Είναι ανεύθυνο, αλλά πολύ χειρότερο, επικίνδυνο, να μπει κανείς σε συζήτηση για το Σύνταγμα με αυτήν την Κυβέρνηση. Είναι απολύτως σαφές πως η συζήτηση ανοίγει, άγαρμπα και ύποπτα, ως αντιπερισπασμός για τα σημερινά αδιέξοδα που αντιμετωπίζει λόγω ανικανότητας, ιδεοληψίας και της δίψας της για εξουσία. Παρεμπιπτόντως, η ίδια η Κυβέρνηση δηλώνει και πως επιθυμεί να «εισάγει» στο Σύνταγμα και το δικό της «αριστερό αποτύπωμα». Αυτό είναι το επικίνδυνο.
Το Σύνταγμα είναι ο «καταστατικός χάρτης» μίας χώρας. Ορίζει πως βλέπουν οι Πολίτες τη Χώρα, τα δικαιώματα αλλά και τις υποχρεώσεις τους. Κατοπτρίζει την αντίληψη της Κοινωνίας για το πως αντιλαμβάνεται τον «εαυτό της». Και για το λόγο αυτό, μετά από ενάμιση χρόνο εμπειρίας, δεν πιστεύω πως δικαιούται αυτή η Κυβέρνηση να «βάλει τη σφραγίδα της» στο παρόν και το μέλλον αυτής της χώρας. Της Χώρας μου. Αρκετά «σφράγισε» τη μοίρα της, οδηγώντας την στην καταστροφή.
Ακούω τις ενστάσεις: «Η υπόθεση του Συντάγματος είναι πολύ σημαντική για κομματικά παιγνίδια» Συμφωνώ απόλυτα, και γι’ αυτό δεν θέλω να την αφήσω στα χέρια της σημερινής Κυβέρνησης. Η θέση της Αντιπολίτευσης πρέπει να είναι ξεκάθαρη. Δεν μπορεί από τη μία να λες «θέλω Εκλογές γιατί η Κυβέρνηση είναι επικίνδυνη», και από την άλλη να μπαίνεις σε συζητήσεις με την «επικίνδυνη» Κυβέρνηση για την αλλαγή του Συντάγματος. Κανένα κόμμα της Αντιπολίτευσης δεν δικαιούται να προσέλθει, ή, έστω, να ανεχθεί, συζήτηση για το Σύνταγμα με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Ακούω, τέλος, ότι «το Σύνταγμα πρέπει να αλλάζει με φειδώ και σπάνια». Διαβάζω, όμως, και την ακροτελεύτια Διάταξη 120.4 «H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία». Η όποια συζήτηση για το Σύνταγμα με αυτήν την Κυβέρνηση ισοδυναμεί με «κατάλυση» του προηγούμενου Συντάγματος. Θυμάμαι για ποιο λόγο η Πλατεία απέναντι στη Βουλή πήρε το όνομά της. Για το λόγο αυτό, θα είμαι και εγώ στο Σύνταγμα στις 15 του μηνός, ακόμη και αν πάω με τα …πόδια. Η κόσμια, αλλά ηχηρή, παρουσία μου είναι η πραγματική υποχρέωσή μου στην Πατρίδα. Αυτό, ας το καταλάβουν και οι διάφοροι «αφ’ υψηλού» παρατηρούντες «σκεπτόμενοι κεντροαριστεροί», οι οποίοι πιστεύουν πως οι αλλαγές έρχονται με υψιπετείς αναλύσεις και μυστικές συνεννοήσεις. Θα ήθελα να τους δω και αυτούς εκεί.