Πρόκειται για ομάδα ανθρώπων με ιδιαίτερα ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά. Κινείται περί την κυβέρνηση. Υιοθετεί τον λόγο της. Ακολουθεί την ορμή της. Είναι το ύφος της.

Οι κυβερνητικοί είναι οι άνθρωποι της μικρής κλίμακας. Ο ορίζοντάς τους είναι η πλατεία Κουμουνδούρου. Η παρουσία τους το αμφιθέατρο. Η δράση τους η κατάληψη.

Οι κυβερνητικοί είναι άνθρωποι εριστικοί. Υπάρχουν μέσα από την υπαρκτή ή κατασκευασμένη αντίθεση. Ιδρύουν σκόπιμα αντιπαλότητες. Εγκαθιστούν μέτωπα εκεί που δεν υπάρχουν.

Οι κυβερνητικοί αυτοτοποθετούνται στην καλή πλευρά της ιστορίας. Είναι οι γνωστοί «φίλοι του λαού». Ευαίσθητοι. Δίπλα πάντα στις ανάγκες του. Διακηρύττουν πάντα το ενδιαφέρον τους. Γοητευμένοι πάντα από την πείνα των άλλων.

Οι κυβερνητικοί είναι θρησκευτικά αφοσιωμένοι στην καρδιά της εξουσίας. Η κυβέρνηση, η φιλική τους κυβέρνηση, δεν κάνει ποτέ λάθος. Ως εκφραστές οι ίδιοι και η κυβέρνησή τους της ιστορικής αλήθειας, είναι έτοιμοι να αποδεχθούν και να δικαιολογήσουν τα πάντα. Εχουν για όλα ερμηνείες. Εχουν για όλα απαντήσεις. Τίποτα δεν θέτει σε αμφιβολία τη βεβαιότητά τους. Ούτε καν τα γεγονότα.

Οι κυβερνητικοί αυτοκαθαγιάζονται. Ως εκ τούτου, ο λόγος τους έχει την οξύτητα του ψευδοπροφήτη. Την καταγγελτικότητα προς τον αντίπαλο. Προς τον απέναντι. Τη βιαιότητα – πάντως του λόγου – προς όποιον τολμάει να αμφισβητήσει τα ιερά της αλήθειας τους. Οπαδοί του μικρόκοσμου, ο κόσμος τους είναι ο κόσμος όλος.

Οι κυβερνητικοί δεν βλέπουν και δεν ακούνε. Υπάρχουν μόνο αυτοί. Οι άλλοι είναι «λεπτομέρειες» στη μεγάλη κίνηση. Ετσι, δεν υπάρχει ποτέ για αυτούς ζήτημα συνεννόησης, δεν τίθεται ποτέ για αυτούς θέμα συνύπαρξης. Εξάλλου, ο επικεφαλής των κυβερνητικών το έχει αυτό άριστα κωδικοποιήσει: «ή εμείς ή αυτοί». Οι λέξεις τους είναι η συνείδησή τους.

Πέριξ των κυβερνητικών – όπως πάντα στην Ιστορία – κινείται η υποομάδα των καθεστωτικών διανοουμένων. Από καθηγητές Πανεπιστημίου μέχρι διεκδικητές του πνεύματος της Ιστορίας. Συνομολογούν την αλήθεια των κυβερνητικών και εισφέρουν τον ενθουσιασμό τους, διεκδικώντας καθοδήγηση και πρωτοπορία. Κατέχουν περίοπτη θέση στο σύστημα και το σύστημα γενναιόδωρα τους ανταποδίδει.

Συμπληρωματικά, έρχεται η ομάδα της καθεστωτικής δημοσιογραφίας. Εχει πολλά πρόσωπα. Πολλαπλασιαζόμενα πάντα, παράλληλα με την εξουσία και την εδραίωσή της. Πολλά τα πρόσωπα. Ενας ο στόχος. Μία η συνείδηση.

Καθυστερημένα θα κατανοήσουν οι κυβερνητικοί ότι όλες οι αυτοκρατορίες καταρρέουν. Ετσι θα καταρρεύσει σύντομα και η μικρή εξουσία τους.

Και τότε, δεν θα υπάρχει ένδυμα. Ούτε περιβολή.