Στην τελετή έναρξης ο Αλέξης Τσίπρας- ως γνωστόν -πήρε απουσία.
Αρνήθηκε να παρευρεθεί για «συμβολικούς λόγους », όπως ακούσαμε από τον κύριο Στρατούλη.
Και τι δεν άκουσε η κυβέρνηση για άλλη μια φορά…
Ότι η «εθελόδουλη υποταγή στη Μέρκελ» συνεχίζεται ( αλήθεια που τα βρίσκουν και τα λένε, μια απορία πάντα την είχα).
Ότι η κυβέρνηση είναι δέσμια των μνημονίων , ότι η Προεδρία δεν ασχολείται με σοβαρά ζητήματα όπως η ανεργία, η ανάπτυξη και η συνοχή.
Εδώ υποθέτω ότι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν διαβάσει καν τις προτεραιότητες της προεδρίας οι οποίες εν πολλοίς είναι ακριβώς αυτές!
Επίσης ακούσαμε ότι η Ελληνική προεδρία θα αποτύχει παταγωδώς.
Μια τόσο σοβαρή υπόθεση αλλά και χρυση ευκαιρία της χώρας μας για να αναβαθμίσει το ευρωπαικό της προφίλ αλλά και να προωθήσει σημαντικά ζητήματα ενόψει ευρωεκλογών ο ΣΥΡΙΖΑ προτιμά να προσδοκά στην αποτυχία της.
Πραγματικά θλιβερό εάν αναλογιστεί κανείς ότι αυτός ο άνθρωπος ευελπιστεί να γινει πρωθυπουργός ενώ έχει θέσει και υποψηφιότητα για πρόεδρος της Κομισιόν!
Σε μια φαιδρή ευρωπαϊκή χώρα, λοιπόν ( κάθε ομοιότητα με την Ελλάδα είναι εντελώς συμπτωματική) ο υποψήφιος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αρνείται να είναι παρών στην ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε., για να κάνει επικοινωνιακό ανταρτοπόλεμο στην κυβέρνηση της χωρας.
Οσο για του «συμβολικούς λόγους » τους οποίους επικαλέστηκαν οι σύντροφοι της Κουμουνδούρου να μη ξεχνάμε ότι, τόσο καιρό ο Τσίπρας είχε λυσσάξει ότι το δίλημμα εντός ή εκτός Ε.Ε. καλλιεργείται από την κυβέρνηση και αποτελεί κομμάτι ενός βρώμικου και καταχθόνιου σχεδίου προκείμενου να τρομοκρατήσει τον λαό.
Μετά την απουσία του κυρίου Τσίπρα αντιλαμβανόμαστε όλοι πόσο στα σοβαρά πρέπει να παίρνουμε τα λεγόμενα του.
Πέραν όμως ολων των παραπάνω, η συγκεκριμένη επιλογή μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε για πολλοστή φορά τον τρόπο που ο ΣΥΡΙΖΑ , αντιλαμβάνεται τους όρους άσκησης πολιτικής.
Λαϊκισμός, καλλιέργεια εντυπώσεων, καταστροφολογία για μικροπολιτικούς λόγους ακόμα και εις βάρος της ίδιας του της χώρας, αρκεί όπως νομίζει να πάρει την εξουσία.
Τι θα την κάνει, είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία που ακόμα δεν έχουμε καταλάβει.
Να εύχεσαι δηλαδή να καταστραφεί η χώρα σου, για να γίνεις πρωθυπουργός!
Ο απόλυτος συνδυασμός επικίνδυνης ανοησίας και ενός οπορτουνισμοί που δεν γνωρίζει όρια.
Γιατί τα κάνει ολ? αυτά;
Μα γιατί στην ουσία τελεί υπο καθεστώς πανικού.
Σε λίγους μηνες , αφού το μνημόνιο δεν θα υπάρχει και η Ελλάδα καλως εχόντων των πράγματων θα βγει στις αγορές ολόκληρη η αντιπολιτευτική του στρατηγική θα καταρρεύσει.
