Οι «μικροί» Τόρις της Μεγάλης Βρετανίας

24 Οκτ 2022

Κάθε μέρα που περνάει οι πολίτες της Μ.Βρετανίας - και μαζί τους όλος ο κόσμος - συνειδητοποιούν τον ατέλειωτο κατήφορο στον οποίο έχουν οδηγήσει τη χώρα τους η ανικανότητα και ο ακραίος λαϊκισμός των διαδοχικών ηγεσιών του Συντηρητικού κόμματος. Οι άνθρωποι που υποσχέθηκαν έναν δικό τους αυτοκρατορικό παράδεισο εκτός Ευρώπης συνεχίζουν να κρατάνε τα ηνία μιας χώρας που υφίσταται τις συνέπειες των αλόγιστων υποσχέσεων και χειρισμών τους. Η Μεγάλη Βρετανία γίνεται όλο και πιο μικρή.

Στην καθοδική αυτή πορεία πρωτοστάτησε ο Κάμερον που, προκειμένου να εκλεγεί πρωθυπουργός, δεσμεύτηκε στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το Brexit. Ανεξάρτητα του τι πρέσβευε ο ίδιος, η χώρα παραδόθηκε στις ορέξεις των λαϊκιστών με επικεφαλής τον Τζόνσον και τον Φάρατζ. Η ανεπίστρεπτη πορεία προς την έξοδο από την Ευρώπη επισφραγίστηκε με το δημοψήφισμα του 2016. Ο Μπορίς Τζόνσον που έσπευσε να δρέψει τους καρπούς της νίκης του ως πρωθυπουργός, αποπέμφθηκε από το ίδιο του το κόμμα, όπως και η ρεκορντγούμαν συντομότερης θητείας πρωθυπουργός που τον διαδέχτηκε.

Τις επόμενες μέρες, το Νο 10 της Ντάουνινγκ στρίτ θα αποκτήσει νέο ένοικο. Στην πραγματικότητα ένα νέο «μάγο της οικονομίας» που θα επιδιώξει, με διαφορετική συνταγή από αυτήν της Λιζ Τρας, να γιατρέψει την Βρετανική οικονομία και να διασώσει το γόητρο της χώρας. Το πρόβλημα ωστόσο δεν μπορεί να λυθεί όσο οι τύχες του Ηνωμένου Βασιλείου θα βρίσκονται στα χέρια εκείνων που την οδήγησαν εκτός Ευρώπης. Μπορεί η ΕΕ να είναι οριστικά παρελθόν για το «νησί» αλλά είναι καιρός να συνειδητοποιήσουν οι Βρετανοί ότι η αυτοκρατορική αυταπάτη της Κοινοπολιτείας δεν προσφέρεται, εδώ και χρόνια, παρά για εθιμοτυπικές επισκέψεις των βασιλειάδων τους.

Η ισότιμη, ειλικρινής και εποικοδομητική συνεργασία με τις Βρυξέλλες, με όλα τα προβλήματα που υπάρχουν ή μπορεί να προκύψουν, είναι ο μοναδικός δρόμος για να μπορέσει η βρετανική οικονομία να ανακάμψει αντιμετωπίζοντας τις δυσμενείς κοινωνικές επιπτώσεις του Brexit. Τις κρίσιμες αυτές στιγμές φαίνεται ότι η σημερινή ηγεσία των Εργατικών, απαλλαγμένη από τον αντιευρωπαϊσμό του Κόρμπιν, είναι έτοιμη να πάρει με αξιοπιστία στα χέρια της το τιμόνι της χώρας.