Όλος αυτός ο τραγέλαφος με τους κατηγορούμενους για σοβαρά αδικήματα που επιστρέφουν στη θέση τους στο Δημόσιο και με την εκ των υστέρων προσπάθεια να αποτραπεί αυτή η φοβερή εξέλιξη λόγω των έντονων αντιδράσεων δεν δείχνει απλώς προχειρότητα αλλά κάτι πολύ πιο σοβαρό. Η κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός είχαν τέτοια σπουδή να αποκαταστήσουν όλους τους δημόσιους υπαλλήλους που απολύθηκαν ή τέθηκαν σε διαθεσιμότητα ώστε δεν τους ένοιαζε να αξιολογηθεί η κάθε περίπτωση χωριστά παρά μόνο να βρεθεί μια τυφλή λύση για όλους. Γιατί; Για λόγους ψηφοθηρίας, πελατειασμού και νοσηρής αντίληψης του κρατισμού. Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι πιο ίσοι κατά την άποψη της κυβέρνησης και αυτό αφορά ακόμη και τους επίορκους εφόσον δεν έχουν καταδικαστεί τελεσίδικα. Στον ιδιωτικό τομέα καθημερινά διαλύονται ζωές και συντρίβονται προσωπικότητες, αλλά οι άνεργοι, οι απλήρωτοι και οι εξοντωμένοι από τα ωράρια ας πρόσεχαν που δεν είχαν μπάρμπα στην Κορώνη να τους τοποθετήσει σε γραφείο ασφαλές και μόνιμο.