Αν μετριασθεί η κλιματική αλλαγή, ποιος κερδίζει; Κατ’ αρχάς, η βιοποικιλότητα. Αν και, για ένα πλανήτη που έχει περάσει πολλές κλιματικές αλλαγές στα δισεκατομμύρια χρόνια της ιστορίας του, η απώλεια μερικών βιολογικών ειδών είναι συνηθισμένη. Για την Ανθρωπότητα όμως, ο μετριασμός της ανθρωπογενoύς αλλαγής κλίματος θα είναι σωτήριος. Θα αποφευχθούν καταλυτικές επιπτώσεις σε οικονομία, υγεία και ποιότητα ζωής, που μάλιστα θα είναι δυσμενέστερες για πολλές από τις φτωχότερες χώρες ή και τις λιγότερο ανεπτυγμένες περιφέρειες πλούσιων χωρών, όπως έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά. Εφόσον αναχαιτισθούν η επερχόμενη άνοδος στάθμης της θάλασσας, η απώλεια παγετώνων, η συρρίκνωση δασών, η ερημοποίηση εδαφών και τα βίαια καιρικά φαινόμενα όπως καύσωνες, δασικές πυρκαγιές, πλημμύρες, ξηρασίες, τυφώνες, θύελλες, τρικυμίες, τα μεν ευάλωτα φτωχά μέρη του κόσμου θα γλυτώσουν και όλος σχεδόν ο παγκόσμιος πληθυσμός θα ζήσει σε καλλίτερο πλαίσιο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση εκτιμά πως η απανθρακοποίηση είναι οικονομικά και τεχνικά εφικτή και θα μετριάσει σημαντικά τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Προχωρά λοιπόν στην πράσινη μετάβαση, ώστε να επιτύχει μηδενικό ισοζύγιο διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου, μέχρι το 2050. Κερδισμένοι οι Ευρωπαίοι αλλά και οι περισσότεροι κάτοικοι του πλανήτη, ιδιαίτερα οι φτωχότεροι. Ποιοί όμως θα είναι χαμένοι;
Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα προέρχονται προπάντων από τα ορυκτά καύσιμα. Αξιόπιστοι διεθνείς οργανισμοί βεβαιώνουν πως η παραγωγή τους επιδοτείται κάθε χρόνο από πολλά κράτη με τεράστια ποσά. Αν λοιπόν σταματήσουν οι επιδοτήσεις, θα επέλθει μεγάλη συρρίκνωση οικονομικού κεφαλαίου, με παύση πολλών εξορύξεων και με μείωση ναυτιλιακών και βιομηχανικών δραστηριοτήτων, που περιλαμβάνουν πετρελαιοφόρα, αγωγούς μεταφοράς και διυλιστήρια. Παράλληλα, βέβαια, θα προκύψουν ευνοϊκές συνθήκες και μεγάλες ευκαιρίες νέων επενδύσεων και αναπτυξιακών δραστηριοτήτων, δηλαδή ένα είδος δημιουργικής καταστροφής.
Οι μεγαλύτεροι χαμένοι της πράσινης μετάβασης θα είναι αναμφισβήτητα τα κράτη που παράγουν πολύ πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Μέχρι τώρα έχουν αποκτήσει γεωπολιτική ισχύ δυσανάλογη με το πραγματικό οικονομικό τους υπόβαθρο, χάρη στην σχεδόν απόλυτη εξάρτηση ισχυρών οικονομιών, όπως η Ε.Ε. και η Ιαπωνία, από τους εισαγόμενους υδρογονάνθρακες. Έχοντας ως μοναδικό εξαγώγιμο προϊόν τα ορυκτά καύσιμα, ορισμένες χώρες συσσωρεύουν τεράστιο πλούτο. Ένας μικρός εντόπιος πληθυσμός απολαμβάνει απίστευτα καταναλωτικά επίπεδα, ενώ πολλαπλάσιοι φτωχοί μετανάστες προσελκύονται, παρά τις σκληρές συνθήκες, για να υποστηρίξουν ένα τρυφηλό τρόπο ζωής και την κατασκευή δαπανηρών έργων βιτρίνας. Μια ηχηρή στρέβλωση της παγκόσμιας οικονομίας ξεκινά από την ανομοιόμορφη κατανομή των ορυκτών καυσίμων και την έντονη ενεργειακή εξάρτηση. Αναπόφευκτο αποτέλεσμα, σοβαρές γεωπολιτικές αστάθειες, που τροφοδοτούν εντάσεις και πολέμους. Παράλληλα, εμφανίζεται δυνητική διαφθορά, αφού χώρες που, υπό άλλες συνθήκες θα ήταν στο περιθώριο του παγκόσμιου γίγνεσθαι, έχουν την δυνατότητα να επηρεάζουν με το εύκολο χρήμα συνειδήσεις και αποφάσεις στον ανεπτυγμένο κόσμο. Η πράσινη μετάβαση, λοιπόν, δεν θα ωφελήσει μόνον το κλίμα αλλά θα έχει και εξυγιαντική επίδραση σε παγκόσμια οικονομία και πολιτική.
Πηγή: www.tanea.gr