατομμύρια ψήφους . Η συμμετοχή έφτασε τότε το 72,9%.
Από τους σκληροπυρηνικούς προέδρους τις περισσότερες ψήφους είχε πάρει ο Αχματινετζάντ το 2005 , τον είχαν ψηφίσει 17,2 εκατομμύρια πολίτες.
Ο Ροχανί προηγείται σε όλες τις δημοσκοπήσεις αν και αρκετοί Ιρανοί παραμένουν αναποφάσιστοι . Οι νέοι κυρίως είναι θυμωμένοι γιατί τόσο η οικονομία τους όσο και η κοινωνία τους μεταρρυθμίζονται με πολύ αργούς ρυθμούς και έχουν κουραστεί.
Ας μη ξεχνάμε ότι μόνο οι κυρώσεις που ήταν συνδεδεμένες με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν καταργήθηκαν . Οι άλλες παραμένουν σε ισχύ.