Τα επτά τελευταία χρόνια που ζούμε την κρίση και τις επιπτώσεις της σε πρώτο βαθμό και πολλοί από εμάς σε πρώτο πρόσωπο.  Παρακολουθούμε παράλληλα με τα πραγματικά γεγονότα και μια ιστορία για τους καλούς και τους κακούς πρωταγωνιστές αυτής της περιόδου. Έτσι οικοδομήθηκε και ένα αφήγημα με τους φίλους και τους εχθρούς της Ελλάδας, με τους κακούς και τους καλούς που πάντα όμως στα τέλος νικάνε οι καλοί !

Στην πλευρά των κακών, με πρωταγωνιστική μάλιστα θέση ο κος Σόιμπλε, ο υπουργός οικονομικών της Γερμανίας και ισχυρός ανήρ του Euro group, του οργάνου που ορίζει, ελέγχει και παρακολουθεί τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας μας και των υπολοίπων χωρών της ευρωζώνης που υλοποίησαν παρόμοια προγράμματα. Χώρες βέβαια όπως η Κύπρος  που πολύ γρήγορα μας αποχαιρέτησαν αφήνοντάς μας μόνους μας, να φαντασιωνόμαστε εχθρούς, για τον απλούστατο λόγο ότι αποδείχθηκαν συνεπείς στις δεσμεύσεις τους, απέναντι στους εταίρους και στην υπογραφή που έβαζαν. Αντίθετα εμείς, οι προηγούμενοι δηλαδή Κυβερνώντες και οι τωρινοί, προσπαθούν με κάθε ευκαιρία να ξεφεύγουν από τις δεσμεύσεις τους, να αθετούν τις υπογραφές τους, να αναβάλλουν για αύριο αλλαγές και μεταρρυθμίσεις δύσκολες μεν αναγκαίες δε.

Έτσι λοιπόν για να μπορέσουν να διατυπώσουν ένα όσο γίνεται πιο πειστικό αφήγημα κοροϊδίας, δημιούργησαν έναν μύθο, που με αφορμή κάποια υπαρκτά ζητήματα ή διαφορές, είχε τους καλούς από τη μια μεριά (δηλαδή εμάς και κάποιους συμμάχους μας) και τους κακούς από την άλλη, δηλαδή την Γερμανία και όσους την ακολουθούν. Αυτός ο μύθος μάλιστα οικοδομήθηκε τόσο περίτεχνα, που ακόμη και ορθολογικά σκεπτόμενα άτομα παρασύρθηκαν. Το σημαντικότερο, όλες μα όλες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, στον έναν ή στον άλλο βαθμό, έχουν παρασυρθεί από την προπαγάνδα αυτή, υποστηρίζοντας παρόμοια διαχωριστικά σχήματα, ουσιαστικά συμφωνώντας με το αφήγημα περί κακών, που θέλουν την καταστροφή της Ελλάδας και που η καλή μας Κυβέρνηση τους πολεμάει με όλα τα μέσα και στο τέλος θα τους νικήσει, γιατί είναι οι καλοί ! Ας δούμε όμως τα πράγματα πιο αναλυτικά και χωρίς συναισθηματισμούς.

Είναι ο κος Σόιμπλε πραγματικά ο κακός δαίμονας της Ελλάδας που θέλει την καταστροφή της ; Από τα πεπραγμένα στα επτά χρόνια της κρίσης δεν αποδεικνύεται κάτι τέτοιο. Ο κος Σόιμπλε,

• Είναι ο υπουργός της μεγαλύτερης χώρας της ευρωζώνης, που συμβάλλει με το μεγαλύτερο ποσοστό (άνω του 30%) στα προγράμματα διάσωσης της Ελλάδας.
• Είναι ο βασικός εμπνευστής της περικοπής και διευθέτησης της εξυπηρέτησης του χρέους της χώρας μας το 2012 και ο βασικός εισηγητής της χθεσινής πολύ καλής – σύμφωνα με την Κυβέρνηση- συμφωνίας στο Euro group
• Είναι ο βασικός παράγοντας που καθησύχαζε τις κάθε φορά έντονες διαφωνίες των μικρότερων χωρών της ευρωζώνης
• Είναι ο πολιτικός ο οποίος έπεισε το Γερμανικό Κοινοβούλιο 3 φορές, για να αποφασίσει τα ιλιγγιώδη ποσά δισεκατομμυρίων ευρώ προς την Ελλάδα.
• Είναι ο πολιτικός που δεν ξεχωρίζει δικούς του και δικούς μας, αλλά υπηρετώντας το γενικότερο συμφέρον της ευρωζώνης, δεν δίστασε να αφήσει ακάλυπτο τον κο Σαμαρά την προηγούμενη περίοδο, παρότι ανήκουν στην ίδια πολιτική ομάδα, όταν αυτή η Κυβέρνηση από το καλοκαίρι του 2014, είχε πάρει διαζύγιο με τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που είχε ανάγκη η χώρα.
• Εάν ήθελε την καταστροφή μας του δόθηκε πολλές φορές η ευκαιρία να μας αγγίξει λίγο και να πέσουμε στο γκρεμό ενός ανοικτού πιστωτικού γεγονότος, μιας ανοικτής δηλαδή χρεοκοπίας, πράγμα που όχι μόνο δεν το έκανε αλλά μας προφύλαξε κιόλας. Και το 2010 και το 2015.

Ναι εντάξει όλα αυτά, αλλά δεν μας προσβάλλει με τις παρεμβάσεις του ; Όχι, γιατί οι παρεμβάσεις του είναι αυστηρές μεν αλλά πάντα δίκαιες και πολιτικές. Αντίθετα πολλές από τις αντιδράσεις που προέρχονται από τη χώρα μας είναι μίζερες, ρατσιστικές και απολιτικές.

