Δεν είναι πολλοί, λίγοι είναι, αλλά κάνουν πολύ θόρυβο προσβάλλοντας μία ολόκληρη κοινωνία που αγωνίζεται να ξεπεράσει με πειθαρχία και αλληλεγγύη την μεγάλη απειλή υγείας.

Αυτοδιορισμένοι να μιλάνε εξ ονόματος «κάθε δημοκρατικού πολίτη» μας λένε ότι ο Τσίπρας μετά από τις αυταπάτες του και την εμπειρία διακυβέρνησης, είναι πια έτοιμος και σοβαρός να ξαναγίνει πρωθυπουργός της χώρας.

Δυστυχώς γι αυτούς, ο ίδιος κάνει ό,τι μπορεί για να τους διαψεύσει:

Στις 27 φεβρουαρίου 2020 η χώρα μας είχε τα 3 πρώτα κρούσματα και ο Τσίπρας

δήλωνε: "H κυβέρνηση καταργεί όλες τις καρναβαλικές εκδηλώσεις στη χώρα δημιουργώντας οικονομική ασφυξία και πανικό"!

Στις 12 Μαρτίου 2020 η χώρα μας θρηνούσε τον πρώτο νεκρό της και ο Τσίπρας δήλωνε: "Μην διανοηθεί η κυβέρνηση να μην δώσει δώρο Πάσχα"!

Όπως ήταν αναμενόμενο, ακολούθησε ένα νέο "πρόγραμμα Θεσσαλονίκης" όπου από κανάλια και μπαλκόνια ξαναμοίρασε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ, εδώ και τώρα.

Και όταν διαπίστωσε ότι ο κόσμος τον αντιμετώπισε με αδιαφορία, ειρωνεία και δυσπιστία, συνέχισε το παραλήρημά του ανακαλύπτοντας νεοφιλελεύθερο σχέδιο  Μητσοτάκη για αναδιοργάνωση των εργασιακών σχέσεων!

Με χτεσινές του δηλώσεις το τερμάτισε:

«Θα λογοδοτήσετε και για το τελευταίο ευρώ που ξοδέψατε για την πανδημία» είπε με ύφος ανακριτή, αποφασισμένου να αποκαλύψει σημεία σπατάλης και τέρατα διαφθοράς που ήδη μόνο αυτός γνωρίζει.

«Ο Κος Μητσοτάκης (είπε) ή ζει σε ένα ροζ συννεφάκι ή θέλει να δραπετεύσει» για να τον κατακεραυνώσει στη συνέχεια ότι θέλει να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές μέσα στην πανδημία και την οικονομική ύφεση.

Όσο μεγαλώνει ο πανικός του από την συνεχή δημοσκοπική κατάρρευση της εικόνας του, που είναι το μόνο, μα το μόνο που τον ενδιαφέρει, τόσο αδυνατεί να κρύψει το πραγματικό του πρόσωπο.

Και ενώ από το περιεχόμενο των επιχειρημάτων του θα αναδύεται διαρκώς η γνωστή πια δυσοσμία των γκαιμπελικών του ψεμάτων, η μορφή τους, ακόμα και οι λέξεις που χρησιμοποιεί θα συμπληρώνουν την δυσμορφία του όλου πορτραίτου του.

Γιατί ο Τσίπρας δεν είναι ούτε ΣΥΡΙΖΑ, ούτε νεοσταλινικός, ούτε αριστερός, ούτε κεντροαριστερός, ούτε τίποτα, μα τίποτα.

Ο Τσίπρας είναι απλά ένας άνθρωπος σμιλευμένος με ψυχοπαθολογική εχθροπάθεια, ένας άνθρωπος με την τέλεια αδυναμία να αισθανθεί ντροπή, ένας αδίστακτος, ένας βαθιά χαλασμένος άνθρωπος.

Χωρίς το γόνιμο έδαφος της κρίσης, το λιπασμένο για χρόνια από τον εγκατεστημένο αριστερό λαϊκισμό του Ανδρέα Παπανδρέου, είναι πολύ αμφίβολο αν αυτά τα «προτερήματά» του θα μπορούσαν να «ανθίσουν».

Ο Τσίπρας είναι μία οριακή περίπτωση πολιτικού αριβισμού και προσωπικής ανηθικότητας στην Ιστορία του νεοελληνικού κράτους από την ίδρυσή του.

Δεν εκσυγχρονίζεται, δεν σοβαρεύεται, δεν αλλάζει.

ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ.

Και όσοι επικαλούνται το αντίθετο, οργανώνουν συνειδητά την νέα μεγάλη αυταπάτη στην χώρα μας.