** Από την «απο-Ιδεολογικοποίηση» της Ν.Δ.(ελέω Κ. Μητσοτάκη) στην «απο-Μητσοτακοποίηση» της Ν.Δ. (ελέω Α. Σαμαρά).
☆"Αν δεν καταλαβαίνεις γιατί δυσανασχετούν οι πολλοί..αν δεν..αν δεν...Αν δεν καταλαβαίνεις ούτε αυτό, τότε τα πράγματα είναι απείρως χειρότερα" (Κ.Καραμανλής).
Τα πράγματα δεν πάνε χειρότερα για τον Πρωθυπουργό, για τη ΝΔ και τη χώρα όταν ο κ.Μητσοτάκης δεν καταλαβαίνει τα αυτονόητα, αλλά όταν ένας πρώην Πρωθυπουργός (Κ.Καραμανλής) μετά την εκκωφαντική σιωπή του (2009-2024) αποφασίζει να μιλά δυνατά σε δημόσιο χώρο στοχεύοντας με την ηχηρή κριτική του να δηλώνει "παρών".
Ένας πρώην Πρωθυπουργός (Κ.Καραμανλής)κατηγορεί τον νυν Πρωθυπουργό (Κ.Μητσοτάκη) ότι"δεν καταλαβαίνει",όταν ο ίδιος το 2009 στις προειδοποιήσεις-παραινέσεις του υπουργού οικονομικών (Αλογοσκούφης) για λήψη οικονομικών μέτρων έλεγε το αμίμητο "Άσ το για αργότερα" και η Ελλάδα πήγε στα βράχια (ΔΝΤ).
Να, λοιπόν, που τελικά όλα είναι θέμα σκηνοθεσίας. Ο χώρος ήταν ιδανικός (Πολεμικό Μουσείο), οι Πρωταγωνιστές – Στρατηγοί ετοιμοπόλεμοι και έμπειροι (Κ. Καραμανλής, Α. Σαμαράς), οι στρατιώτες πολλοί και πιστοί (φίλα προσκείμενα βουλευτές και όχι μόνον), τα πυρομαχικά (λέξεις και φράσεις εύφλεκτες ύλες – σπαθιά και μεγάλου βεληνεκούς) από καιρό έτοιμα και φυσικά ο αντίπαλος – εχθρός γνωστός και επώνυμος (Μητσοτάκης). Το μόνο που έλειπε ήταν η αφορμή και ο χρόνος κήρυξης του Πολέμου (η αιτία έτσι κι αλλιώς υπήρξε από παλιά… Τι ζητάει ένας Υδραίος [Μητσοτάκης] στη Λάρισα [Ν.Δ.];).
Η παρουσίαση ενός βιβλίου ήταν μία καλή ευκαιρία και ένα ισχυρό άλλοθι για το σάλπισμα της επίθεσης, ήπερ και εγένετο με την καλύτερη δυνατή τηλεοπτική κάλυψη, αφού μέρες πριν είχε προαναγγελθεί η επίθεση.
Ο λιθοβολισμός του Πρωθυπουργού για τις «Ιδεολογικά αφύλακτες πύλες της Ν.Δ.», για το «Φοβική Ν.Δ.», για την «Αποκοπή του δέντρου (Ν.Δ.) από τις Ρίζες του», για την «Ιδεολογική μετάλλαξη» και για την «Απο-Ιδεολογικοποίηση». Και όλα αυτά για τη δόμηση μιας Κεντρο-Δεξιάς με ένα «Κέντρο Φάντασμα, που ο καθένας το ορίζει όπως θέλει». Εξάλλου το 41% «ήταν προϊόν φόβου για την επιστροφή του Τσίπρα».
*Προσπάθεια αποδόμησης του Μητσοτάκη σε δημόσιο χώρο. Αμφισβήτηση, Υπονόμευση, Αποκαθήλωση…
Είναι πρωτόγνωρο και σπάνιο για τα Πολιτικά Ήθη και τα Κομματικά ειωθότα της χώρας μας δύο πρώην Πρωθυπουργοί του ίδιου κόμματος να ασκούν δημόσια μια αυστηρή κριτική στον εν ενεργεία Πρωθυπουργό της χώρας που ανήκει στο ίδιο κόμμα.
Παλιές πικρίες που μεταλλάσσονται σε πολιτική κριτική ή πολιτικές φιλοδοξίες και βλέψεις που βαπτίζονται ως ενστάσεις για την ιδεολογική μετάλλαξη της Ν.Δ.
