Πόσο καλύτερα να περιγράψει κανείς αυτό που νιώθουμε σήμερα από τα λόγια του Παναγή Παναγιωτόπουλου:

«Γεμίζει πτώματα και στρατούς η ζωή μας, μηδενιστές και λάτρεις ενός χειρότερου κόσμου, εξαμβλώματα που εύχονται «καλό παράδεισο» λίγο πριν σε πάρουν μαζί τους.
Και μείναμε λίγοι. Γιατί πολλοί είμαστε μόνον όταν είμαστε όλοι.
Και ποιοι είμαστε οι λίγοι;
Εκείνοι που πιστεύουμε στο ευρωπαϊκό-δυτικό πολιτισμό περισσότερο απ’ ό, τι στην πρόσκαιρη ευχαρίστηση της ελεύθερης μετακίνησης, την γρήγορη τουριστική βόλτα, το ποτό με φίλους, τον λεγόμενο τρόπο ζωής μας»

Κι η αβεβαιότητα για το μέλλον που ξημερώνει επιτείνεται από την ποιότητα της σημερινής παγκόσμιας ηγεσίας που καλείται να διαχειριστεί τον τρόμο των φανατικών «τρελών του Θεού».

Ο Τραμπ και ο Πούτιν που συναγωνίζονται σε αλαζονεία και παράλογες αποφάσεις, ο παρανοϊκός της Β. Κορέας που αποτελεί ανεξέλεγκτη πηγή κινδύνων, οι δικτάτορες και δικτατορίσκοι του πλανήτη που προσπαθούν να αγκιστρωθούν στην εξουσία τους αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στον περίγυρό τους, μόνον ασφάλεια και σιγουριά δεν εμπνέουν.

Ο τρόμος του τρόμου παραλύει τη ζωή στον πλανήτη και κάνει την συσπείρωση των πολιτών του κόσμου που πιστεύουν στις ευρωπαϊκές-δυτικές αξίες απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωση του ανθρώπινου πολιτισμού.