Η απολογία του διατυπώθηκε ως εξής σύμφωνα  με όσα μετέδωσαν τοπικά ΜΜΕ: «Προσωπικά νιώθω σαν εξομολόγηση αυτά που λέω. Ψηφίσαμε ένα σύμφωνο στη Βουλή. Ζήτησα να αφαιρεθούν τα δύο άρθρα και μάλιστα το ένα αφορούσε την υιοθεσία και αφαιρέθηκαν. Η μόνη διάταξη που ψηφίστηκε, με λυπεί. Ψηφίστηκε και από εμένα. Ο Θεός να με συγχωρέσει. Νιώθω μεγάλο το βάρος πάνω μου. Να προσεύχεστε στο Θεό να με συγχωρέσει».

Μεγάλο βάρος θα πρέπει να νιώθουν και οι σύντροφοί του στο ΠΑΣΟΚ για το διασυρμό του κόμματός τους από τον μετανοημένο βουλευτή, ακόμη και οι πολίτες που τον ψήφισαν εφόσον αντιλαμβάνονται την ελληνική κοινωνία ως δημοκρατική. Οπωσδήποτε, το συγκεκριμένο γεγονός δεν παραπέμπει σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία αλλά σε αναχρονιστικό θεοκρατούμενο καθεστώς, επιβεβαιώνοντας ότι η εθνική υστέρηση έχει  βάθος που υπερβαίνει τα στερεότυπα της κυρίαρχης ανάλυσης.