Τελικά η Πολιτική είναι ένα σκληρό παιχνίδι και προαπαιτεί ηθικές αντοχές και ιώβεια Πολιτική υπομονή.
Φαίνεται πως το όνομα Μητσοτάκης ακόμη και σήμερα προκαλεί πολιτική αλλεργία στο σώμα της Ν.Δ.
Οι δύο πρώην πρωθυπουργοί με τις παρεμβάσεις τους έμμεσα φανέρωσαν πως δεν θα «ανεχθούν» ο Μητσοτάκης να αναδειχτεί ως ο μόνος Πρωθυπουργός στην Ελλάδα που κέρδισε το αξίωμα αυτό σε τρεις συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις.
Οι πολιτικοί οιωνοσκόποι προβλέπουν πως άρχισε να αδειάζει η πολιτική κλεψύδρα του κ. Μητσοτάκη. Το περίεργο, άμα και ανησυχητικό, είναι πως δεν γεμίζει ταυτόχρονα και η κλεψύδρα της αντιπολίτευσης (μείζονος και ελάσσονος).
Είπαμε πως το πολιτικό μας σύστημα βρίσκεται αιχμάλωτο ή υπό ομηρία για κάποιους άλλους της «ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΣΥΜΜΕΤΡΙΑΣ».
Δεν έχουν άδικο κάποιοι αναλυτές που υποστηρίζουν πως το εγχείρημα της Κεντρο-Αριστεράς το καλοβλέπει, αν δεν το υποθάλπει, και η αντιΜητσοτακική ομάδα της Ν.Δ.
Εξάλλου, αυτός είναι και ο ασφαλέστερος τρόπος απαλλαγής από την ΚεντροΔεξιά του κ. Μητσοτάκη και η επιστροφή της ΝΔ στην αυθεντική της κοιτίδα.
Το ζητούμενο είναι, αν η δριμεία ασκηθείσα κριτική ήταν προσανατολισμένη σε θετικές και προοδευτικές θέσεις ή προς το «πίσω ολοταχώς». Κι αυτό γιατί ακούγοντας κάποιος τις θέσεις του κ. Σαμαρά για τον γάμο των ομοφύλων είναι σαν να άκουγε το διαφημιστικό σποτ της κ. Λατινοπούλου.
Έχει ο καιρός γυρίσματα…
ΑΠΟΡΙΑ ΨΑΛΤΟΥ… ΒΗΞ
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1: Γιατί κ. Μαρινάκη δεν σχολιάζετε τις δηλώσεις – θέσεις των δύο πρώην Πρωθυπουργών; Είναι υπεράνω κριτικής αυτοί ή οι θέσεις τους συνιστούν τις ιερές πλάκες (όπως του Μωυσή) της Ν.Δ. Μήπως υπάρχουν ακόμη πολιτικά και Κομματικά Τοτέμ;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2: Αν η Ν.Δ. λάμβανε άνω του 33% στις Ευρωεκλογές ή αν ο κ. Μητσοτάκης είχε υποσχεθεί στον Κ. Καραμανλή ή στον κ. Σαμαρά τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας θα ασκούσαν τέτοια κριτική στον κ. Μητσοτάκη;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 3: «Ας καταλάβει ότι κάνει λάθος, αναρωτιέμαι ποιους ακούει. Αλλά ας καταλάβει ότι κάνει λάθος να επιμένει στο λάθος» (Α. Σαμαράς). Την περίπτωση κ. Σαμαρά να κάνετε εσείς λάθος και να επιμένετε σε αυτό το σκεφτήκατε;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 4: Αλήθεια πως μπορεί να εγκαλείται για αποτυχία και συρρίκνωση της Ν.Δ. ο Κ. Μητσοτάκης όταν σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις σμίκρυνε την αντιπολίτευση και την οδήγησε σε μία συνεχή περιδίνηση και που τώρα αναζητά απελπισμένα τη σωτηρία της στο θολό όραμα της ΚεντροΑριστεράς;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 5: Για έναν πολιτικό συνιστά πολιτική αρετή η σωστή επιλογή του χρόνου της πολιτικής αποστράτευσης. Οι Κ. Καραμανλής και Α. Σαμαράς οφείλουν να γνωρίζουν το παράδειγμα του Λατίνου Κιγκινάτου. Ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι εχθρός τους για μία τέτοια ισοπεδωτική κριτική. Εκτός εάν είναι και ισχύει η θέση του Νίτσε:
«Αυτός που ζει από τη μάχη με έναν εχθρό, έχει προσωπικό συμφέρον να τον διατηρήσει τον εχθρό του ζωντανό»;