Η κυβέρνηση δίνει μάχη για την αναβολή των αποφάσεων σχετικά με τη φορολόγηση των αγροτών. Εχει στο πλευρό της όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης που δεν διανοούνται να πουν ότι για δεκαετίες οι αγρότες είναι πιο ίσοι από την άποψη της φορολόγησης. Η συνήθειά τους να κλείνουν τις εθνικές οδούς με τα τρακτέρ έχει αποδειχτεί, διαχρονικά, άκρως αποτελεσματική ως μέθοδος διεκδίκησης, ενώ το γεγονός ότι αποτελούν συμπαγή εκλογική πελατεία τους καθιστά πολύτιμους για τα κόμματα και τους πολιτικούς αρχηγούς.
Η κυβέρνηση δέχεται κριτική από πολλές πλευρές ότι δεν υλοποίησε τις προεκλογικές υποσχέσεις της για τη στήριξη των αγροτών και φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για τους χιλιάδες «ψευτοαγρότες» που εμφανίζονται έτσι στις φορολογικές δηλώσεις χωρίς να έχουν πατήσει σε χωράφι προκειμένου να επωφελούνται των νομοθετημένων προνομίων.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η ανασυγκρότηση και ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα αποτελεί μία από τις βασικές αναγκαίες συνθήκες για την οικονομική ανάκαμψη. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει σχέδιο, συγκροτημένη πολιτική μακράς πνοής και βούληση αλλαγής τόσο από τους πάνω όσο και από τους κάτω. Οι αγρότες καφενείου με παχυλές επιδοτήσεις από τους κουτόφραγκους αποτελούν πλέον είδος υπό εξαφάνιση. Και η προστασία του, εκτός από μη ρεαλιστική, είναι και ντροπή για όσες πολιτικές δυνάμεις την επιδιώκουν.
Θέλουμε αγρότες παραγωγικούς και αποδοτικούς, με φαντασία και σύγχρονη αντίληψη για τις καλλιέργειες, που θα σέβονται το περιβάλλον και το επάγγελμά τους, που θα αισθάνονται και θα συμπεριφέρονται σαν Ευρωπαίοι, που θα πληρώνουν τους φόρους που αναλογούν στα πραγματικά τους εισοδήματα, που θα βρίσκουν το κράτος αρωγό στην προσπάθειά τους να εξελιχθούν και να εξάγουν τα προϊόντα τους και θα υποστηρίζονται από την πολιτεία κάθε φορά που υφίστανται καταστροφές λόγω καιρικών συνθηκών ή άλλων αστάθμητων παραγόντων. Τα κόμματα θέλουν τέτοιους αγρότες;