Το ιστορικό της τουρκικής εισβολής στη Συρία, από την εκδήλωσή της μέχρι τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, αποτυπώνει ολόκληρο σχεδόν τον επικίνδυνο παραλογισμό που επικρατεί σήμερα στον πλανήτη γη. «Παγκόσμιοι» ηγέτες κάνουν επίδειξη αυθαιρεσίας και ανευθυνότητας με εναλασσόμενες αντιφατικές διακηρύξεις και αλλοπρόσαλλες ευκαιριακές συμμαχίες που διαμορφώνουν τον γεωπολιτικό χάρτη σύμφωνα με τις προσωπικές τους βλέψεις. Χιλιάδες άνθρωποι πληρώνουν ακριβά το τίμημα ακόμα και με τη ζωή τους ενώ ολόκληροι πληθυσμοί εκτοπίζονται από τα σπίτια τους παίρνοντας τον δρόμο για τις Μόριες του κόσμου.

Με τη συμφωνία Τουρκίας – Ηνωμένων Πολιτειών, ο Ερντογάν επιβεβαίωσε τον ρόλο του ως ο τοπικός περιφερειάρχης που ξέρει να κάνει έναν ολόκληρο λαό να χαιρετάει στρατιωτικά προκειμένου να υλοποιεί τα επεκτατικά του σχέδια και να διατηρεί την εξουσία του. Ο Άσαντ αναγνωρίστηκε ακόμα κι από τους μέχρι χθες αντιπάλους του ως ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της Συρίας, ο Πούτιν επικύρωσε τον κυρίαρχο ρόλο του στην παγκόσμια σκακιέρα και ο Τραμπ κατοχύρωσε τον τίτλο του πιο γελοίου κι επικίνδυνου Προέδρου στην ιστορία των ΗΠΑ.

Αποδείχτηκε τέλος πανηγυρικά, για μια ακόμη φορά, η αδυναμία της Ενωμένης Ευρώπης να παρέμβει αποφασιστικά σε θέματα εκτός των συνόρων της, ακόμα και όταν την αφορούν άμεσα και έχουν σοβαρές συνέπειες για την ίδια, όπως είναι η επεκτατική προκλητικότητα της Τουρκίας απέναντι σε χώρες μέλη στα νότια σύνορά της και το τεράστιο μεταναστευτικό-προσφυγικό τσουνάμι που έχει δημιουργηθεί. Όλοι εύχονται να σταματήσει άμεσα η παράλογη αιματοχυσία στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας. Καμιά εγγύηση δεν παρέχουν ωστόσο, παρά την συμφωνία εκεχειρίας, οι γκαουλάιτερς που έχουν την ευθύνη γι αυτήν.