Ο Τράμπ, ο Πούτιν και το χακάρισμα του αιώνα- Κόρμπιν στο δρόμο του Τράμπ- Φέρχοφσταντ και Πέπε Γκρίλο- Αλλαγή συντάγματος στην Τουρκία

Οντίν Λιναρδάτου 10 Ιαν 2017

Ο Τράμπ, ο Πούτιν και το χακάρισμα του αιώνα .

Ο Βιάτσεσλαβ Μολότοφ ,  υπουργός εξωτερικών του Στάλιν και το “δεξί του “ χέρι , είχε πει κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στο Βερολίνο,  τις πρώτες ακόμα μέρες του ψυχρού πολέμου , ότι “ Το πρόβλημα με τις ελεύθερες εκλογές  είναι ότι ποτέ δεν ξέρεις ποιό θα είναι το αποτέλεσμα τους “.
Δεκαετίες αργότερα  , ένα πρωινό  στις 9 Νοεμβρίου του 2016 στη ρωσική Δούμα ο εγγονός του Μολότοφ ( φέρει και το όνομα του παππού του ) ανακοίνωσε την ήττα της Χίλαρι Κλίντον στις εκλογές . Τη στιγμή εκείνη ο Ντόναλντ Τραμπ άρχισε να εκφωνεί τον νικητήριο λόγο του , και τα μέλη της Δούμα όρθια χειροκροτούσαν και πανηγύριζαν .
Τις επόμενες μέρες η ρωσική ελίτ έδειχνε ανοιχτά την ικανοποίηση της για  το αποτέλεσμα των αμερικάνικων εκλογών.
Δημοφιλής δημοσιογράφος μάλιστα με δική του εκπομπή στην κρατική τηλεόραση χαρακτήριζε ευνούχο τον Ομπάμα που δεν μπόρεσε να αποτρέψει τη νίκη Τραμπ και καθαρόαιμο άντρα τον Ντόναλντ Τραμπ που έδειξε έλεος και δεν έβαλε την ξανθιά ( αναφέρεται στη Χίλαρι) στη φυλακή .
Ο Πούτιν ήταν πιο συγκρατημένος στις αντιδράσεις του αλλά και εκείνος δεν έκρυψε τη χαρά του.
Όλα αυτά ίσως να μην είχαν μεγάλη σημασία , ίσως να ήταν ακόμα και γραφικά αν δεν αποκαλυπτόταν ότι ο ρώσος πρόεδρος είχε δώσει εντολή να ξεκινήσει οργανωμένη εκστρατεία  υπονόμευσης  της Χίλαρι Κλίντον με στόχο να βοηθήσουν στην εκλογή Τραμπ.
Η CIA  μάλιστα έχει ταυτοποιήσει τους ρώσους αξιωματούχους που χακάρισαν   την Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατικών και το υλικό που υπέκλεψαν το έδωσαν  στον ιστότοπο WikiLeaks με διαταγή  του ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν.
Σύμφωνα με έκθεση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών
η ρωσική κυβέρνηση κλιμάκωσε τις προσπάθειές της ξεκινώντας από το να προκαλέσει προβλήματα στη διαδικασία των αμερικανικών προεδρικών εκλογών και φτάνοντας στο σημείο  να βοηθήσει στην προεκλογικη εκστρατεία του Ντόναλντ Τραμπ.
Για την  έκθεση των υπηρεσιών Πληροφοριών ενημερώθηκαν αναλυτικά και ο απερχόμενος πρόεδρος και ο νεοκλεγμένος πρόεδρος.
Ο Τραμπ αρχικά  είχε  απορρίψει τις εκτιμήσεις  των υπηρεσιών Πληροφοριών ότι η Ρωσία εξαπέλυσε κυβερνοεπιθέσεις εναντίον των ΗΠΑ στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας με στόχο να υπονομεύσει την υποψήφια των Δημοκρατικών Χίλαρι Κλίντον. Η Ρωσία έχει επίσης αρνηθεί τις κατηγορίες.
Τα στοιχεία όμως είναι αδιάσειστα .
Και ο Τράμπ που σε λίγες μέρες ορκίζεται πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών θα πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει. Θα αγνοήσει το Κογκρέσο και  θα διατάξει να μην  προχωρήσει  πιο βαθιά η έρευνα για το ρόλο που έπαιξε η Ρωσία στις εκλογές;
Θα εξακολουθήσει να θαυμάζει , όπως και όλοι οι εθνικιστές και λαϊκιστές ηγέτες της Ευρώπης ( αριστεροί και δεξιοί) τον Βλαντιμίρ Πούτιν ;
Θα συνεχίσει να αγνοεί το γεγονός ότι ο Πούτιν επιβάλει σκληρή λογοκρισία στα ΜΜΕ και καταπιέζει μεγάλη μερίδα ρώσων πολιτών;
Θα τον αφήσει ανεξέλεγκτο με το στρατό του να κάνει ό,τι θέλει στην Ουκρανία και στη Συρία; Θα αγνοήσει ο νέος αμερικανός πρόεδρος την κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Ρωσία του Πούτιν;
Ο Στρόουμπ Τάλμποτ , στενός σύμβουλος του Κλίντον , λέει στο Νιού Γιόρκερ ότι ο Πούτιν στοχεύει στην αποδυνάμωση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ . Και για να το πετύχει αυτό έχει καταστρώσει   ένα μακιαβελικό σχέδιο. Η παρέμβαση του στις αμερικάνικες εκλογές , το χακάρισμα του Δημοκρατικού Κόμματος ,  η χρηματοδότηση εθνικιστών όπως είναι η Μαρίν Λεπέν , η προσάρτηση της Κριμαίας , η παρουσία ρωσικών στρατευμάτων στην ανατολική Ουκρανία λέει ο Τάλμποτ είναι μέρος αυτού του σχεδίου.
Γεγονός είναι ότι δεν έχει υπάρξει  ούτε στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου  ,  επί Σοβιετικής Ένωσης ,  άλλη τόσο πετυχημένη παρέμβαση στην αμερικανική δημοκρατία όπως αυτή που οργάνωσε ο Πούτιν . Είναι σαν να κέρδισαν οι Ρώσοι 17 τζακπότ την ίδια στιγμή σχολιάζει ο Τάλμποτ .

