Τέλη Απριλίου του 1970 αναγγέλθηκε από τον Πρόεδρο Νίξον ότι ο πόλεμος του Βιετνάμ θα επεκτεινόταν και στην Καμπότζη. Αμέσως, από την Πρωτομαγιά του ?70, ξεκίνησαν διαμαρτυρίες στα κολλέγια και πανεπιστήμια της Αμερικής -και στο Stanford όπου σπούδαζα.
Μεταξύ των πανεπιστημίων όπου πραγματοποιήθηκαν μαχητικές διαδηλώσεις ήταν και το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Κεντ στην πολιτεία του Οχάιο (Kent State University). Εκεί, στις 2 Μαΐου του ?70, μάλιστα οι φοιτητές έκαψαν το κτίριο όπου στεγαζόταν το Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Αξιωματικών του Στρατού (ROTC). Οι διαδηλώσεις συνεχίσθηκαν έντονες και στις 4 Μαΐου τους διαδηλωτές κλήθηκε, από τον Κυβερνήτη της Πολιτείας του Οχάιο, να αποκρούσει η ένοπλη εθνοφρουρά. Αποτέλεσμα ήταν οι εθνοφρουροί να σκοτώσουν δύο φοιτητές και δύο φοιτήτριες (τους Bill Shroeder, Sandy Scheuer, Allison Krause, Jeff Miller) και να τραυματίσουν με σφαίρες άλλους εννέα.
Μετά από αυτή τη σφαγή γιγαντώθηκαν οι διαμαρτυρίες και οι διαδηλώσεις απ?άκρου εις άκρον της Αμερικής. Τότε έγινε και η μοναδική στα χρονικά των ΗΠΑ παμφοιτητική απεργία στην οποία πήραν μέρος πάνω από 4 εκατομμύρια φοιτητές. Μέσα στα Πανεπιστήμια που απήργησαν ήταν και αυτό του Stanford. Απήργησα κι εγώ αλλά ήμαστε οι απεργοί μάλλον μικρή μειοψηφία στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών. Γενικά οι μηχανικοί -και οι φοιτητές πολυτεχνικών σχολών- ήταν, τότε τουλάχιστον, από τα πιο συντηρητικά/ δεξιά τμήματα της αμερικανικής κοινωνίας.
Μια μικρή συνέπεια της συμμετοχής μου στην απεργία και γενικότερα της πολιτικής μου στάσης ήταν ότι ένας (ακρο)δεξιός καθηγητής της Σχολής που ήταν μέλος της τριμελούς επιτροπής παρακολούθησης του διδακτορικού μου αποσύρθηκε από την επιτροπή δηλώνοντας ότι ήταν τόσο αντίθετος πολιτικά με μένα που δεν θα μπορούσε να είναι αντικειμενικός κριτής. Τότε τσαντίστηκα πολύ, αργότερα όμως εξετίμησα όχι τις απόψεις του αλλά την ειλικρινή στάση του. Άλλωστε, ευτυχώς, γρήγορα αναπληρώθηκε από άλλον.
Στις 8 Μαΐου έγινε μεγάλη διαδήλωση -περί τα εκατό χιλιάδες άτομα- στην Ουάσιγκτον και ακόμα μεγαλύτερη -περί τα 150.000 άτομα- στο Σαν Φρανσίσκο, ανάμεσα σε αυτούς και εγώ με πολλούς φίλους και φίλες.
Γενικώτερα ακολούθησαν πολλές βίαιες διαδηλώσεις και καψίματα κτιρίων του ROTC σε πολλά Πανεπιστήμια της Αμερικής ως προφανείς στόχοι της φοιτητικής οργής.
Λίγες μέρες αργότερα ο Neil Young συνέθεσε το τραγούδι “Ohio” το οποίο τραγούδησε το συγκρότημα Crosby, Stills, Nash and Young και θεωρείται από τα σημαντικότερα αμερικάνικα τραγούδια διαμαρτυρίας. Κυκλοφόρησε αρχικά σε 45άρη δίσκο με πίσω τραγούδι το «Find the cost of freedom”.
Κατά σύμπτωση εκείνο το καλοκαίρι γύρισα στην Ελλάδα και τον Αύγουστο σε μια «εναλλακτική» παραλία στις Κυκλάδες γνώρισα ένα νεαρό αμερικάνο που είχε γράψει τα λόγια του τραγουδιού, που είχαν σαν ρεφραίν «Four dead in Ohio»…
Όλα αυτά μισό αιώνα πριν. Λίγες μέρες πριν, στις 3 Μαΐου 2020, η Jane Fonda επρόκειτο να μιλήσει σε εκδήλωση μνήμης στο Kent State. Αυτό προκάλεσε έντονες διαμαρτυρίες βετεράνων του Βιετνάμ και παρέμβαση του σημερινού Κυβερνήτη της Πολιτείας καθώς και λοιπών δεξιών στοιχείων. Τελικά ο κορωνοιός έδωσε τη λύση και δεν έγινε η εκδήλωση.
Πηγή: www.tanea.gr