Το θέμα των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων που τάραξε τα πολιτικά νερά του Αυγούστου δεν φαίνεται να αντιμετωπίζεται από τις πολιτικές δυνάμεις με τη σοβαρότητα που έχει για τη Δημοκρατία και τη χώρα. Κάποιες έσπευσαν να το εντάξουν άμεσα στην κομματική τους ατζέντα εν αναμονή των δημοσκοπήσεων του φθινοπώρου. Άλλες φρόντισαν να βγάλουν συμπεράσματα για τις πολιτικές εξελίξεις προεξοφλώντας ακόμα και μελλοντικές κυβερνητικές συμμαχίες. Το πολιτικό σύστημα, με φωτεινές εξαιρέσεις, αρνείται να αποδεχθεί την ζοφερή πραγματικότητα. Ότι δηλαδή, αρκετές δεκαετίες μετά τα πέτρινα χρόνια, η ΕΥΠ αναβιώνει στη μνήμη πρακτικές της αλήστου μνήμης ΚΥΠ, επιδεικνύοντας «υπερβάλλοντα ζήλο» κατά παράβαση των θεσμικών της καθηκόντων.

Η θεμελιώδης αρχή της υπεράσπισης των ατομικών ελευθεριών δεν μπορεί να γίνεται αντικείμενο κομματικής αντιπαράθεσης σε ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου. Και όσοι «οπαδοί» της σημερινής κυβέρνησης αντιμετωπίζουν την ασκούμενη κριτική προς τον πρωθυπουργό μέσα από αυτό το πρίσμα, προσφέρουν κακές υπηρεσίες και στον ίδιο και τη χώρα. Η «συγγνώμη» που ζήτησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το «λάθος» που παραδέχτηκε θα έχουν αξία μόνο όταν αποκτήσουν ουσιαστικό περιεχόμενο. Γιατί το λάθος δεν είναι ότι βγήκε η παρακολούθηση στη φόρα ούτε ότι δεν πρόλαβε ο πρωθυπουργός να τη σταματήσει -πώς θα μπορούσε άλλωστε;-, αλλά ότι παραβιάστηκε ακόμα και το ισχύον διάτρητο θεσμικό πλαίσιο που διέπει την κρατική υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για την εθνική ασφάλεια. Πήραμε ήδη μια αίσθηση του κινδύνου δημιουργίας εσωτερικών εχθρών με αφορμή τα υπονοούμενα που ακούστηκαν στη Βουλή για τους μουσουλμάνους βουλευτές.

Διαβάστε τη συνέχεια στην athensvoice.gr

Πηγή: www.athensvoice.gr