Τις προάλλες ο υπογράφων έγινε αυτήκοος μάρτυρας συζήτησης σε καφετέρια του Παγκρατίου για τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Οι δύο από τους τρεις θαμώνες που έπαιρναν μέρος στη συζήτηση ήταν κάθετοι στην απόφασή τους να ψηφίσουν τον Γ. Καμίνη, ο τρίτος ήταν αρνητικός. Δήλωνε εργαζόμενος στον Δήμο Αθηναίων και το επιχείρημά του ήταν ότι στη διάρκεια της θητείας του ο δήμαρχος δεν έκανε τίποτα προς όφελος των δημοτικών υπαλλήλων, εννοώντας προφανώς ότι κατάργησε τις πλασματικές υπερωρίες, ψαλίδισε τη σπατάλη και άλλα συναφή που αποτελούσαν τον κανόνα στο παρελθόν. Δεν τον ενδιέφερε ποσώς το αν μπήκε μία τάξη στον δήμο, ή αν βελτιώθηκε η καθημερινότητα των δημοτών, όπως επιχειρηματολογούσαν οι άλλοι δύο, οι οποίοι μάλιστα ήταν και επιθετικοί απέναντί του…
Περιττό να τονιστεί ότι ο δημοτικός υπάλληλος εξέφραζε τη νοοτροπία που κυριαρχούσε και κυριαρχεί σε πολύ μεγάλο βαθμό σε όλο τον δημόσιο τομέα, τις υπηρεσίες του και τους φορείς του. Οτι δηλαδή δημιουργήθηκαν και υπάρχουν για να εξυπηρετούν και να φροντίζουν τα συμφέροντα όσων απασχολούνται σε αυτούς και όχι των πολιτών. Δυστυχώς με αυτή τη νοοτροπία συμβιβάστηκε, σχεδόν πλήρως, η συντριπτική πλειοψηφία της πολιτικής τάξης, συμπεριλαμβανομένων των δημάρχων, και είναι ένας πολύ βασικός λόγος που η δημόσια διοίκηση (στην οποία ανήκει η αυτοδιοίκηση) βολόδερνε μεταξύ ανικανότητας και διαφθοράς από τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους μέχρι σήμερα, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Ευτυχώς, ο Γ. Καμίνης ανήκει στις λίγες εξαιρέσεις που τόλμησαν να μην προσαρμοστούν στην εδραιωμένη νοοτροπία, να δράσουν και να καινοτομήσουν με ουσιαστική δουλειά, δίχως φανφάρες και κούφιες μεγαλοστομίες. Προσπάθησε και το κατάφερε να συμμαζέψει τα οικονομικά του Δήμου Αθηναίων, κάτι το απαραίτητο, ειδικά στους δύσκολους καιρούς που ζούμε και ταυτόχρονα να αναπτύξει δράσεις με στόχο να διευκολύνει τους δημότες, αλλά και να βοηθήσει τους χιλιάδες αναξιοπαθούντες, πολλοί από τους οποίους είναι θύματα της κρίσης που μαστίζει την ελληνική κοινωνία. Παράλληλα, όρθωσε το ανάστημά του απέναντι στις δραστηριότητες της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, πρώτος αυτός, όταν τα κόμματα του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν σε μία κοινή αντιμετώπιση της εγκληματικής απειλής. Ολα μέσα στο χρονικό διάστημα και των δυνατοτήτων που επιτρέπουν η δημαρχιακή θητεία και οι αρμοδιότητες ενός δημάρχου.
Οσο και να μη γίνεται αντιληπτό από τμήματα της κοινής γνώμης, ένα μεγάλο μέρος της πραγματικότητας καθορίζεται από τους αριθμούς. Με αυτή την έννοια δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η μετάβαση του Δήμου από το έλλειμμα των 46,7 εκατ. ευρώ του Δήμου το 2010 σε πλεόνασμα άνω των 12,5, παρόλο που η κρατική χρηματοδότηση μειώθηκε κατά 60% και τα τέλη έπεσαν κατά 20%, ενώ παράλληλα δόθηκαν περί τα 20 εκατ. για χρέη προς ιδιώτες προμηθευτές. Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί επίσης ότι το κόστος λειτουργίας του ιδιαίτερου γραφείου του δημάρχου μηδενίστηκε, ενώ το 2009 είχε φτάσει στα 200.000 ευρώ, ούτε ότι εξασφαλίστηκαν 120 εκατ. ευρώ από το ΕΣΠΑ για έργα ανάπλασης και κοινωνικής συνοχής. Σε αυτά πρέπει να προστεθεί ότι η εκτέλεση του προϋπολογισμού γίνεται με απόλυτη διαύγεια μέσω της ιστοσελίδας του Δήμου, όπως και ότι ιδρύθηκαν επτά δημοτικά ΚΕΠ στις γειτονιές του.
Ωστόσο, το πιο σημαντικό έργο ήταν το κοινωνικό. Μέσω του Κόμβου Αλληλοβοήθειας Πολιτών, ο Δήμος σιτίζει καθημερινά 1.400 άπορους και άστεγους, προσφέρει 1.300 γεύματα σε στερημένους μαθητές και άλλα 5.500 στα παιδιά που φιλοξενούνται στους δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς. Ακόμη, στηρίζει με τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης περί τις 4.000 οικογένειες, άλλες 200 οικογένειες στηρίζονται από το Κοινωνικό Παντοπωλείο και 120 από το πρόγραμμα «Αλληλεγγύη στην Οικογένεια», πέρα από τους άστεγους και τις οικογένειες που φιλοξενεί. Γι’ αυτό η αξιοθαύμαστη κοινωνική δραστηριότητα του Δήμου Αθηναίων αναγνωρίστηκε με την πρόσφατη επιδότησή του με 2 εκατ. ευρώ από τις Χώρες του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Χώρου, ενώ επελέγη, μαζί με 20 άλλες πόλεις, για τη διεκδίκηση του βραβείου κινητοποίησης εθελοντών, που θέσπισε το ίδρυμα Bloomberg Philanthropies. «Συν Αθηνά…» ονομάζεται το πρόγραμμα εθελοντών του Δήμου Αθηναίων.
Αυτά ενδεικτικά, γιατί θα μπορούσαν να αναφερθούν και πολλές άλλες δραστηριότητες και πρωτοβουλίες του Γ. Καμίνη. Μένουν και πολλά να γίνουν, αλλά πάντως αποδείχθηκε αυτά τα χρόνια ότι η Αθήνα έχει επιτέλους δήμαρχο!