—Ο ηγέτης των εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν βαδίζει στα χνάρια του Ντόναλντ Τραμπ και ετοιμάζει σκληρή αντεπίθεση χρησιμοποιώντας εύκολα επιχειρήματα που θα αρέσουν στον κόσμο.

Ήδη δήλωσε σε συνέντευξή του στο ΜΠΙ ΜΠΙ ΣΙ ότι θέλει να επιβάλει πλαφόν  στα υψηλά εισοδήματα για να πολεμήσει τις ανισότητες .
Και όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε πως θα μπει αυτό το πλαφόν και αν θα είναι με βάση τον μισθό του ίδιου του Κόρμπιν , δηλαδή 138.000 λίρες απάντησε αμήχανα πως “ όχι νομίζω ότι πρέπει να είναι αρκετά ψηλότερο”.
Και θυμίζοντας έντονα τους  εθνικιστές  ακροδεξιούς της Ευρώπης , αρνήθηκε να πει το ποσό που θα βάλει πλαφόν ενώ χαρακτήρισε απαράδεκτα και γελοία τα ποσά που παίρνουν κάποιοι ποδοσφαιριστές , καλλιτέχνες και μεγαλοστελέχη .
“Γιατί κάποιος να χρειάζεται να βγάζει  περισσότερα από 50 εκατομμύρια λίρες το χρόνο “ είπε αφήνοντας άφωνο τον δημοσιογράφο του ΜΠΙ ΜΠΙ ΣΙ . Και αυτός είναι ο ηγέτης των Εργατικών της Βρετανίας και όχι ο ακροδεξιός Φάρατζ που τα λέει αυτά .

 

—Σύμφωνα με το  Πολίτικο μόνο απογοήτευση προκάλεσε η απόφαση του Γκι Φερχοφστάντ να σκεφτεί το ενδεχόμενο η ομάδα των Φιλελεύθερων και Δημοκρατών να δεχτεί στους κόλπους της τον Μπέπε Γκρίλο και τους ευρωβουλευτές του Κινήματος των  Πέντε Αστέρων.