Μα ο κος Σόιμπλε δεν ήταν αυτός που μας πρότεινε να βγούμε από τη ευρωζώνη, δίνοντας μας μάλιστα και 50 δισεκατομμύρια για να ξεκουμπιστούμε ; Ναι, αυτός ήτανε, αλλά γιατί είναι κακός, όταν μας προτείνει να βγούμε οικειοθελώς από την ευρωζώνη, τη στιγμή που βλέπει μια χώρα η οποία αποτελεί βαρίδι για την ευρωζώνη και το σημαντικότερο να μην θέλει να μεταρρυθμιστεί ; Σε τελευταία ανάλυση δεν δούλεψε υπόγεια, δεν υπονόμευσε. Ανοικτά και καθαρά έκανε μια πρόταση στον υπουργό οικονομικών της Ελλάδας, εάν θέλουμε να βγούμε από την ευρωζώνη, να βγούμε με την συγκατάθεσης των εταίρων και με την βοήθειά τους. Είναι άλλο θέμα εάν εμείς δεν θέλουμε να φύγουμε από την ευρωζώνη και καλώς του απαντήσαμε ότι δεν θέλουμε. Όμως και στην περίπτωση αυτή τι μας είπε ; Εντάξει, αλλά η συμμετοχή έχει κανόνες τους οποίος πρέπει να τηρήσετε. Που είναι η κακία και η εχθρότητα ; Το ότι υπερασπίζεται τα γενικότερα συμφέροντα της ευρωζώνης είναι κακός και εχθρός ;

Αλλά ας δούμε και μια άλλη πλευρά του θέματος. Ήταν καλός ο κος Μπαρόζο, ο οποίος δεν έκανε τίποτα ιδιαίτερα την περίοδο 2004-2009 της μεγάλης κατρακύλας ; Όχι βέβαια. Μπορεί να φαινόταν φίλος και με καλά λόγια για την Ελλάδα, αλλά αυτή η σιωπή του δεν μας βοήθησε. Αντίθετα η καθυστερημένη μας ένταξη στην δημοσιονομική προσαρμογή είχε πιο επώδυνα και σκληρά μέτρα. Είναι φίλοι μας οι κ. Πιτέλα και άλλοι σοσιαλδημοκράτες, που εμφανίζονται κάθε φορά υπέρμαχοι των δικαίων της Ελλάδας και άλλα ηχηρά ; Όχι βέβαια, γιατί με την στάση τους δίνουν τα πολιτικά περιθώρια στο εδώ πολιτικό σύστημα να καθυστερεί στις μεταρρυθμίσεις και να αναβάλλει αλλαγές που έπρεπε να είχαν γίνει χθες. Όλοι αυτοί για τους δικούς τους λόγους και για τα δικά τους αδιέξοδα, μιλάνε μια ψεύτικη φιλική γλώσσα, αλλά στην ουσία μας δημιουργούν προβλήματα.

Σκεφτείτε το και αλλιώς. Εάν είχαμε από την πρώτη στιγμή της κρίσης στην Ελλάδα, μια αποφασισμένη Κυβέρνηση, η οποία θα έκανε τις μεταρρυθμίσεις και τις αλλαγές που έπρεπε από την αρχή και δεν χάναμε αυτή την περίοδο των επτά ετών, είστε σίγουροι ότι θα ήμασταν σήμερα στο ίδιο σημείο ; Αλλά να το διατυπώσω και διαφορετικά. Εάν απέναντί μας είχαμε έναν πιο αυστηρό Σόιμπλε, μια πιο απαιτητική τρόικα και μια Επιτροπή της ΕΕ πιο αυστηρή, μήπως τα πράγματα σήμερα ήταν καλύτερα ; Γιατί μια κριτική που πάντα κάνω προς τους εταίρους, είναι γιατί επέτρεψαν μια τόσο μεγάλη κρατικίστικη, φορομπηχτική πολιτική σε βάρος των μεταρρυθμίσεων και της μείωσης του Κράτους.

Η Γερμανία είναι μια μεγάλη χώρα για τα δεδομένα της Ευρώπης. Είναι όμως μια μικρή χώρα για τα παγκόσμια δεδομένα. Γι αυτό και το σχέδιο της ενοποίησης της Ευρώπης το θέλει και το πιστεύει και το υπηρετεί όλα αυτά τα χρόνια μετά την ιδρυτική πράξη της Ρώμης. Και σαυτό το σχέδιο η Ελλάδα, αυτή η πολλή μικρή χώρα της Ευρώπης έχει μόνο όφελος. Γιατί οι παγκόσμιοι συσχετισμοί σήμερα και η παγκοσμιοποίηση, επιτρέπουν μια μικρή χώρα να επιβιώσει, μόνο μέσα από τέτοια μεγάλα και δημοκρατικά σχήματα.

Ο κος Σόιμπλε είναι λοιπόν Άγιος ;  Όχι βέβαια, αλλά είναι ένας συνεπής ευρωπαϊστής και υπερασπιστής των συμφερόντων της Γερμανίας και της ΕΕ. Και καλά είναι να ξαναδούμε και να ξαναδιαβάσουμε την ιστορία μέχρι τώρα χωρίς προκαταλήψεις. Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Μάλλον θα κερδίσουμε, γιατί έτσι θα δούμε ότι οι πραγματικοί φίλοι μας είναι αυτοί που μας λένε την αλήθεια και δεν μας χαϊδεύουν τα αυτιά.