Ο Γιώργος Παπανδρέου το 2009 είχε θέσει το δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Σε ένα εκλογικό σώμα ταλαιπωρημένο από τα σκάνδαλα της περιόδου Καραμανλή. Και οι πολίτες απάντησαν μαζικά «σοσιαλισμός». Για την ακρίβεια, απάντησαν θετικά στο δεύτερο σύνθημα που έριξε ο πρώην πρωθυπουργός στην προεκλογική μάχη το «λεφτά υπάρχουν».

Τρία χρόνια μετά το ΔΝΤ είναι στην Αθήνα. Η τρόικα είναι στην Αθήνα. Η Αθήνα είναι στα διεθνή πρωτοσέλιδα με καθόλου κολακευτικές αναφορές. Η ανεργία έχει χτυπήσει κόκκινο. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι έχουν φτωχύνει. Χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους. Η ακροδεξιά έχει ανθίσει. Εκατομμύρια έλληνες υποφέρουν από κατάθλιψη. Το μεταναστευτικό αποτελεί βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας μας.

Το κόμμα του, το ΠΑΣΟΚ, είναι στο 12% και δίνει μάχη για να επιβιώσει. Είναι και καταχρεωμένο. Το πολιτικό προσωπικό σχεδόν στο σύνολό του έχει απαξιωθεί. Οι δικοί του, όμως, οι περίφημοι κηπουροί, είναι σε θέσεις πολυτελείας. Η Τίνα στο Παρίσι, ο Δρούτσας είναι ευρωβουλευτής, αλλά έχει εγκατασταθεί στο Βερολίνο κοκ. Και ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός είναι στο Χάρβαρντ και νοικιάζει τον εαυτό του για 45 χιλιάδες ευρώ για μία ομιλία.

Οι ευθύνες του Γιώργου για όλα όσα αναφέρθηκαν είναι τεράστιες. Ακόμη και για το γεγονός ότι ενώ θα έπρεπε τώρα να πηγαίνει για τον τέταρτο χρόνο της θητείας του στο Μέγαρο Μαξίμου είναι ουσιαστικά… μετανάστης. Ο πρωθυπουργός με τη σουηδική νοοτροπία, τον εναλλακτικό τρόπο ζωής και τα υβριδικά αυτοκίνητα δε μπόρεσε ούτε 2,5 χρόνια να μείνει στο πόστο του. Και τώρα, ενισχύοντας τη θεωρία περί ανατροπής του, έχει τη δύναμη να δηλητηριάσει και άλλο το πολιτικό σύστημα. Και τη χώρα του. Αυτή που χαρακτήρισε διεφθαρμένη το 2009 για να δικαιολογήσει το έλλειμμα και το χρέος.

Η στρατηγική ήταν δική του. Η επιλογή ήταν δική του. Δικές του είναι και οι ευθύνες. Όλες. Και ας τα αφήσουν τα σάπια οι συνεργάτες του, που θέλουν να τον εμφανίσουν και δικαιωμένο. Μέχρι και οι γερμανικές εφημερίδες του επιτέθηκαν επειδή έκανε τρεις μήνες διακοπές στα ελληνικά νησιά. Την ώρα που οι πολίτες, εξαιτίας και των δικών του πολιτικών, έμειναν στους τέσσερις τοίχους των σπιτιών τους, που κινδυνεύουν να τα χάσουν.

Επέλεξα να γράψω το άρθρο γιατί έμαθα πως κάποιοι ετοιμάζουν βιβλίο στο όνομα του Γιώργου Παπανδρέου. Θέλω, λοιπόν, να συμβάλλω στον προβληματισμό τους. Να τους δώσω μερικά δεδομένα, αν θέλουν να τα συμπεριλάβουν. Και να επιχειρήσουν να δώσουν απαντήσεις. Ουσιαστικές και όχι με αφορισμούς. Νομίζω ότι μετά τα όσα πήραν με τις πολιτικές τους από την κοινωνία της χρωστούν κάποιες απαντήσεις.

Μπορεί, βέβαια, να πουν και πάλι ότι φταίνε τα συμφέροντα, οι δημοσιογράφοι, οι άλλοι πολιτικοί. Αυτά όμως να τα πουν σε όσους μοιράστηκαν μαζί τους τα πολυτελή κυβερνητικά γραφεία και τα προνόμια της εξουσίας. Και όχι σε όλα τα συμφέροντα, σε όλους τους δημοσιογράφους και όλους τους άλλους πολιτικούς.

Ο Γιάννης Αντύπας είναι δημοσιογράφος

.

* Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» στις 22/9/2012