Σε όσους γκρίνιαζαν ότι η κυβέρνηση δεν κάνει μεταρρυθμίσεις έρχεται να απαντήσει ο κ. Τάκης Θεοδωρικάκος. Με διάταξη –που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών για την απόκτηση ιθαγένειας– προβλέπεται ότι όλα τα έσοδα των νεκροταφείων –μέρος των οποίων μέχρι τώρα πήγαιναν στους δήμους– θα τα καρπώνονται πλέον οι εκκλησίες που βρίσκονται εντός των κοιμητηρίων. Προφανώς είναι συνέχεια της άλλης μεγάλης μεταρρύθμισης που υποσχέθηκε τον περασμένο Ιούνιο στον Αρχιεπίσκοπο για τις προσλήψεις 1.000 ανθρώπων σε μητροπόλεις, στο πλαίσιο των Προγραμμάτων Κοινωφελούς Εργασίας.
Να σημειώσουμε ότι στον ίδιο νόμο («περί ιθαγένειας» θυμίζουμε) προβλέπεται ότι «τα οχήματα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής που διατίθενται για την κίνηση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδας δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του ν.δ. 2396/1953 (Α? 117)».
Κάποιοι θα πουν ότι αυτά δεν είναι μεταρρυθμίσεις αλλά «παλαιορρυθμίσεις». Πώς αλλιώς να χαρακτηρίσουμε την πρόβλεψη «η οικεία Μητρόπολη είναι καθολική διάδοχος όλων των συμβάσεων που έχουν συναφθεί από τους ΟΤΑ και τα νομικά τους πρόσωπα, στο πλαίσιο της εξυπηρέτηση των αναγκών των ανωτέρω ναών», αφού επί της ουσίας μας επιστρέφει προ του 1977; Τότε η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή θέσπισε τον νόμο 547 (Α΄ 56) διά του οποίου προβλεπόταν ότι οι δήμοι άνω των 50.000 κατοίκων μπορούν να εισπράττουν τέλη ή δικαιώματα από τις ιεροτελεστίες (μόνο) στους εν λόγω ναούς.
Την «παλαιορρύθμιση Θεοδωρικάκου» φυσικά χειροκρότησαν οι μητροπολίτες. Ο Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος δήλωσε ότι «μέχρι πρότινος υπήρχε μια παρερμηνεία του νόμου που μπέρδευε τις πόλεις άνω των 50.000 κατοίκων με τους δήμους, με κάποιους ΟΤΑ να επιχειρούν να εκμεταλλευθούν τα έσοδα από το παγκάρι. Πώς μπορεί να γίνει αυτό, όταν ο πιστός καταθέτει τον οβολό του σε θρησκευτικό χώρο, με σκοπό να ενισχύσει τον ναό και την εκκλησία. Τα χρήματα αυτά δεν αποτελούν έσοδα από κάποια παραγωγική δραστηριότητα της Αυτοδιοίκησης» («Ελευθερία» 8.10.2020). Σύμφωνοι! «Δεν αποτελούν έσοδα από κάποια παραγωγική δραστηριότητα της Αυτοδιοίκησης», αλλά σε δημοτικές εκτάσεις θάβονται οι νεκροί για να έχουν έσοδα οι εκκλησίες. Οι δήμοι ξοδεύουν για τη συντήρηση και τον καλλωπισμό και του περιβάλλοντος χώρου των ναών και των κοιμητηρίων. Αφήστε, δε, ότι και οι ίδιες οι εκκλησίες είναι χτισμένες πάνω στις ίδιες εκτάσεις. Επιπλέον και με αυστηρούς οικονομικούς όρους, ούτε τα ευχέλαια είναι ακριβώς «παραγωγική διαδικασία».
Με αυτά και μ? αυτά, ο Δήμος Αθηναίων χάνει ένα εκατ. ευρώ ετησίως, οι Θεσσαλονικείς περί τις 500.000 και οι άλλοι δήμοι αθροιστικώς πολλά περισσότερα. Αλλά τι να κάνουμε; Η εκλογή ή η επανεκλογή των υπουργών πάντα κόστιζε πολλά. Στους φορολογουμένους, εννοείται…
Πηγή: www.kathimerini.gr