Η κατά τα άλλα ειρηνική Ελλάς την τελευταία εικοσαετία, μετά τα Ίμια, έχει βρεθεί δύο φορές ενώπιον «κηρυγμένου» πολέμου: το 1999 με την Κένυα, τώρα με τη Λιβύη της Τριπόλεως. Χώρα κλωτσοσκούφι της ρητορείας και της εθνικής ανοησίας, περίγελως, χώρα των πυρπολημένων πρεσβειών και του τσίρκου των διεθνών αποστολών της, χώρα λαλίστατη, «δικαιωμένη». Εύχομαι, όμως, να μην αποδειχθεί και χώρα θρασύδειλη.
Πού το στηρίζω ο αδαής; Στη χοϊκή μου φύση, στο μονήρη μου σκεπτικισμό ή απλώς στο φόβο; Όταν οι πολίτες παρακολουθούν την πολιτική ηγεσία να επιχαίρει ως διάνος, να χάσκει ως βρυχώμενος μυς, να πλέει σε πελάγη απατηλής αυταρέσκειας με υπουργούς να επιθεωρούν στρατιωτικές μονάδες και να κραυγάζουν για την ετοιμότητά των στρατών μας (να δώσουν τη μάχη των παράνομων επαναπροωθήσεων;), τον πρωθυπουργό να «σιωπά» αλλά να επιτρέπει στον ΥΠΕΞ του να ομιλεί ως Βορειοκορεάτης αξιωματούχος, μα και βέβαια τρέμω!
Δεν μπορώ να ριγώ στα γέλια, να εφησυχάζω όταν το κύριο αποτρεπτικό μέσο της χώρας μας είναι ο υπερήφανος τζόγος: αφού έχουν (οι άλλοι) εμπλακεί στη Συρία, αφού ματώνουν στη Λιβύη, αφού μεταπραξικοπηματικά στη γείτονα οι αεροπόροι φαίνεται δεν επαρκούν να κρατήσουν στον αέρα τη σημαντικότατη τουρκική αεροπορική δύναμη, τότε εμείς, οι διακοσαετείς ας μένουμε ανενόχλητοι υποκριτές στο σκηνικό της επικίνδυνης, αβλεπούς ρητορείας.
Επικίνδυνη, ανάρμοστη σε φιλειρηνική ευρωπαϊκή χώρα προβάλλει δυστυχώς η στάση της κυβέρνησής μας. Ώρα να αλλάξει! Υπάρχουν τόσα υπουργεία για τον κο Δένδια, ενώ και το οικογενειακό δυναμικό του πρωθυπουργού διαθέτει αξιόπιστο και πεπειραμένο πρόσωπο, να αναλάβει ΑΜΕΣΑ τα ηνία των εξωτερικών, την Ντόρα Μπακογιάννη.
Κάτι τέτοιες στιγμές καλύτερα να στηρίζεσαι στα αγαπημένα σου πρόσωπα παρά στις δημοσκοπήσεις. Προτιμώ το νεποτισμό από τις ήττες και τα θερμά επεισόδια. Ποιος θα επικρατήσει ενδιαφέρει, αλλά ο χαμένος είναι από τώρα γνωστός: η Ελλάδα, με την όποια ισχνή προσπάθεια οικονομικής ανέγερσης, την εύθραυστη δανεισμένη ευημερία μας, τη δημοκρατική μας αξιοπρέπεια, το καλό λοιμικό μας πρόσωπο, άλλοθι για κοκορομαχίες και άνομα στοιχήματα.