Όσοι είχαν την αυταπάτη ότι η απομάκρυνση του Ντόναλτ Τραμπ από τον Λευκό Οίκο θα ήταν μια εύκολη, εκλογικά και θεσμικά, υπόθεση, συνειδητοποιούν αυτές τις μέρες πόσο έξω είχαν πέσει. Τα 70 περίπου εκατομμύρια Αμερικανών, πολύ περισσότεροι από τις προηγούμενες εκλογές, που τον ψήφισαν αποδεικνύουν ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν είναι ένας «καραγκιόζης» της πολιτικής, ακόμα και όταν τον υποδύεται με επιτυχία. Είναι ένας αδίστακτος λαϊκιστής που ηγήθηκε - και ηγείται - ενός παγκόσμιου «αντισυστημικού» κινήματος που απειλεί το μέλλον του πλανήτη από κάθε άποψη, υγειονομική, οικολογική, θεσμική, πολιτιστική.

Ο Τραμπισμός δεν θα τελειώσει σε λίγες μέρες που θα εξαντληθούν οι τελευταίες ενστάσεις και προσφυγές και θα ολοκληρωθούν οι επανακαταμετρήσεις. Η επίσημη ανακήρυξη του νικητή Τζο Μπάιντεν στο αξίωμα του νέου Προέδρου των ΗΠΑ θα σημάνει το πέρασμα του Τραμπισμού σε μια νέα φάση, πιο επικίνδυνη ίσως. Οι οπλισμένοι Τραμπιστές που πολιορκούν, τις μέρες αυτές, τα εκλογικά κέντρα των κρίσιμων πολιτειών, δίνουν μια πρώτη ιδέα του τι μπορεί να επακολουθήσει. Υπάρχουν άλλωστε αρκετοί ομοϊδεάτες ηγέτες στον πλανήτη και ίσως υπάρξουν και άλλοι στο άμεσο μέλλον. Ούτε και ο ίδιος ο Τραμπ θα τα παρατήσει τόσο εύκολα στις ΗΠΑ.

Στη χώρα μας ο Τραμπισμός έχει κάνει ιδιαίτερα αισθητή την επώδυνη παρουσία του τα τελευταία χρόνια. Εκφράστηκε και εξακολουθεί να εκφράζεται έντονα, ως ρεύμα στην κοινωνία που εκπροσωπείται «επάξια» στη Βουλή και στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Οι αρνητές της μάσκας, οι πολέμιοι των μέτρων, οι συνομωσιολόγοι-τσιπολόγοι και οι αντιπολιτευόμενοι τον κορωνοϊό έκαναν αισθητή την παρουσία τους όλο αυτό το κρίσιμο για τη προστασία της δημόσιας υγείας διάστημα. Η αντίσταση στον διακομματικό λαϊκισμό εξακολουθεί να αποτελεί την κύρια και επείγουσα πρόκληση για τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του μετώπου της κοινής λογικής.