Οι βδέλλες στην ιστορία της Iατρικής και της Πολιτικής

Λυκούργος Λιαρόπουλος 26 Απρ 2018

Οι βδέλλες χρησιμοποιούνται από τους ανθρώπους για ιατρικούς σκοπούς εδώ και χιλιάδες χρόνια. Κατά την αρχαιότητα, οι βδέλλες αποτελούσαν το δημοφιλέστερο μέσο αφαίμαξης. Η αφαίμαξη χρησιμοποιούταν για την απαλλαγή των ασθενών από δηλητήρια που πίστευαν οι αρχαίοι ότι είχαν διεισδύσει στον οργανισμό των ασθενών. Επίσης χρησιμοποιούνταν και στις περιπτώσεις ακρωτηριασμών.

Οι βδέλλες είχαν εφαρμογές και στις περιπτώσεις που υπήρχε η εντύπωση ότι ο ασθενής υπέφερε από «κακά πνεύματα». Υπήρχε η πεποίθηση ότι οι βδέλλες μπορούσαν να απαλλάξουν τον ασθενή από ψυχικά δεινά που προκαλούσαν τα «κακά πνεύματα» που τον είχαν καταλάβει. Η χρήση των βδελλών για ιατρικούς σκοπούς έφτασε στο αποκορύφωμα της κατά τον 19ο αιώνα στην Ευρώπη. Για να φανεί το μέγεθος της διάδοσης των θεραπειών με βδέλλες, αναφέρουμε ότι το 1883 εισήχθησαν στη Γαλλία 40 εκατομμύρια ιατρικές βδέλλες.

Εκείνη την εποχή στην Ευρώπη αναπτύσσονταν πολιτικοοικονομικές θεωρίες που έμελλε να σημαδέψουν την ανθρώπινη ιστορία. Βασίζονταν στη θεωρία πως ορισμένοι κακοί άνθρωποι μαζεύουν όλο το «αίμα» της Κοινωνίας, δηλαδή τον πλούτο της, και ως θεραπεία πρότειναν την «αφαίμαξή» τους ώστε να περισσέψει για τους άλλους. Το είπαν Σοσιαλισμό ή  Κομμουνισμό και λόγω της «χωροταξίας» στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση, αυτοί που το πίστευαν  ονομάσθηκαν «Αριστεροί».

Το μεγάλο πρόβλημα με τις Βδέλλες, αλλά και με τους… Αριστερούς ήταν πως, συχνά, η «αφαίμαξη», στην ακραία μορφή της,… σκότωνε τον άρρωστο. Αυτή ήταν η περίπτωση των χωρών όπου ο κομμουνισμός έγινε κυρίαρχο πολιτικό σύστημα. Στην εποχή μας έχουν απομείνει ελάχιστες χώρες που επιμένουν στην … θεραπεία και αυτές,  μάλιστα, όπως και τότε με τις βδέλλες, έχουν «δέσει» τους πολίτες για να εφαρμόσουν τη … «θεραπεία».

Υπάρχει μόνο μία χώρα σε όλο τον κόσμο όπου η θεραπεία έχει αλλάξει μορφή. Στην Ελλάδα, οι βδέλλες παρουσιάσθηκαν ως πολιτικοί που, μάλιστα, εκλέγονται. Αυτή η «μετάλλαξη» ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ, ένα νέο είδος που υπάρχει μόνο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη στην πλέον εξελιγμένη του μορφή. Παρουσιάστηκε και αλλού, όπως στην Ισπανία, αλλά δεν κράτησε πολύ. Το είδος ΣΥΡΙΖΑ, ως μετάλλαξη, προήλθε από τη «συνεύρεση» δύο παλαιότερων ειδών που ονομάζονται ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ.

Το είδος αυτό δεν φαίνεται πως θα ευδοκιμήσει. Στηρίζεται σε μία υπόθεση που δεν στηρίζεται από την εμπειρία. Πρέπει, με άλλα λόγια, να δεχθούμε τη μέχρι θανάτου  αφαίμαξή μας, και μάλιστα καθώς παρακολουθούμε τις «εκλεγμένες βδέλλες» να ρουφάνε το αίμα μας, κυριολεκτικά. Αυτό δεν έχει ως τώρα παρατηρηθεί σε χώρες όπου ακόμη λειτουργεί στοιχειώδης Δημοκρατία. Εκτός αν…