Η μεγάλη σύγχυση που προκαλούν οι αντιφατικές δηλώσεις, κυρίως στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, συχνά δυσκολεύουν την κατανόηση της επόμενης ημέρας των εκλογών.
.
Τι ακριβώς σημαίνει η λέξη «καταγγέλλω», τι σημαίνει «μη μονομερής ενέργεια», πώς ακριβώς και «πότε» θα γίνει η «επαναδιαπραγμάτευση» κ.λπ.
.
Επειδή το θέμα δεν είναι αρμοδιότητας γλωσσολόγου, αλλά σαφήνειας στις πολιτικές προτάσεις και επιλογές, αν όλοι επιθυμούν να κριθούν γι’ αυτό που προβάλλουν, θα μπορούσαμε να βρούμε έναν τρόπο που να δείχνει με απόλυτη σαφήνεια αυτήν την πορεία μετά τις εκλογές.
.
Τα τελευταία χρόνια, στις δύσκολες διεθνείς υποθέσεις, έχει επιλεγεί η μορφή του λεγόμενου «οδικού χάρτη» για να διατυπωθεί μια συμφωνία με απόλυτα ξεκάθαρους όρους. Ο οδικός χάρτης ξεκινάει από την κατάσταση που βρίσκονται οι συναλλασσόμενοι την ημέρα της συμφωνίας και φτάνει μέχρι την επίτευξη του αμοιβαία επιθυμητού στόχου, έχοντας καταγράψει όλα τα ενδιάμεσα βήματα με σαφήνεια και, κυρίως, με συγκεκριμένη χρονική ροή και διαδοχή.
.
Θα μπορούσε, ίσως να συνταχθεί ένας «οδικός χάρτης» που θα δείχνει τα αναγκαία βήματα, από την επομένη των εκλογών και μέχρι την απαλλαγή/απαγκίστρωσή μας από το μνημόνιο, όπως ο καθένας το αντιλαμβάνεται. Η μορφή αυτή μπορεί να δείξει με πολύ σαφή τρόπο την υπεύθυνη στάση όλων, ώστε να φανεί και να μπορεί να κρίνει ο καθένας αν διακινδυνεύουμε τη θέση της χώρας στο ευρώ, μακριά από μονομερείς ενέργειες, δηλωμένες ή ντε φάκτο. Κάτι τέτοιο θα «ανάγκαζε» όλες τις πολιτικές δυνάμεις να καταθέσουν, με ανάλογη σαφήνεια, τον δικό τους «οδικό χάρτη».
.
Ενδεικτικά αναφέρω κάποια βήματα, περισσότερο για να δείξω τη λογική με την οποία θα μπορούσε να συνταχθεί αυτός ο οδικός χάρτης, ώστε όλοι να δεσμευτούν απέναντι στο εκλογικό σώμα αλλά και -ταυτόχρονα, και με την ίδια γλώσσα- απέναντι στην ΕΕ και την τρόικα. Να ελέγχεται, δηλαδή, αυτό που ο καθένας επιλέγει και προτείνει και όλοι να καταλαβαίνουμε το ίδιο πράγμα.
.
.
«Υπόδειγμα» Οδικού χάρτη -10 σταθμοί
.
1. Σχηματίζεται κυβέρνηση.
.
2. Η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει ΕΕ και τρόικα για την πρόθεσή της να ζητήσει επανεξέταση του μνημονίου, σεβόμενη τις δεσμεύσεις της χώρας, αλλά παίρνοντας υπόψη και τη θέληση του ελληνικού λαού.
.
3. Ζητάει από την ΕΕ και από την τρόικα τον αναγκαίο χρόνο για να ετοιμάσει τις συγκεκριμένες αλλαγές που επιθυμεί να διαπραγματευτεί, και την (ολιγόχρονη) αναστολή της εφαρμογής κάποιων δεσμεύσεων που απορρέουν από το μνημόνιο, μέχρι την επίτευξη μιας νέας συμφωνίας μαζί τους.
.
4. Συγκροτεί μια Επιτροπή Επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου, η οποία με τη συνδρομή ειδικών σε κάθε επίμαχο θέμα, αλλά και κοινωνικών εταίρων, επεξεργάζεται όλο το πακέτο των αναγκαίων αλλαγών, αυτών που θα τεθούν για επαναδιαπραγμάτευση. Η Επιτροπή αυτή μπορεί να στηρίζεται σε πέντε, έστω, βασικές υποεπιτροπές:
.
α. Υποεπιτροπή Μεταρρυθμίσεων
.
β. Υποεπιτροπή Αναπτυξιακών μέτρων, πολιτικών και χρηματοδοτήσεων
.
γ. Υποεπιτροπή Εργασιακών και μισθολογικών θεμάτων
.
δ. Υποεπιτροπή για επείγοντα μέτρα και αλλαγές ώστε να ξεκινήσει η υλοποίηση μέτρων, σε εφαρμογή των αυτονόητων ρυθμίσεων που προβλέπει το μνημόνιο
.
ε. Υποεπιτροπή για μέτρα, ρυθμίσεις και νομοθετικό έργο, για θέματα που δεν συνδέονται με το μνημόνιο.
.
5. Ξεκινά, μονομερώς, δηλαδή πριν και ανεξάρτητα από την επίτευξη νέας συμφωνίας, η ψήφιση νόμων και η εφαρμογή μέτρων που έχουν αποφασίζει οι Υποεπιτροπές δ. και ε. Η Βουλή δεν κλείνει το καλοκαίρι, συνεχίζει να λειτουργεί σε ολομέλεια.
