Αφορμή για την μετά δίμηνο δημόσια παρέμβασή μου στη συζήτηση για την επερχόμενη εκλογή «αρχηγού του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς» ήταν η χθεσινή (Τρίτη 24/10) δημόσια ομιλία και συζήτηση με τον Γιώργο Καμίνη στα Χανιά. Ο Γ. Καμίνης ήταν αφοπλιστικά αληθινός και πραγματιστής. Μίλησε από καρδιάς, τεκμηρίωσε τις προτάσεις του και είπε αλήθειες, δυσάρεστες κατά κανόνα, από εκείνες που η ανθυποψηφία του αποφεύγει, όπως ο διάβολος το λιβάνι. Παρουσίασε συνοπτικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, ασκώντας δριμύτατη κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ και διαβεβαιώνοντας ότι, εφ’ όσον εκλεγεί, το νέο και ενιαίο κόμμα θα επιβάλει προοδευτικές μεταρρυθμίσεις και θα διασφαλίσει την κυβερνησιμότητα της χώρας, βάσει προγραμματικής συμφωνίας.
Όμως, ποιο είναι αυτό το κόμμα, που θα παρέμβει και θα επιβάλει προοδευτικές μεταρρυθμίσεις; Για να συμβεί αυτό, και εφ’ όσον ο Γ. Καμίνης εκλεγεί αρχηγός, θα πρέπει να υπάρξουν οι προϋποθέσεις και ο οδικός χάρτης, που θα οδηγήσει πριν τις εθνικές εκλογές σε ιδρυτικό συνέδριο του νέου κόμματος. Το εύλογο ερώτημα, που τίθεται (το έθεσα στον ομιλητή αμέσως μετά το πέρας της ομιλίας του) είναι πώς θα αντιπαρέλθει το γεγονός ότι η ίδια η Φ. Γεννηματά στην πρόσφατη συνέντευξή της στο ΣΚΑΪ στις 18/10 τόνισε, μετ’ εμφάσεως, ότι ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ θα βρίσκεται σε ψηφοδέλτιο στις επόμενες εθνικές εκλογές. Δηλαδή, θα σχηματισθεί μία ομοσπονδία κομμάτων, στην οποία θα άρχει το ΠΑΣΟΚ και η οποία, νομοτελειακά, θα οδηγήσει σε μεγάλη αποτυχία το όλο εγχείρημα (Κ. Σημίτης, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 15/10). Επιπλέον, ποιος είναι ο οδικός χάρτης, που έχει επεξεργαστεί και τον οποίο θα ακολουθήσει, προκειμένου να οδηγηθούμε σε ιδρυτικό συνέδριο; Η απάντηση του Γ. Καμίνη ήταν απολύτως έντιμη, ευθεία και αφοπλιστική: «έχω διαβάσει το σχετικό άρθρο σας, με το οποίο συμφωνώ απολύτως. Όμως, δεν έχω οδικό χάρτη, που θα ακολουθήσω». Δυστυχώς, ακόμη και ο, κατά τη γνώμη μου, επικρατέστερος υποψήφιος για να περάσει στον δεύτερο γύρο, γνωρίζει ότι το κόμμα, που υπόσχεται να ιδρύσει και που επιθυμεί να πρωταγωνιστήσει στην μετά ΣΥΡΙΖΑ εποχή, δεν μπορεί να δημιουργηθεί, διότι αντιτίθεται η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Μετά την απόρριψη εκ μέρους της Φ. Γεννηματά της εξ αποστάσεως ψηφοφορίας και της δωρεάν χρήσης της δοκιμασμένης πλατφόρμας ZEUS του Εθνικού Δικτύου Έρευνας & Τεχνολογίας, τα ακόλουθα είναι τα πλέον πιθανά να συμβούν. Εάν η Φ. Γεννηματά χάσει την εκλογή, το ΠΑΣΟΚ θα παραμείνει η ισχυρή συνιστώσα μιας χαλαρής ομοσπονδίας, όμοιας με τη ΔΗΣΥ, η οποία δεν έχει μέλλον, όπως προειδοποίησε και ο Κ. Σημίτης. Ο δε εκλεγείς αρχηγός, εφ’ όσον είναι ήδη βουλευτής (Θεοδωράκης ή Μανιάτης), θα παραμείνει απλός βουλευτής, αφού η Φ. Γεννηματά θα παραμείνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και επικεφαλής της Κ.Ο. της ΔΗΣΥ και, αντιστοίχως, ο Σ. Θεοδωράκης επικεφαλής του Ποταμιού και της Κ.Ο. Εάν όμως δεν είναι καν βουλευτής (Καμίνης ή Ανδρουλάκης) θα είναι σαν τον Δαλάι Λάμα (ηγέτης ανύπαρκτης χώρας), διότι τα εμπόδια, που θα προβάλουν από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν θα του επιτρέψουν να προχωρήσει στην υλοποίηση του εγχειρήματος.
Πολύ φοβούμαι ότι το συνέδριο, που θα ακολουθήσει της εκλογής αρχηγού, θα είναι μία συνήθης συνδιάσκεψη, η οποία θα επικυρώσει την χαλαρή ομοσπονδία και θα ψηφίσει ένα πολυπληθές όργανο, το οποίο θα έχει προσυμφωνηθεί και στο οποίο θα εκπροσωπούνται κόμματα, κινήσεις και υποψήφιοι αρχηγοί. Όσον αφορά δεν στους συμμετέχοντες στο συνέδριο, πολύ φοβούμαι ότι θα περιοριστούν στο ρόλο, που τους επεφύλαξε και η συνδιάσκεψη της ΔΗΣΥ στις 30/6. Κρίμα, διότι λύση υπήρχε και δεν ήταν άλλη από αυτήν που προτάθηκε προ ενός έτους. Την συγκρότηση οργανωτικής επιτροπής με την συμμετοχή όλων όσων συμμετείχαν στην Επιτροπή Διαλόγου και άλλων προσωπικοτήτων, η οποία θα οδηγούσε το χώρο σε ιδρυτικό συνέδριο του νέου, ενιαίου και προοδευτικού κόμματος. Αυτό θα αποφάσιζε το καταστατικό, τις θέσεις και τους στόχους και θα εξέλεγε τα συλλογικά όργανα, ενώ θα ακολουθούσε η εκλογή αρχηγού από τη βάση.
Μόνη λύση πλέον είναι η μεγάλη προσέλευση πολιτών (άνω των 200.000), την οποία ενδέχεται (όχι πως είναι βέβαιο) να μην τολμήσει να αγνοήσει η πρόεδρος και η παλιά φρουρά του ΠΑΣΟΚ. Υπήρχαν και άλλες λύσεις, αλλά τις έκαψαν όσοι προσέτρεξαν να ασπαστούν και να συμμετάσχουν στην παγίδα, που εντέχνως έστησε η Φ. Γεννηματά με την πρόταξη της εκλογής αρχηγού ενός ανύπαρκτου κόμματος και την άρνησή της να συμπεριληφθεί στην εκλογική διαδικασία η εξ αποστάσεως ψηφοφορία, περιορίζοντας έτσι το εκλογικό σώμα.