Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ρωσία προσπαθεί να παρέμβει , να επηρεάσει αμερικανικές εκλογές. Είναι η πρώτη φορά που υποψήφιος πρόεδρος κερδίζει τις εκλογές “συνεργαζόμενος “ με το Κρεμλίνο . Γιατί αυτό φαίνεται ότι συνέβη όσο και αν το αρνείται ο Ντόναλντ Τραμπ.
Όπως γράφει η Ουάσιγκτον Ποστ το 1960 ο πράκτορας της Κα Γκε Μπε στην Ουάσιγκτον πήρε εντολή από το Κρεμλίνο να προτείνει διπλωματικές , προπαγανδιστικές πρωτοβουλίες στήριξης του τότε υποψηφίου Τζόν Φιτζέραλντ Κένεντι . Φυσικά το επιτελείο του Κένεντι απέρριψε χωρίς δεύτερες σκέψεις την πρόταση των Ρώσων .
Το 1968 ο πρέσβης της Σοβιετικής Ένωσης προσπάθησε να χρηματοδοτήσει την καμπάνια του υποψηφίου των Δημοκρατικών Χούμπερτ Χάμφρεϊ , κανείς δεν δέχτηκε όμως να πάρει χρήματα από τους ανθρώπους του πρέσβη. Τη χρονιά εκείνη εξελέγη πρόεδρος των ΗΠΑ με ελάχιστη διαφορά από τον υποψήφιο των Δημοκρατικών ο Ρίτσαρντ Νίξον.
Η ιστορία λοιπόν επαναλαμβάνεται μόνο που αυτή τη φορά η Ρωσία πέτυχε το στόχος της γιατί ο υιός Τραμπ δεν είχε, όπως αποκαλύπτουν οι Νιου Γιορκ Τάιμς , κανέναν ηθικό ενδοιασμό να συνομιλεί με τους Ρώσους και να ενθουσιάζεται στην ιδέα και μόνο της πρότασης τους να του δώσουν ενοχοποιητικά στοιχεία για την αντίπαλο του Χίλαρι Κλίντον . Και μπορεί να μην υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία για άμεση ρωσική παρέμβαση στο αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών αλλά σίγουρα οι στενές επαφές της οικογένειας Τραμπ με το Κρεμλίνο προκαλούν δυσφορία τόσο στους Ρεπουμπλικάνους όσο και στους παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ.
Ακόμα πιο σημαντικό ίσως είναι όμως το γεγονός ότι μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων του Τραμπ είναι ιδεολογικά πολύ κοντά στο ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν . Τον άνθρωπο που εδώ και χρόνια στηρίζει με κάθε τρόπο και οικονομικά τα ακροδεξιά κόμματα και τους ακροδεξιούς υποψήφιους στην Ευρώπη .
Με τον ίδιο τρόπο που η σοβιετική Μόσχα προσπαθούσε να προσεγγίζει και να στηρίζει αριστερά κόμματα και κινήματα στο παρελθόν έτσι και σήμερα ρώσοι αξιωματούχοι φλερτάρουν στις ΗΠΑ με τους υπερεθνικιστές , τους υπέρμαχους της οπλοκατοχής και τις ομάδες των υπερσυντηρητικών χριστιανών.
Σύμφωνα με εκτενές ρεπορτάζ της Ουάσιγκτον Ποστ μεγάλος αριθμός αμερικανών ακροδεξιών βλέπει τον Πούτιν σαν αδελφή ψυχή και θαυμάζει τον ασυμβίβαστο πατριωτισμό του , το αγκάλιασμα της Ορθόδοξης Ρωσικής Εκκλησίας και την απέχθεια του για τις φιλελεύθερες αξίες. Πολλοί μάλιστα χαρακτήρισαν τις προσπάθειες της Μόσχας να ελέγξει το αποτέλεσμα των αμερικάνικων εκλογών προσπάθεια ενίσχυσης των “Συντηρητικών του Κόσμου “.
Το αξιακό σύστημα των αμερικανών χριστιανών του Νότου είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό των Ρώσων λένε όσοι γνωρίζουν καλά και τις δύο χώρες.
Δεν είναι λίγοι οι Αμερικάνοι που υποστηρίζουν στις μέρες μας ότι είναι τραγικό οι δύο χώρες να βρίσκονται σε μόνιμη αντιπαλότητα ενώ οι λαοί έχουν τόσα κοινά.
Πράγματι το σύνθημα του Τραμπ “ Η Αμερική έρχεται πρώτη “ δεν διαφέρει σχεδόν καθόλου από την εθνικιστική ρητορική του Πούτιν.
Τραμπ και Πούτιν υποστηρίζουν με σθένος την κυριαρχία των κρατών , νοσταλγούν ένα μυθικό παρελθόν και αποζητούν την πίστη των βαθιά θρησκευόμενων ομάδων.
Αυτό ακριβώς είναι που έχει τρομάξει και τους συμμάχους των ΗΠΑ που δεν βλέπουν πια σε αυτή τη χώρα έναν εγγυητή της παγκόσμιας ασφάλειας αλλά ένα αγχωτικό πρόβλημα .
Και τελικά η σχέσεις της οικογένειας Τραμπ με τη Ρωσία και τα κοινά που έχουν σε όλα τα επίπεδα είναι πιθανό να καθορίσουν τη θέση της Αμερικής στο παγκόσμιο γίγνεσθαι στο μέλλον.