Κανείς δεν καταλαβαίνει πως ήταν δυνατό ο φεντεραλιστής  Φέρχοφσταντ να κάτσει στο ίδιο τραπέζι με τον Γκρίλο , τον άνθρωπο που θέλει να βγάλει την Ιταλία από το ευρώ και που έκανε τα πάντα για να ηττηθεί ο Ματέο Ρέντσι στο δημοψήφισμα για τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις . Ο Γκρίλο χαρακτήρισε τη νίκη του  Ντόναλντ Τραμπ τεράστια νίκη του λαού ενάντια στο κατεστημένο την ώρα που ο Φέρχοφσταντ χαρακτήρισε τον νέο πρόεδρο κλόουν και τον κατέταξε  μαζί με τον Πούτιν και τον Ερντογάν στην κατηγορία των αυταρχικών ηγετών.
Ο ηγέτης των Φιλελεύθερων θέλει πολύ τη θέση του Μάρτιν Σουλτς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και αυτό ίσως  τον έκανε  να παρασυρθεί βλέποντας μπροστά του τις ψήφους του Γκρίλο .
Αυτό ακριβώς όμως απογοήτευσε και τους φανατικούς θαυμαστές του και όχι μόνο . Μια που τέτοιες κινήσεις απομακρύνουν τον απλό κόσμο από την Ενωμένη Ευρώπη και ανοίγουν το δρόμο στις Μαριν Λεπέν της Ευρώπης .

—Η Τουρκία βαδίζει προς ένα προεδρικό σύστημα που θα κάνει τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και επίσημα τον πιο ισχυρό άντρα της χώρας.


Από το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου και την κήρυξη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, τη χώρα κυβερνά ουσιαστικά ο Ερντογάν με προεδρικά διατάγματα.
Σύμφωνα όμως  με το τουρκικό  σύνταγμα, τα προεδρικά διατάγματα επικυρώνονται υποχρεωτικά   από το κοινοβούλιο , αν αλλάξει το σύστημα όμως  και γίνει προεδρικό θα καταργηθεί ο  κοινοβουλευτικός έλεγχος.  Ο αρχηγός του κράτους γίνεται και  αρχηγός της κυβέρνησης. Σε μια τέτοια περίπτωση ο πρόεδρος Ερντογάν θα είναι αυτός που θα διορίζει και θα απομακρύνει τα μέλη της κυβέρνησής του. Επίσης δεν θα αναπληρώνεται από τον πρόεδρο της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, αλλά από τον αντιπρόεδρο ή τους αντιπροέδρους που ο ίδιος θα διορίζει.
Η μετάβαση λοιπόν  από το κοινοβουλευτικό σε ένα προεδρικό σύστημα θα οδηγήσει στη συγκέντρωση υπερεξουσιών στα χέρια ενός μόνο ανθρώπου .
Με το νέο σύστημα καταργείται και η προϋπόθεση κάποιος για να εκλεγεί πρόεδρος να μην είναι μέλος κάποιου κόμματος . Τυπικά ακόμα και ο Ερντογάν δεν είναι μέλος του Κόμματος της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης.
Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται είναι αν ο Ερντογάν θα καταφέρει να βρει την πλειοψηφία που χρειάζεται για να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα.
Μέχρι τώρα δεν την έχει. Το κυβερνών κόμμα δεν διαθέτει τον απαιτούμενο αριθμό κοινοβουλευτικών εδρών προκειμένου να επικυρώσει  το νέο τουρκικό σύνταγμα. Τόσο οι κεμαλιστές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος  όσο  και οι βουλευτές του  φιλοκουρδικού Δημοκρατικού  Κόμματος   δεν συμφωνούν με την αναθεώρηση . Αναλυτές εκτιμούν ότι για να επικυρωθεί  η συνταγματική αναθεώρηση απαιτείται μια ευρύτερη συμμαχία  του κυβερνώντος κόμματος με το ακροδεξιό κόμμα της Τουρκίας . Και ο Ερντογάν δεν είναι έτοιμος για υποχωρήσεις .
Σε κάθε περίπτωση ακόμη κι αν ψηφιστεί  στην Εθνοσυνέλευση το σχέδιο αναθεώρησης,  για να τεθεί σε ισχύ το νέο σύνταγμα θα πρέπει πρώτα να γίνει δημοψήφισμα.  Οι κεμαλιστές  πάντως μιλούν για το τέλος 140 χρόνων κοινοβουλευτικής παράδοσης στην Τουρκία.