Από το καλοκαίρι του 2016 τα φαινόμενα βίας στο ελληνικό πανεπιστήμιο πολλαπλασιάστηκαν. Αυτό έγινε επειδή ο κ. Γαβρόγλου με τη θεσμοθέτηση μίας «επιτροπής κλήσης αστυνομίας», δυσκίνητης και πρακτικά ανήμπορης να συγκληθεί και να συνεδριάσει, παρέδωσε το πανεπιστήμιο στις ορέξεις των ομάδων κρούσης με την ψευδεπίγραφη επίκληση της δήθεν «θεσμοθέτησης» του ασύλου.

Οι ομάδες των εξουσιαστών, γνωρίζοντας πλέον ότι το πανεπιστήμιο δεν προστατεύεται από τους νόμους της πολιτείας και από τη δημόσια δύναμη, ασκούν έκτοτε ανενόχλητες και με πρωτοφανές θράσος την τρομοκρατία στο πανεπιστήμιο. Η δράση των ομάδων αυτών καταπατά βάναυσα το ακαδημαϊκό άσυλο της ελεύθερης διδασκαλίας και της ελεύθερης έρευνας, που είναι ο σκληρός πυρήνας της οντότητας του πανεπιστημίου.

Όμως πέρα από τη θεσμοθέτηση της ανεξέλεγκτης ανομίας από τον κ. Γαβρόγλου, είναι η περιρρέουσα πολιτική ατμόσφαιρα που επιτείνει το φαινόμενο. Η κυβέρνηση έχει αποδυθεί σε ένα κυνήγι μαγισσών κατά των πολιτικών της αντιπάλων με μία εκστρατεία δήθεν «κάθαρσης». Επιχειρεί ως «τιμωρός», που τάχα εμποδίζεται από το θεσμικό πλαίσιο της δημοκρατίας, να κτυπήσει με παραθεσμικό και παραδικαστικό τρόπο μία ασαφή και νεφελώδη «διαφθορά». Το παράδειγμα της κυβέρνησης αντιγράφουν οι ομάδες κρούσης στο πανεπιστήμιο, οι ολιγάρχες παράγοντες στα γήπεδα, οι αυτόκλητοι προστάτες των εύπορων στρατηγικών κακοπληρωτών στους πλειστηριασμούς.

Οι εξουσιαστές κουκουλοφόροι «τιμωρούν» όσους καθηγητές πανεπιστημίου δεν συμμορφώνονται με τις ιδεοληψίες τους. Το πιο λυπηρό είναι ότι η τρομοκρατική τους δράση έχει αποτέλεσμα, αν κρίνω από τις δηλώσεις του θύματος της χθεσινής επίθεσης που την χαρακτήρισε συνήθη «κοινωνική διαμαρτυρία». Τα φαινόμενα βίας στο πανεπιστήμιο θα υποχωρήσουν, όταν υποχωρήσει η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που δηλητηριάζει την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας. Αυτό είναι υπόθεση ολόκληρης της κοινωνίας.