Στο σημείωμα μου αυτό, θα μείνω μόνο σε μια απάντηση, γιατί είναι ο καταλύτης των εξελίξεων, μετά το 2010 και η αιτία των μεγάλων αδιεξόδων που ζει και θα ζήσει η χώρα.
Ο Πρωθυπουργός, στο ερώτημα για τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και την τρίτη αναίρεση, των ομόφωνων απαλλαγών του Γεωργίου από τα αρμόδια δικαστικά συμβούλια, από την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, απάντησε:
«Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, τα έχουμε αποδεχτεί και με αυτά δουλεύουμε».
Στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης δεν απάντησε, και ούτε φυσικά πιέστηκε, από κανένα δημοσιογράφο.
Η απάντηση του Πρωθυπουργού συμπυκνώνει την πολιτική του στρατηγική και η στάση των δημοσιογράφων, την απολυτή απαξίωση των ΜΜΕ.
«Η συνομωσία του ΠΑΣΟΚ και των δανειστών, για την χρεοκοπία της Ελλάδας, το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου και η εξαθλίωση των πολιτών, ήταν προαποφασισμένα και οργανώθηκαν από τον Γεωργίου και την ΕΛΣΤΑΤ».
Αυτό ήταν και είναι, το βασικό επιχείρημα, τόσο της Δεξιάς, όσο και της Αριστεράς, κάθε απόχρωσης.
Ήταν επίσης, η βάση του «Αντιμνημονιακού αγώνα», πρώτα της Δεξιάς και στην συνέχεια της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Αυτή, η ιστορία της συνομωσίας, δημιούργησε το «Κίνημα των αγανακτισμένων» και τους κομματικούς συσχετισμούς, από το 2010 μέχρι και σήμερα.
Το κατασκεύασμα αυτό, βολεύει την ΝΔ, γιατί ξεπλένει τις δικές της μεγάλες ευθύνες, ειδικά της περιόδου, 2007-2009 και φυσικά τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί κρατά παγιδευμένους τους πρώην υποστηρικτές του ΠΑΣΟΚ και τους νέους.
Ο Πρωθυπουργός, με την σημερινή του μισή απάντηση, είπε την μισή και βολική αλήθεια, δηλαδή διατήρησε την θεωρία της συνομωσίας.
Παραδέχτηκε το αυτονόητο, που το έχει ψηφίσει σε κάθε προϋπολογισμό της κυβέρνησης του, όπως και η ΝΔ, διατήρησαν όμως ακέραιη την θεωρία της συνομωσίας, το εργαλείο της εκρηκτικής μεγέθυνσης και της επιτυχίας του, τον κοινό παρονομαστή, της συνεργασίας του με τους ΑΝΕΛ και τον Καμένο.
Τον Πάνο Καμένο, που τρεις φορές σήμερα, τον αποκάλεσε έντιμο πολιτικό της ΝΔ του Κώστα Καραμανλή, και άλλες τρεις φορές έντιμη την συνεργασία τους.
Πόσο έντιμοι όμως, μπορεί να είναι οι πολιτικοί και η συνεργασία τους, όταν στηρίζεται σε μια ανέντιμη θεωρία συνομωσίας;
Πόσο αξιόπιστες είναι και οι άλλες τους εκτιμήσεις και επιλογές, όταν δεν είναι έντιμη η μήτρα της δημιουργίας σου;
Το χειρότερο είναι, ότι η ανασφάλεια και ο θυμός, ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας, για όποιους προσπαθούν να φερθούν λογικά και να πουν τις αλήθειες για την κρίση , τα αίτιά της και πως θα την ξεπεράσουμε, είναι τόσο μεγάλα, που εύκολα, γίνονται εργαλεία αυτοκαταστροφής, τόσο των ιδίων, όσο και της χώρας.