thetoc.gr

Πρέπει να είναι κάποιος πολύ ψύχραιμος, προκειμένου να συνεχίσει να ακούει τον κ. Τσίπρα να λέει “βγάλαμε την Ελλάδα από την ύφεση…” και να απαριθμεί “επιτυχίες” της κυβέρνησής του.
Ας δούμε λοιπόν την πορεία της ελληνικής οικονομίας στα χρόνια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, μέσα από τις αναλύσεις της Κομισιόν, την οποία επικαλείται πολύ συχνά ο πρωθυπουργός για να δείξει πόσο καλά τα πήγε, αφού στελέχη της στις Βρυξέλλες δεν φείδονται θετικών σχολίων για τις κυβερνητικές επιλογές.
Ας γυρίσουμε λοιπόν στο φθινόπωρο του 2014, λίγο πριν από την έναρξη των διαδικασιών για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και την πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά. Στην έκθεσή της το φθινόπωρο του 2014 με τίτλο “τα πρώτα σημάδια της ανάκαμψης” η Κομισιόν προέβλεπε για την Ελλάδα ότι η ανάπτυξη θα έκλεινε στο 0,6% για εκείνη τη χρονιά (τελικά έκλεισε ακόμη υψηλότερα στο 0,8%) και θα επιταχυνόταν στο 2,9% το 2015 και στο ακόμη υψηλότερο 3,7% το 2016. “
Ύστερα από 6 χρόνια ύφεσης η Οικονομία της Ελλάδας επέστρεψε στην ανάπτυξη το 2014. Το πραγματικό ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 0,4% στο δεύτερο τρίμηνο και κατά 1,6% στο τρίτο τρίμηνο του 2014. Οι επενδύσεις αυξήθηκαν στο τρίτο τρίμηνο του 2014 για πρώτη φορά από το 2008” σημειωνόταν στην πρώτη έκθεση του 2015.
Την ίδια περίοδο προέβλεπε “αδύναμη οικονομική ανάπτυξη για την ευρωζώνη, η οποία αναμένεται να φθάσει το 0,8% για το 2014”. Η Ελλάδα αναπτυσσόταν με ρυθμούς μεγαλύτερους από την υπόλοιπη ευρωζώνη. Ύστερα ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ με το “πρόγραμμα σωτηρίας” το οποίο κι ο ίδιος πια θέλει να ξεχάσει! “Η επιτάχυνση της ανάκαμψης αποτυγχάνει λόγω της υψηλής πολιτικής αβεβαιότητας” αναφέρεται στην έκθεση της Κομισιόν την άνοιξη του 2015.
“Ψαλιδίζεται ” δε η εκτίμηση για ανάπτυξη το 2015 κι από 2,9% που προέβλεπε λίγους μήνες νωρίτερα πέφτει στο 0,5% για να αποδειχθεί κι αυτό πολύ αισιόδοξο αφού τελικά το 2015 έκλεισε στο 0%. Ακόμη χειρότερα έγιναν τα πράγματα το 2016 κι αντί για επιτάχυνση της ανάπτυξης στο 3,7% είχαμε ύφεση -0,7%. Επιστρέψαμε σε πολύ χαμηλούς ρυθμούς 1,4% το 2017 και οι προβλέψεις μιλούν για ρυθμούς 2% για φέτος και για τα δύο επόμενα χρόνια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα χρόνια που εμείς πληρώναμε τα φροντιστήρια του κ. Τσίπρα, η υπόλοιπη Ευρώπη είχε σημαντική ανάπτυξη, ενώ χώρες που βγήκαν από κρίση, δίχως να έχουν την συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 25% που είχαμε εμείς, τρέχουν με άλλους ρυθμούς. Η Ιρλανδία αναπτύχθηκε με 7,2% το 2017, “τρέχει” με 7,8% φέτος και προβλέπεται να αναπτυχθεί με 4,5% το 2019. Η Κύπρος θα αναπτυχθεί με 3,9% το 2018, 3,5% το 2019 και 2,9% το 2020.
Εμείς ύστερα από 3 μνημόνια παραμένουμε εκτός αγορών, με αβέβαιο τον τρόπο χρηματοδότησης της χώρας, με τραπεζικό σύστημα που αδυνατεί να δανείσει, με μια οικονομία φορτωμένη με πρόσθετους φόρους (εκεί που είχαν αρχίσει οι ελαφρύνσεις το 2014). Οι προβλέψεις για το διεθνές περιβάλλον είναι πολύ συγκρατημένες. Για την ευρωζώνη όλα δείχνουν επιβράδυνση της ανάπτυξης.
Από το 2,4% που ήταν το υψηλότερο της δεκαετίας το 2017,αναμένεται μείωση στο 2,1% το 2018 και περαιτέρω μείωση τα επόμενα χρόνια ενώ προβλέπεται παράλληλα κύκλος αύξησης των επιτοκίων και υψηλή πιθανότητα ως το 2020 να ξεσπάσει μια νέα κρίση.
Οι ρυθμοί ανάπτυξης δεν είναι αριθμοί που αφορούν κάποια στατιστική υπηρεσία. Αντιστοιχούν σε θέσεις εργασίας, διεύρυνση της φορολογικής βάσης, χρήματα για το κοινωνικό κράτος, αύξηση του εθνικού πλούτου. Τα 4 χρόνια των Τσίπρα-Καμμένου πληρώνονται τόσο ακριβά ώστε θα χρειαστούν πολλά χρόνια να κλείσουν οι πληγές. Είναι σαν κάποιος να αναρρώνει από μια βαριά ασθένεια κι εκεί που πάει να σταθεί στα πόδια του, να προσβάλεται από έναν πολύ επικίνδυνο ιό. Η ζημιά λειτουργεί προσθετικά.
Οι νέοι φόροι ήρθαν σε μια κοινωνία, που ήδη είχε υποστεί τεράστιες περικοπές εισοδημάτων και επιβαρύνθηκε κι άλλο, διαβρώνοντας ακόμη περισσότερο τον παραγωγικό ιστό της χώρας. Η επόμενη κυβέρνηση έχει μπροστά της πολύ δύσκολο έργο. Παραλαμβάνει μια χώρα εκτός αγορών, με τους επενδυτές να διστάζουν να βάλουν χρήματα στην Ελλάδα και σε μια εποχή που στο διεθνές περιβάλλον μαζεύονται σύννεφα.
Ο κ. Τσίπρας παρέχει “τεχνογνωσία” στην Ιταλία ώστε η κυβέρνησή της να μην ακολουθήσει τα βήματα της Ελλάδας. Ίσως οι Ιταλοί κάποια μέρα τον ευγνωμονούν. Οι Έλληνες που πλήρωσαν πανάκριβα τα φροντιστήριά του, έχουν κάθε λόγο να του στείλουν το λογαριασμό στην κάλπη.