Οι ευθύνες και το ανθρώπινο λάθος

Ευάγγελος Αλεξανδρής 04 Μαρ 2023

Βγήκε ο πρωθυπουργός να μιλήσει για τα αίτια του τραγικού συμβάντος και το απέδωσε σε "ανθρώπινο λάθος", υποσχόμενος πως θα διαλευκανθούν σε βάθος οι αιτίες του τραγικού πολύ νεκρού αλλά και αναμενόμενου σιδηροδρομικού "δυστυχήματος".

Επαναλαμβάνεται το ίδιο σενάριο εδώ και δύο αιώνες στον τόπο αυτόν, οι πολιτικοί μας να συγκαλύπτουν τη γενικευμένη διαφθορά, την έλλειψη επαγγελματισμού και ποιότητας στις παρεχόμενες κρατικές υπηρεσίες για να μην συγκρουστούν με συντεχνιακές δυνάμεις συνδικαλιστών και πολιτικάντηδων κομματόσκυλων που είναι σημαντικό μέρος της πολιτικής ισχύος τους!

Λειτουργώντας με λαϊκά φραστικά στερεότυπα, τείνουν να αποδώσουν ατομικές ευθύνες, στην κακή στιγμή, να κρύψουν κάτω από το χαλί τις δομικές ανεπάρκειες της πολιτείας, τελικά να αναθέσουν σε άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, στην προκειμένη περίπτωση τις δικαστικές αρχές με τις ανακρίσεις.

Βγαίνει ο Ντογιάκος να κηρύξει πόλεμο στη διαφθορά και να αναλάβει προσωπικά και με στόμφο τις σχετικές εξουσίες ελέγχου της δικαιοσύνης πάνω στις αρμοδιότητες των άλλων συνταγματικών εξουσιών, που φαίνονται αδύναμες και ανίκανες να παραγάγουν ποιότητα και ασφάλεια στην πολιτεία. Λες και η δικαιοσύνη στην Ελλάδα είναι αλάνθαστη και πρότυπο αριστείας!

Κάθε Έλληνας πολίτης, ειδικά όσοι έχουμε ζήσει σε άλλες χώρες του εξωτερικού όπου ο πολίτης είναι το κέντρο του πολιτειακού συστήματος, γνωρίζουμε πως στην Ελλάδα αποφεύγονται οι δραστικές αποφάσεις εξυγίανσης του πελατειακού συστήματος, που βασίζεται στον κρατισμό. Η ελληνική οικονομία ήταν ανέκαθεν μια παρασιτική, μεταπρατική, εμπορική κοινωνία, βασισμένη στη ναυτιλία, την πειρατεία, την κουρσάρικη νοοτροπία. Το κράτος για να αντιδράσει σε αυτή την ιστορική φιλοσοφία, εξελίσσεται αναλόγως, δια φθείρεται και τελικά φαντάζει σαν μία κουρσάρικη σημαία που δίνει το δικαίωμα επιβολής ιδιαίτερων και δυσβάστακτων συνθηκών διαβίωσης στα ανήμπορα θύματα της επιδρομής του.

Όλοι γνωρίζουμε πως ο ΟΣΕ και πολλές ακόμη δημόσιες υπηρεσίες θέλουν ουσιαστικά γκρέμισμα από τα θεμέλια του πελατειακού κράτους που τις δημιούργησε και ξαναχτίσιμο με νέα ορθολογικά κριτήρια, πάνω σε επιστημονικές βάσεις και σύγχρονες τεχνολογικές λύσεις. Όσο καθυστερούμε τη δραστική μεταρρύθμιση του ελληνικού Δημοσίου εισάγοντας ποιοτικούς ελέγχους και σοβαρής αξιολόγησης στην παραγωγή υπηρεσιών σε κάθε σημείο της πολιτειακής οργάνωσης, τόσο θα βιώνουμε την απειλή της διαρκούς πτώχευσης, ακόμα και σε βαθμό αυτοχειρίας, θανάτου, γενοκτονίας, στη σχέση μας εξάρτησης από την κρατική διαφθορά της αναξιοκρατίας.

Αυτό ισχύει από την οργάνωση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, την αστυνομία, τις στρατιωτικές δυνάμεις στο σύνολό τους, όπου το κρατικό σύστημα λειτουργεί με το "μέσον", με βυσματικές διαδικασίες προαγωγής των ημετέρων, συχνά κομματόσκυλων ή γόνων ισχυρών οικογενειών. Μάθαμε πως ο παραιτημένος υπουργός Κώστας Αχ. Καραμανλής έχει γυιο που έχει αποσπαστεί στο γραφείο του Ντογιάκου... Όλα φτιαγμένα με την ίδια συνταγή πάντα!

Η στατικότητα της ελληνικής νοοτροπίας τρέφεται από την στατικότητα της αγοράς εργασίας και έλλειψη ποιότητας παντού. Αντιδραστική νοοτροπία που καλλιεργείται από τον συντεχνιασμό των συνδικάτων και κομμάτων, ελέγχεται με αναξιοκρατικά κριτήρια, με απευθείας αναθέσεις και προσλήψεις, με μετακινήσεις προσωπικού ημετέρων, ώστε να καθιστούν έναν αχθοφόρο σε σταθμάρχη, υπεύθυνο για τη ζωή πολλών εκατοντάδων συνανθρώπων.

Οι Έλληνες θυμώνουν πολύ εύκολα με το παραμικρό και εκδηλώνουν με κάθε τρόπο δυσφορία, διαδηλώνουν βρίζοντας κατά πάντων, αλλά συνεχίζουν αμέριμνοι την πολιτική αδράνεια για να μην μπλέξουν με τα συμφέροντα των πολιτικάντηδων, των συνδικαλιστών, των τοπικών κομματικών παραγόντων.

Έτσι η χώρα σέρνεται σε τριτοκοσμικές συνθήκες λειτουργίας του πολιτεύματος, με συγκεντρωτικές συνοπτικές διαδικασίες παραβατικής και παράνομης άσκησης εξουσίας ατομικής ευθύνης, χωρίς συλλογικές διαδικασίες διαφάνειας και ελέγχου, χωρίς κοινωνία πολιτών ενεργή και αποφασιστική σε όλο το δίκτυο της Δημόσιας διοίκησης.

Έτσι η Ελλάδα συνεχίζει να πληρώνει το τίμημα μιας αναχρονιστικής ραγιάδικης νοοτροπίας ακόμα και με αίμα, κρατώντας πρωτάθλιες διακρίσεις και στις επιδόσεις θανατηφόρων συμβάντων στις συγκοινωνίες!