Αυτή η συζήτηση για τη «μικρή ΔΕΗ» και τα παράλογα επιχειρήματα που ακούγονται από συνδικαλιστές και πολιτικούς που αντιστέκονται στην ιδιωτικοποίηση του 30% της δημόσιας επιχείρησης , ένα πράγμα ανέδειξε: Ότι δεν καταλάβαμε που οφείλεται η πτώχευση της χώρας μας και γιαυτό επιμένουμε στην διατήρηση της ίδιας πορείας που μας οδήγησε στον γκρεμό. (Το ότι δεν γκρεμοτσακιστήκαμε ακόμη δεν οφείλεται βέβαια στις άναρθρες κραυγές της ετερόκλητης αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης, αλλά στις θυσίες του ελληνικού λαού, στην υπεύθυνη στάση ορισμένων πολιτικών και στην ανοχή των δανειστών και των ευρωπαίων ηγετών, αδιάφορο αν αυτή προήλθε από την ανάγκη επιβίωσης του ευρώ ή από αλληλεγγύη προς την χώρα μας).
Όλα αυτά τα επιχειρήματα που ακούμε σήμερα εναντίον της ιδιωτικοποίησης της «μικρής ΔΕΗ» , τα ακούγαμε, ίδια και απαράλλαχτα και στην ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ και στην πώληση της Ολυμπιακής.
Θυμάμαι εκείνη την απίθανη καταστροφολογία συνδεδεμένη και με ολίγη πατριδοκαπηλία και σενάρια κατασκοπείας, λόγω επικείμενης …διαρροής των απόρρητων επικοινωνιών του στρατού προς τους Τούρκους ή την αποκοπή των νησιών μας από τον εθνικό κορμό , επειδή ο ιδιώτης που θα αγόραζε την Ολυμπιακή δεν θα πετούσε προς τα νησιά μας και θα τα άφηνε και αυτά βορρά στη βουλιμία των Τούρκων. (Πολύ βολικός εχθρός η γειτονική χώρα για τους κάθε είδους εθνολαϊκιστές, είτε αυτοί υπερασπίζονται το κράτος των προνομίων και των ελλειμμάτων, είτε τις μίζες για τις προμήθειας των οπλικών συστημάτων).
Όσο για τα τιμολόγια προέβλεπαν, όπως και σήμερα την εκτίναξή τους στα ύψη μαζί με την ανεργία λόγω της απόλυσης των εργαζομένων.
Και τότε όπως και σήμερα μιλούσαν για τα «κοινωνικά αγαθά» των επικοινωνιών και των αερομεταφορών , τα οποία θα πρέπει να ανήκουν στο κράτος, ανεξάρτητα από το κόστος και τα ελλείμματά τους, ανεξάρτητα αν οι καταναλωτές τα πλήρωναν δύο φορές. Μια με τα πανάκριβα τέλη και εισιτήρια και μια με τους φόρους για την επιδότηση των ελλειμμάτων τους.
Σήμερα η ΔΕΗ έχει χρέος πάνω από 5 δις , το 2013 έκλεισε με ζημίες 225 εκατομμύρια , ενώ το κράτος πλήρωσε για το ταμείο των υπαλλήλων της 6 δις τα τελευταία χρόνια. Εάν σε αυτά προσθέσουμε και την «τσουχτερή» τιμή της κιλοβατώρας, λίγο ακριβό δεν μας πέφτει το «δημόσιο» κοινωνικό αγαθό που μας προσφέρει;
Πέρα από αυτό, την «κοινωνική πολιτική» που ασκεί η ΔΕΗ την πληρώνει το κράτος, κάτι που θα μπορεί να κάνει και με τον ιδιώτη, αν η Κυβέρνηση κρίνει ότι απαιτείται για ορισμένες κατηγορίες πολιτών.
Ακούγοντας επίσης τους διάφορους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές και τους κρατιστές πολιτικούς , ανεξάρτητα από την τοποθέτησή τους στο δίπολο Αριστερά-Δεξιά, σε ένα πράγμα είναι όλοι σύμφωνοι: Στην δαιμονοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και του κέρδους, λες και υπάρχει άλλος τρόπους για να παράγεις πλούτο και εισόδημα σε αυτή τη χώρα ή να συντηρήσεις το υδροκέφαλο κράτος με άλλο τρόπο από την φορολόγηση του κέρδους. (Ξέχασα, υπάρχει και ο συνεχής και αυξανόμενος δανεισμός με τα μνημόνια που θα τα σκίζουμε…)
Τελικά τίποτε από όλα όσα «προέβλεπαν» οι εραστές της ακινησίας δεν πραγματοποιήθηκε. Οι τιμές της επικοινωνίας μειώθηκαν κατά 50-60%, η ποιότητα και οι εναλλακτικές επιλογές της βελτιώθηκαν , οι θέσεις εργασίας και η επαγγελματική προοπτική του κλάδου πολλαπλασιάστηκαν, οι επενδύεις διογκώθηκαν, οι αερομεταφορές απέκτησαν ποιότητα , ασφάλεια και ακρίβεια, ενώ τα εισιτήρια μειώθηκαν σε ορισμένες περιπτώσεις ως και 50%. Απορώ λοιπόν πού έχασε ο καταναλωτής και η χώρα, η οποία απαλλάχθηκε από τα ελλείμματα, τους εκβιασμούς , τις συντεχνιακές απεργίες και την συνεχή ανάγκη για νέες επενδύσεις εκσυγχρονισμού.
Το βέβαιο είναι ότι το ίδιο θα συμβεί και με την ιδιωτικοποίηση του 30% της ΔΕΗ, διότι ο καταναλωτής θα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει με ποιον πάροχο ηλεκτρικής ενέργειας θα συμβληθεί. Και αυτό θα προκαλέσει τον ανταγωνισμό για χαμηλότερες τιμές, τις επενδύσεις και την έρευνα για νέα ανταγωνιστικά προϊόντα.
Και οι προσφορές θα πέφτουν σαν το χαλάζι, όπως γίνεται τώρα με την σταθερή και κινητή τηλεφωνία.
Σήμερα μπορείς να μιλάς και να βλέπεις ταυτόχρονα τον συνομιλητή σου στην οθόνη του κινητού σου, σχεδόν δωρεάν Αυτή την επανάσταση στις επικοινωνίες έφερε ο ανταγωνισμός. Θέλει κανείς να επιστρέψει στην εποχή του «αναμείνατε στο ακουστικό σας:»