Παρακολουθώ τον ρηχό δημόσιο διάλογο για όσα σοβαρά και κρίσιμα αφορούν τη Χώρα και την γεωπολιτική προοπτική της.
Ανησυχώ.

Παρακολουθώ τον ολισθηρό και διχαστικό δρόμο που ακολουθεί το κυρίαρχο πολιτικό προσωπικό. Ένα μεγάλο βήμα πίσω στο διάτρητο παρελθόν.
Φοβάμαι.

Βλέπω τη Χώρα να μετατρέπεται αργά(;) και σταθερά σε χώρα μπανανία με αναξιόπιστους θεσμούς, διαλυμένη κρατική δομή, απαξιωμένη πνευματική και πολιτική ηγεσία … μια χώρα που αιμμοραγεί την ιστορία της, τον πλούτο της, την περηφάνεια της … τα παιδιά της.
Αναρωτιέμαι … πόσος χρόνος αλήθεια μας έχει απομείνει;

Δανείζομαι μερικά στοιχεία από τη θεωρία για την ανθρώπινη ηλιθιότητα.[1]
Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία οι άνθρωποι κατατασσόμαστε σε τέσσερις κατηγορίες.

Τους ανήμπορους, αυτούς που οι πράξεις τους έχουν μηδενικό αποτέλεσμα και για τους ίδιους και για την κοινωνία.
Το ?ισοζύγιο δημοσίου συμφέροντος? δεν επηρεάζεται.

Τους εγκληματίες, αυτούς που οι πράξεις τους προκαλούν όφελος στους ίδιους και ζημία στους υπόλοιπους.
Το ?ισοζύγιο δημοσίου συμφέροντος» επίσης δεν επηρεάζεται. Εντυπωσιακό!!

Τους ικανούς, αυτούς που με τις πράξεις τους προκαλούν όφελος στον εαυτό τους αλλά και στην κοινωνία.
Το «ισοζύγιο„ αλλάζει το δημόσιο συμφέρον ωφελείται.

Και τέλος τους ηλίθιους, αυτούς που με τις πράξεις τους προκαλούν βλάβη και στον εαυτό τους και στους άλλους.
Το ?ισοζύγιο„ αλλάζει το δημόσιο συμφέρον βλάπτεται.

Ένας γνωστός νόμος της ανθρώπινης ηλιθιότητας πράγματι αναφέρει πως η ηλιθιότητα είναι ανίκητη.

Ένας άλλος νόμος, γνωστός και αυτός, λέει ότι στις κοινωνίες πάντα υπάρχουν ικανοί και ηλίθιοι.

Ένας τελευταίος νόμος όμως λέει πως οι κοινωνίες αναπτύσσονται όταν οι ικανοί περιορίζουν τη δράση των ηλιθίων και καταστρέφονται όταν οι ικανοί δίνουν χώρο στους ηλίθιους.
Ας τον έχουν κατά νου όσοι ικανοί απέχουν από τα κοινά …

[1] Carlo M. Cipolla Οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας, εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ 2012