Η κυβέρνηση πιέζεται από τις υποκλοπές. Δεν κατάφερε να παρασύρει και να παγιδεύσει τον Ανδρουλάκη σε μια άτυπη ενημέρωση για την παρακολούθησή του, που θα ήταν αυθαίρετη, δίχως τα κατεστραμμένα στοιχεία. Ενημέρωση ιδιωτική λες και ο Ανδρουλάκης ήταν ένοχος και έκρυβε κάτι.
Η πίεση στην κυβέρνηση σταδιακά αυξήθηκε όταν ο Ανδρουλάκης έδωσε ευρύτερη πολιτική διάσταση στο γεγονός καθώς μέσω των δικών του δραστηριοτήτων παρακολουθούσαν τις διαδικασίες της Παράταξης, μάθαιναν για τον προγραμματισμό κοινοβουλευτικών δραστηριοτήτων αλλά και για επικείμενες πολιτικές πρωτοβουλίες ενός απόλυτα θεσμικού κόμματος ! Μάλιστα δεν δίστασε να κατηγορήσει τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.
Σήμερα έχουν εκφραστεί θύτης και θύμα δηλαδή οι βασικοί πρωταγωνιστές. Εκφράστηκε όμως και η ΠτΔ που τα φιλοκυβερνητικά μέσα υποβάθμισαν. Επίσης αρκετοί δημοσιογράφοι γνώμης και ερευνητές που όπως φαίνεται έχουν εντοπίσει πολλά για να απασχολήσουν τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Ξεχωριστή σημασία έχουν οι συνταγματολόγοι που έδωσαν διάσταση σε βασικές συνταγματικές διατάξεις και ευρωπαϊκούς κανόνες που παραβιάστηκαν.
Φυσικά δεν έλλειψε και ο Τσίπρας που αισθάνθηκε παραγκωνισμένος, αφού η κυβέρνηση φάνηκε να μην τον αντιμετωπίζει ως υπολογίσιμο αντίπαλο και να μην ενδιαφέρεται για τις δικές του κινήσεις. Όμως δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια και διαγκωνίζεται να βγει μπροστά για να επωφεληθεί από το σκάνδαλο. Η εμφάνιση του Τσίπρα βολεύει την κυβέρνηση, γιατί όλοι θυμούνται αντίστοιχα σκάνδαλα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και με έναν κλασσικό αντιπερισπασμό επιδιώκει να επαναφέρει τη συζήτηση στο κίνδυνο μιας δήθεν σύγκλισης ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ. Ειδικά ο Τσίπρας με την αμφιλεγόμενη ανάγνωση που επιτρέπει το χθεσινό άρθρο του στην ΕΦΣΥΝ «Δεν αρκεί η απλή εναλλαγή στην εξουσία» μπορεί να κατηγορηθεί για απόπειρα αλλοίωσης του πολιτεύματος και να προσφέρει ανάσες στη στρυμωγμένη και τραυματισμένη από τις παρακολουθήσεις κυβέρνηση. Αμφιβάλλει κανείς ότι βολεύει την κυβέρνηση να επιλέξει αντίπαλο τον Τσίπρα των αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων με τους κουκουλοφόρους μάρτυρες, τις 4 τηλεοπτικές άδειες και το αντισυνταγματικό Δημοψήφισμα ;
………………..
Ξαφνικά εκείνοι που για μήνες ειρωνεύονται τον Ανδρουλάκη πως δήθεν υιοθετεί μέσες αποστάσεις ανάμεσα σε Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να συκοφαντήσουν τον αυτόνομο δρόμο που ακολουθεί, αποφάσισαν να ευλογήσουν ότι έβριζαν. Τα καταιγιστικά γεγονότα αντί να προβληματίσουν, ερμηνεύονται με βάση υπάρχουσες επιθυμίες και διαμορφωμένες πολιτικές θέσεις. Έτσι για να στηρίξουν την εντελώς αναξιόπιστη στο θέμα των παρακολουθήσεων κυβέρνηση, παίρνουν τη μέση απόσταση ανάμεσα στην καταδίκη εκτροπής του Κράτους Δικαίου και στην αιτιολόγησή της ! Κλείνουν τα μάτια και επιστρατεύουν την ευαίσθητη αποστολή της ΕΥΠ, ως ξεχωριστή και υπεράνω κριτικής, επειδή έτσι επιθυμούν να ισχύει και ελπίζουν ότι κάποτε θα αποδειχθεί ή το πιθανότερο θα ξεχαστεί. Επαναφέρουν και υιοθετούν την κινδυνολογία του εσωτερικού εχθρού, προωθώντας κάθε φήμη που διαρρέουν οι θύτες, προκειμένου να κτιστεί το κυβερνητικό άλλοθι. Όσο όμως η επίκληση της εθνικής ασφάλειας δεν είναι αξιόπιστη, καταντά ψευδής και προσχηματική. Άλλωστε η αποτελεσματική ΕΥΠ δεν σημαίνει ότι επιτυγχάνεται με εκπτώσεις στη Δημοκρατία.
Και εκπλήσσονται ορισμένοι που ο Βενιζέλος αντέδρασε ζητώντας «απόλυτη αξίωση και απόλυτη υποχρέωση σεβασμού στα ζητήματα δημοκρατίας και κράτους δικαίου» και δεν εξαργύρωσε τον ορισμό του στην Επιτροπή για την Ουκρανία με σιωπή !
Η θέση του Πρωθυπουργού για νόμιμη αλλά λάθος παρακολούθηση Ανδρουλάκη είναι καινοφανής στις Δυτικές Δημοκρατίες. Γιατί οι νόμοι δεν είναι εγκεφαλικό κατασκεύασμα αλλά απόσταγμα των πολιτικών, κοινωνικών και ηθικών δεδομένων που δεσπόζουν στην εποχή μας. Ακόμη και σε ειδικές συνθήκες η Φιλελεύθερη Δημοκρατία διαθέτει οπλοστάσιο να περιορίσει ή να διευρύνει τα όρια εφαρμογής των νόμων.
Για πρώτη φορά ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι αποτελεσματικός στη διαχείριση μιας κρίσης. Αντίθετα με την άριστη αντιμετώπιση του πρώτου κύματος της πανδημίας και των μεταναστευτικών ροών που εργαλειοποιήθηκαν από την Τουρκία στον Έβρο, ο πρωθυπουργός δεν εμφανίζεται το ίδιο ικανός να διαχειριστεί όσα αποκαλύφθηκαν με την παρακολούθηση Ανδρουλάκη. Ίσως γιατί οι προσωπικές του ευθύνες δεν κρύβονται και αποφάσισε να προωθήσει το συνήθη αντιπερισπασμό αποπροσανατολισμού, οδηγώντας τους νεοδημοκράτες να πουλήσουν το παραμύθι «ότι με τις υποκλοπές το ΠΑΣΟΚ στρέφεται προς τον ΣΥΡΙΖΑ» Οι βιαστικές αλλαγές που ανακοίνωσε δεν έχουν ουσιαστικό περιεχόμενο π.χ ο δεύτερος εισαγγελέας Εφετών στις δεδομένες συνθήκες της ΕΥΠ δεν αρκεί προκειμένου να γίνεται νόμιμα η άρση απορρήτου 15.000 πολιτών. Για την ακρίβεια δεν αρκούν ούτε όλοι οι εφέτες της χώρας…