Οι αβάσταχτες αντιφάσεις του Κινήματος Αλλαγής

Μιχάλης Μιχαήλ 18 Οκτ 2020


Στις αρχές του μήνα η Φώφη Γεννηματά δήλωσε ότι δεν της αρκεί το Κίνημα Αλλαγής να βρίσκεται στο 8,1% , που πήρε στις εκλογές του ?19, και θέλει αρκετά παραπάνω, θέτοντας μάλιστα στόχο να καταγραφεί ως αξιωματική αντιπολίτευση μετά τις επόμενες εκλογές. Πώς όμως επιτυγχάνεται αυτή η φιλοδοξία όταν από τη μία οι δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να δείχνουν το Κίνημα Αλλαγής κολλημένο σταθερά ανάμεσα στο 6,5% και στο εκλογικό του ποσοστό, και από την άλλη καταγράφονται αντιδεξιές εξάρσεις και αντιφάσεις στον πολιτικό του λόγο, γεγονός που δίνει αφορμή για μουρμούρα, γκρίνια, ακόμη και κριτική αγωνίας και ιδιοτέλειας; 


Είναι εμφανές ότι αυτό που λείπει είναι αυτοπεποίθηση. Διότι χρειάζεται αυτοπεποίθηση, τόλμη για υπερβάσεις από τα παραδοσιακά αντιδεξιά αντανακλαστικά του και όχι φοβικότητα και δισταγμοί, όπως φάνηκε στην αντίδραση στην αναγγελία από τον Μητσοτάκη της υποψηφιότητας της Αννας Διαμαντοπούλου για την ηγεσία του ΟΟΣΑ. Τυπικά, το Κίνημα Αλλαγής αντέδρασε θετικά, όμως απέπνεε μια στρυφνάδα αντί να είναι γενναίο και υπερβατικό. Αντί δηλαδή το Κίνημα Αλλαγής να το πάρει, κατά το κοινώς λεγόμενο, πάνω του, να τη «βγει» δυναμικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη και να υπερθεματίσει για την υποψηφιότητα της κυρίας Διαμαντοπούλου, ενός προσώπου του δικού του χώρου, περιορίστηκε στο μεσοβέζικο ότι «πρόκειται για θετική υποψηφιότητα η οποία κάνει καλό στη χώρα», με τη Φώφη Γεννηματά μάλιστα να σπεύδει να υπενθυμίσει ότι η Αννα είχε κάνει πολιτική κίνηση μαζί με τον (νυν Συριζαίο) Γιάννη Ραγκούση! 


Η συνέχεια στο protagon.gr


Πηγή: www.protagon.gr