Ευτυχώς δεν είμαι πολιτικός και δεν έχω ευθύνες. Μπορώ έτσι να σχεδιάσω κάτι διαφορετικό: Θα φόρτωνα την τρόικα στο πρώτο αεροπλάνο (με ταξί, για να πληρώσουν επιτέλους κάτι από την τσέπη τους και χωρίς ασφάλεια για να καταλάβουν πόσο σκληρό είναι το κάθισμα) και θα την έστελνα στον αγύριστο.
Μετά, θα έπαιρνα τον μακρύ κατάλογο των όσων μέτρων έχουμε ήδη εφαρμόσει, θα τον ταχυδρομούσα στο Βερολίνο, στο Παρίσι και στη Φραγκφούρτη, με ένα σημειωματάκι που θα περιλάμβανε το γνωστό από την εποχή της (χλωμής) αντίδρασης στους δολοφόνους της 17 Ν: «Ως Εδώ», με την προσθήκη «κάντε τώρα ό,τι σας φωτίσει η κακάσχημη κούτρα σας» και με την ειδοποίηση ότι το σύνολο των όσων έγιναν στη χώρα μας, θα φροντίσουμε να φτάσει ως τους ψηφοφόρους των ευρωπαίων ηγετών για να καταλάβουν τι τους περιμένει…
Αυτά όλα δεν σημαίνουν φυσικά ότι είμαστε αθώοι, ότι και εμείς δεν τα κάναμε θάλασσα μια πρώτη φορά για να φτάσουμε στο Καστελόριζο και μια δεύτερη, τρίτη και τέταρτη φορά, για να φτάσουμε στα σημερινά.
Ναι, μάστορες της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς, της φτωχοκομπίνας είμαστε, αλλά, συγγνώμη, πολλά από αυτά σε γερμανικά, γαλλικά, εγγλέζικα και ιταλικά πανεπιστήμια τα διδαχτήκαμε, απόδειξη ότι οι χειρότεροι και πιο ανήθικοι παίκτες στα χρηματιστήρια, από την LSD (τη διάσημη Λόντον Σκούλ οφ Εκενόμικς) βγαίνουν. Ή το ξεχάσαμε;
Και επιπλέον, κερασάκι στην «τούρτα», ξέρετε πού βολέψαμε έναν από τους «φαν» του Δικτύου 21 και του Φαήλου Κρανιδιώτη; Όχι; Μα στην ΜΚΟ Διεθνής Διαφάνεια. Τον πρόβαλε τις προάλλες η ΝΕΤ. Στην εκπομπή του Στέλιου Κούλογλου. Μάλιστα.
Την ιστορία πάντως με τον γάιδαρο και το καρότο την γνωρίζετε. Έδενε ο πονηρός αγωγιάτης ένα καρότο σε ένα μακρύ κλαρί και το κράταγε μπροστά από τον κυρ-Μέντιο για να τρέχει, με την ελπίδα να το προφτάσει και να το φάει. Το καρότο είναι τα περίφημα 31,5 δις της δόσης, ο πονηρός αγωγιάτης είναι ο Τόμσεν και το γαϊδούρι είμαστε εμείς.
Ναι, αλλά μας λένε πραγματικά την αλήθεια; Τρέχα γύρευε. Μαθαίνουμε κάθε απόγευμα ότι τρόικα και κυβέρνηση τα βρήκαν, ότι να όπου να ’ναι θα χτυπήσουν οι καμπάνες της συμφωνίας και της εκταμίευσης της δόσης. Αμ δε! Μια ώρα μετά, όλο και κάτι ανακαλύπτει ο Τόμσεν, το πιο
πρόσφατο είναι το έλλειμμα του ΕΟΠΥ, και μας λέει κόψτε κι άλλο μισθούς και συντάξεις, καταργήστε κι άλλα εργασιακά δικαιώματα. Έχω την εντύπωση ότι ο Τόμσεν και η παρέα του κάνουν ό,τι μπορούν για να μην ξαναγυρίσουν στα σπίτια τους και στις πιθανές γυναικούλες
τους, ότι τα γλεντάνε τα εκτός έδρας που συμπληρώνουν τους τεράστιους μισθούς τους, ότι εργάζονται μερικές ώρες δουλεύοντας τους δικούς μας και μετά γυμνάζονται στις εγκαταστάσεις του Χίλτον – μόνο εκεί;
Και, συγνώμη, μισό λεπτό : Γιατί η Λαγκάρντ (των 300 εκατομμυρίων δώρο στο συμπατριώτη της παντός καιρού Ταπί), η Μέρκελ, ο Ολάντ και όλοι οι άλλοι, δεν ασχολούνται λίγο και με τα δικά τους, που δεν είναι και τόσο θαυμάσια, με την ύφεση παντού, με τη φοροδιαφυγή παντού, με
τη διαφθορά παντού, με το οικονομικό μπάχαλο παντού (Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία κ.ά. ευτυχισμένες χώρες), για να προχωρήσουν επιτέλους σε κοινές και γενναίες ευρωπαϊκές λύσεις, σε ένα πρόβλημα που δεν είναι πια κυρίως ελληνικό, αλλά είναι και από καιρό κυρίως ευρωπαϊκό;
Αλλά είπαμε. Δεν είμαι πολιτικός, δεν είμαι υπεύθυνος. Οι πολιτικοί και οι υπεύθυνοι είναι οι άλλοι. Όπως είχε πει και ο Σαρτρ, οι άλλοι είναι η κόλαση.
.
Ο Ριχάρδος Σωμερίτης είναι δημοσιογράφος