Διότι έχει βασιστεί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στο δίπολο μνημόνιο- αντιμνημόνιο.
Πέραν αυτού, ουδέν. Κανένα πρόγραμμα, καμία σοβαρή στρατηγική και κυρίως κανένα ιδεολογικό υπόβαθρο από ένα κόμμα που προσπαθεί να πείσει και τον ιδιο του τον εαυτό ότι εκφράζει την αριστερά αλλά στην ουσια δεν εκφράζει απολύτως τίποτα.
Η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει αποφασιστικά το επόμενο εξάμηνο και θα πετύχει.
Και αυτό γιατί το εξάμηνο της Ελληνικής Προεδρίας συμπίπτει χρονικά με την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας από την κρίση, οπου χάρη στις θυσίες των πολιτών της, – παρά την πολυετή ύφεση- κατάφερε να παρουσιάσει ήδη διαρθρωτικό πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από το 6% του ΑΕΠ, αλλά και ονομαστικό πρωτογενές πλεόνασμα. Πρόκειται για τις καλύτερες ευρωπαϊκές επιδόσεις. Το δημοσιονομικό της έλλειμμα θα βρίσκεται το 2014, καθαρά, κάτω από το Ευρωπαϊκό όριο του 3%. Παράλληλα, έκανε σημαντικότατα βήματα στην κατεύθυνση της ανάκτησης της ανταγωνιστικότητάς.
Οι προτεραιότητές της ελληνικής προεδρίας όπως τόνισε και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Βαγγέλης Βενιζέλος «είναι οι προτεραιότητες των ευρωπαϊκών κοινωνιών». Ανάπτυξη και η ανταγωνιστικότητα της ΕΕ, η δημιουργία θέσεων εργασίας – γιατί το μεγάλο θέμα είναι η ανεργία και ιδίως η ανεργία των νέων – και η διαφύλαξη της κοινωνικής διάστασης της ΕΕ.
Εμβάθυνση της οικονομικής διακυβέρνησης της ΕΕ και της ευρωζώνης, ώστε να προχωρήσουμε την τραπεζική ένωση, με στόχο η ευρωζώνη, αλλά και η ΕΕ των 28 να πορεύεται χωρίς τον κίνδυνο μιας νέας κρίσης.
Η διαφύλαξη των ευρωπαϊκών συνόρων, η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, η αντιμετώπιση της λεγόμενης παράνομης μετανάστευσης. Ιδίως για εμάς στον ευρωπαϊκό νότο, αυτό είναι καθοριστικής σημασίας λόγω της κρίσης που υπάρχει και στον αραβικό κόσμο. Η Ελλάδα έχει τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Ευρώπη.
Τα ελληνικά νησιά είναι ένας ευρωπαϊκός πλούτος, όχι μόνον ελληνικός.
Η Ελλάδα έχει τεράστια συγκριτικά πλεονεκτήματα, έχει το περιβάλλον της, τη γεωγραφική της θέση, τον πολιτισμό, την ιστορία, την αγροτική παραγωγή, τον τουρισμό, έχει την ικανότητα των Ελλήνων και την ευφυΐα τους – άρα έχει τη δυνατότητα να πατήσει πάνω σε ένα άλλο μοντέλο παραγωγής και όχι κατανάλωσης.
Το 2014 ,μετά από εφτά χρόνια ύφεσης, θα επιστρέψουμε σε έναν καθαρό, θετικό ρυθμό ανάπτυξης. Με αυτόν τον τρόπο θα μας δοθει η δυνατότητα να επανορθώσουμε αδικίες που έχουν γίνει σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
Ενότητα, αποφασιστικότητα και δουλειά χρειάζεται.
Θα πετύχουμε.
Και αφήστε τους αλλουν να απουσιάζουν.
Έτσι κι αλλιώς πάντα απόντες ήσαν.