Δεν φθάνει η δυσκολία μιας διαπραγμάτευσης , που είναι δεδομένη και που δεν έχουμε  καταλάβει επι της ουσίας  τι διαπραγματευόμαστε;

Διαπραγματευόμαστε με τους εταίρους να κάνουμε μεταρρυθμίσεις - δεν είναι δηλαδή  δική μας υπόθεση !!!!  ή  διαπραγματευόμαστε για να κρατήσουμε τις κόκκινες γραμμές εν όψει του νέου μνημονίου  ή προγράμματος χρηματοδότησης  που θα υπογράψουμε!!!

Οι κόκκινες γραμμές  δεν αφορούν  τίποτε άλλο παρά την προστασία της αγοράς-στόχου όλων των κυβερνήσεων και όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ , δηλαδή των πελατειακών ομάδων που θέλουν να κρατούν  ικανοποιημένες  καθώς αυτό μεταφράζεται σε ψηφοδοσία των πολιτικών κομμάτων.

Γι αυτό το λόγο προφανώς ,δεν μειώνονται οι δημόσιοι υπάλληλοι, δεν ανοίγουν τα κλειστά επαγγέλματα, δεν κλείνουν οι ζημιογόνες ΔΕΚΟ- φορτώνοντας με υπέρογκα χρέη  τον κρατικό προϋπολογισμό ,δεν πιάνεται η φοροδιαφυγή, - παρά μόνον εντοπίζεται με επικοινωνιακές τυμπανοκρουσίες-  δεν πιάνεται η διαφορά-  αλλά και να πιαστεί δεν τιμωρείται....

Κανέναν δεν απασχολεί από την άλλη, ότι πάνω από  80δις ευρώ είναι τα κόκκινα δάνεια επιχειρήσεων και νοικοκυριών , εκ των οποίων το 50% περίπου είναι επιχειρηματικά δάνεια.

Η κατάσταση βέβαια αυτή θα ενταθεί καθώς το νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας αγοράς και το φορολογικό περιβάλλον συνεχίζουν να δρουν αποτρεπτικά στην επιχειρηματικότητα...

Αν όμως οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να αναπνεύσουν αφού δεν διευκολύνονται αφενός, στο ζήτημα της ρευστότητας για την αποπληρωμή των δανείων τους και αφετέρου , για την ανάπτυξή τους  είναι βέβαιο ότι έχουν δύο μόνον επιλογές : είτε να βάλουν λουκέτο στις επιχειρήσεις τους είτε να προχωρήσουν σε νέες απολύσεις εργαζομένων.

Αλήθεια από που περιμένει κυβέρνηση την ανάπτυξη αν εγκλωβίσει και απομονώσει την επιχειρηματικότητα;

Εκτός αν σκέπτεται να στηρίξει το νέο μοντέλο ανάπτυξης στο δημόσιο τομέα !!!