Ο Σαμαράς ευχαρίστησε προχθές τους αφορολόγητους έλληνες εφοπλιστές για την οικειοθελή συμβολή τους στον προϋπολογισμό με 140, όπως είπαν, εκατομμύρια! Είναι να ματώνει η καρδιά σου με την εθνική αυτή ευεργεσία, από την ευγενή τάξη των εφοπλιστών που πάντα, όπως ανέφερε και ο πρωθυπουργός, νοιαζόταν πρώτα απ’ όλα για την πατρίδα!
Τι ωραία θα ήταν, αλήθεια, αν είχαμε αυτή την τύχη όλοι μας, να μαζευόμαστε δηλαδή κατά κοινωνικές ομάδες, κατά επαγγέλματα, ακόμη και κατά γειτονιές, και να αποφασίζουμε πόσα χρήματα θα διαθέσουμε για να ευεργετήσουμε το ελληνικό κράτος. Και μετά σε μια ωραία εκδήλωση ο πρωθυπουργός της χώρας ή ένας υπουργός, έστω, να μας ευχαριστούσε με θερμά λόγια για το ευγενές αυτό έργο μας.
Αυτή θα ήταν μια ιδανική κοινωνία (σχεδόν κομμουνιστική, θα έλεγα) με ευτυχισμένους ανθρώπους και ευτυχισμένους πρωθυπουργούς!
Μέχρι να γίνει όμως αυτό, έχουμε μόνο ευτυχισμένους εφοπλιστές, ευτυχισμένους τραπεζίτες και μια εκατοσταριά ακόμη ευτυχισμένες μεγάλες «καλές» οικογένειες, μαζί με όσους άλλους «πατριώτες» πήραν το ιμάτιο μαζί με το κομπόδεμά τους και τους «τρώει η μαύρη» ξενιτιά στις Ελβετίες, τα Λονδίνα και τα Παρίσια.
Οι υπόλοιποι γνωρίζουμε, όλοι βεβαίως, τα «ευχάριστα» πρωινά που περνάμε στα κατώφλια της εφορίας, με τους ευγενείς εφοριακούς και με τους διόλου ευγενικούς φόρους στα πενιχρά πλέον εισοδήματά μας, στα σπίτια, στα χωράφια και σε κάθε είδους ακίνητα, που δεν ανήκουν, φυσικά, σε offshore εταιρείες. Έτσι κατά έναν μυστήριο τρόπο, σαν μια φάρσα της ιστορίας αν συνεχισθεί η σημερινή κατάσταση, μέσα σε λίγα χρόνια, περίπου, θα καταργηθεί η ατομική ιδιοκτησία στην Ελλάδα, πριν να προλάβουν καν να έρθουν οι κομμουνιστές και να μας τα πάρουν!
«Θα πατάξουμε τη φοροδιαφυγή» ακούμε και ξανακούμε χρόνια τώρα και ιδιαίτερα τα τρία τελευταία, που έχουμε αναλάβει και τις σχετικές υποχρεώσεις απέναντι στους δανειστές. Να την πατάξουμε, βεβαίως να την πατάξουμε, αλλά προς το παρόν έχετε πατάξει μόνον εμάς, όσους δεν δυνάμεθα να φοροδιαφύγουμε. «Πάταξον μεν, άκουσον δε» όμως… διότι αν δεν ακούσετε «ότι η βίδα έχει σφίξει τόσο πολύ, που έχει πλέον κλοτσήσει» και πως δεν είναι δυνατόν να εξαιρούνται της φορολόγησης με προκλητικό, ανήθικο και αντισυνταγματικό τρόπο ολόκληρες κατηγορίες πολιτών αυτής της χώρας, οι πιο εύπορες και αυτές που ωφελήθηκαν περισσότερο όλα τα προηγούμενα χρόνια στις περιόδους της αλματώδους ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, τότε φοβάμαι πως στο τέλος δεν θα έχουμε καλά ξεμπερδέματα…
Πόσα και πόσα φορολογικά νομοσχέδια δεν έχουν έρθει και δεν έχουν ψηφισθεί, και δεν έχουν εφαρμοσθεί τα τελευταία χρόνια, καμιά όμως φορολογική μεταρρύθμιση, καμιά μεγάλη αλλαγή και ανακατανομή στα φορολογικά βάρη δεν έχει γίνει, καμιά διεύρυνση της φορολογικής βάσης με κατηγορίες ανθρώπων που φοροδιαφεύγουν και με άλλους που αποδεδειγμένα έχουν να συνεισφέρουν φοροδοτικά και δεν δίνουν!
«Τυφλός τα τ’ ωτα, τον τε νουν τα τ’ όμματα» όποιος δεν τα βλέπει όλα αυτά και δεν κάνει τίποτα για να αλλάξει αυτή την κατάσταση, έστω και σήμερα εδώ που φθάσαμε. Αλλά τουλάχιστον ας μην υποτιμούν τη νοημοσύνη όλων των άλλων, όσοι τιμούν τους φοροαποφεύγοντες περίπου ως εθνικούς ευεργέτες.