Μπορεί τελικά οι Ρώσοι να μη μας έδωσαν τζάμπα δανεικά για να σκίσουμε τα μνημόνια και να γυρίσουμε στη δραχμούλα μας, μπορεί να μην ξεχείλισε ακόμα το πετρέλαιο στους αγωγούς που θα μετέτρεπαν την Ελλλδα σε διηπειρωτικό ενεργειακό κόμβο, δεν μας ξέχασαν ωστόσο και τελείως…
Οι απελάσεις «Ρώσων για κατασκοπεία» που αποφάσισε η κυβέρνηση δεν κλείνουν μονάχα ένα ακόμα κεφάλαιο της διαχρονικής φιλοσοβιετικής μας αυταπάτης. Δείχνουν κυρίως την προχειρότητα με την οποία σχεδιάζεται η εξωτερική πολιτική της χώρας στηριγμένη στη βάση συνωμοσιολογικών θεωριών και ιδεοληπτικών συνδρόμων.
Όσο η «ριζοσπαστική Αριστερά» ήταν στην αντιπολίτευση, τα πάντα στη χώρα μας ήταν αποτέλεσμα του σχεδιασμού και της δράσης των πρακτόρων της ΣΙΑ. Μόλις η γεωπολιτική πραγματκότητα και οι ανάγκες της εξουσίας την υποχρέωσαν σε αναδίπλωση τετραετίας, ανακάλυψε ότι υπάρχουν και άλλοι πράκτορες που δουλεύουν για τα συμφέροντα των χωρών τους που δεν ταυτίζονται πάντα με τα δικά μας, παρά τις ρητές διαβεβαιώσεις των θεωρητικών του προλεταριακού διεθνισμού.
Η χώρα μας πρέπει επιτέλους να χαράξει μια σταθερή εθνική εξωτερική πολιτική αποδεσμευμένη από εθνικιστικές ακρότητες, ιδεοληπτικές αυταπάτες και κομματικές σκοπιμότητες. Άλλο Πρέσπες, άλλο στέπες!