.
6. Στο διάστημα αυτό η χώρα ανταποκρίνεται στις διεθνείς υποχρεώσεις της.
.
7. Οι προτάσεις της Επιτροπής δημοσιοποιούνται και συζητιούνται στο υπουργικό συμβούλιο και τη Βουλή, ώστε να τύχουν της αναγκαίας θεσμικής και πολιτικής νομιμοποίησης.
.
8. Κυβερνητική αντιπροσωπεία ξεκινά διαπραγματεύσεις με ΕΕ και τρόικα, με σκοπό να επιτευχθεί μια νέα συμφωνία μαζί τους.
.
9. Η νέα συμφωνία με την ΕΕ και την τρόικα τίθεται υπόψη της Βουλής και η ψήφισή της σημαίνει την -και θεσμική- υπέρβαση του υφιστάμενου μνημονίου και της έναρξης μιας νέας φάσης για την τελική απεμπλοκή από το ασφυκτικό καθεστώς στο οποίο βρίσκεται η χώρα.
.
10. Η Ελλάδα θέτει σε εφαρμογή τη νέα συμφωνία σε κάθε πτυχή και δέσμευση που έχει αναλάβει, έναντι των οποίων ζητάει και την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της τρόικας όπως αυτές προβλέπονται στη δανειακή σύμβαση.
.
.
Η διαδικασία αυτή, θεωρώ ότι κινείται σε μια υπεύθυνη τροχιά, δεν βάζει σε κινδύνους την πορεία της χώρας στην ευρωζώνη, δεν ποντάρει στην πιθανότητα μπλόφας του συμβαλλόμενου μαζί της, τα «ρέστα» της χώρας, δίκην αρχάριου τζογαδόρου.
.
Ασφαλώς, υπάρχουν πολλές οπτικές στην ίδια αυτή λογική: υπέρβαση του (σημερινού) μνημονίου, αναζήτηση της λύσης του ελληνικού προβλήματος εντός της ΕΕ και της ευρωζώνης.
.
Ο οδικός χάρτης θα πρέπει να συνοδεύεται και από ένα συγκεκριμένο και αρκετά αυστηρό χρονοδιάγραμμα και να μην έχει, απλώς, τη μορφή «φάσεων» εφαρμογής.
.
.
Η –ενδεχόμενη- έξοδος από την ευρωζώνη, θα προαναγγελθεί;
.
Η λογική ότι η ΕΕ δεν μπορεί να μας «διώξει» από το ευρώ και ότι οι κατά καιρούς «απειλές» που έχουν ακουστεί δεν είναι παρά μπλόφες ώστε να πιεστεί η Ελλάδα να εφαρμόσει το μνημόνιο, είναι αρκετά δημοφιλής στη χώρα μας.
.
Αν οι εταίροι μας είχαν αποφασίσει να μας διώξουν, πώς άραγε θα το χειρίζονταν;
.
Νομίζω, όπως και με την υποτίμηση του νομίσματος παλιότερα, θα το διέψευδαν συνεχώς και απλώς θα το έκαναν. Όσο πιο συχνά το διαψεύδουν, τόσο πιο πολύ να ανησυχούμε, νομίζω.
.
Ας θυμηθούμε ότι την εποχή των εθνικών νομισμάτων, η υποτίμηση του νομίσματος διαψευδόταν συνεχώς και κάποια Παρασκευή βράδυ κοιμόμασταν με δραχμές Χ αξίας και το Σάββατο το πρωί ξυπνούσαμε με δραχμές, πχ., Χ-20%. Νομίζω ότι, αν είναι να συμβεί η εκδίωξή μας από το ευρώ, θα κοιμηθούμε μια Παρασκευή βράδυ με ευρώ και το Σάββατο το πρωί θα ξυπνήσουμε με δραχμή. Δεν θα μας ενημερώσουν ότι επεξεργάζονται εναλλακτικά σχέδια για το ενδεχόμενο αυτό, ούτε βεβαίως θα τα ανακοίνωναν έτσι ευθέως και δημοσίως, για προφανείς νομίζω λόγους. Γενικώς, να προσέχουμε τις διαψεύσεις -ειδικά- της Παρασκευής!
.
Η μη δημοσιοποίηση, λοιπόν, καθόλου δεν αποκλείει ότι τέτοια σχέδια όχι μόνο τα εξετάζουν, αλλά, το πιο πιθανόν, σχεδόν βέβαιο, ότι τα έχουν και έτοιμα, σε διάφορες παραλλαγές και σενάρια.
.
Αυτό ως σχόλιο για τις συνεχείς επικλήσεις δηλώσεων διαφόρων αξιωματούχων της ΕΕ ότι δεν τίθεται θέμα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και άρα, όποιος το θέτει, στη ουσία κινδυνολογεί. Όποιος αγνοεί αυτό το ενδεχόμενο, καλλιεργεί αφελείς αυταπάτες ότι η χώρα θα μείνει στο ευρώ έτσι κι αλλιώς, επειδή …δεν μπορούν να μας διώξουν. Ότι θα μείνει ακόμα κι αν δεν τηρεί τις υποχρεώσεις της, ακόμα και αν σταματήσει να πληρώνει. Δεν είναι, φυσικά, νομικό το θέμα, μια πολιτική απόφαση αρκεί και όποιος διαφωνήσει για το αν θα μπορούσαν να το κάνουν, θα τρέχει μετά να βρει το δίκιο του στα ευρωπαϊκά δικαστήρια…