Έχει η Τρόικα επώνυμο; Για όσους -ανεξάρτητα από το γιατί- δεν θέλουν τίποτα ν’ αλλάξει και φαντασιώνονται το αύριό τους σε μία Ελλάδα που θα ευημερεί και πάλι με δανεικά, υπονομεύοντας τους πιο αδύναμους οικονομικά και μορφωτικά, δεν έχει επώνυμο. Τρόικα. Σκέτο. Όσοι πάλι δεχόμαστε ότι το παραμύθι τέλειωσε και λέμε πια τα πράματα με τ’ όνομά τους, τολμάμε να της δώσουμε και επώνυμο: Λίλα Πάουζε: Δανειστές Τελευταίας Ευκαιρίας του Ελληνικού Δημοσίου.

Γιατί τα λέω αυτά: Επειδή η λέξη «Τρόικα» απέκτησε ένα συμβολικό υπόβαθρο και γι’ αυτό «άνοιξε» στο συμβολισμό που της επιφύλαξε ο κάθε πικραμένος. Θυμάμαι μάλιστα ότι ο παππούς μου, έλεγε πως όσο πιο βαθιά στη ζούγκλα μπαίνεις, τόσο πιο πολύ η γλώσσα, αντί για εργαλείο επικοινωνίας, γίνεται ιδεολογία. Τέτοια βαθυστόχαστα, ο παππούς. Έτσι, ο συμβολισμός «Τρόικα», έγινε το βολικό καταφύγιο των πιο παράλογων θεωριών και αντιλήψεων για την κρίση, τις αιτίες της, την ευρωπαϊκή ενοποίηση, τις δικές μας ευθύνες (κομμάτων, συνδικαλισμού, κυβερνήσεων, πανεπιστημιακής διανόησης, δικαστικής εξουσίας). Βλαχοφασίστες του Μιχαλολιάκου, πατριδοκάπηλοι του Καμμένου, εθνολαϊκιστές της ΝΔ, σοσιαλπρονομιούχοι, αρπαχτούρηδες και κρατικοδίαιτοι Πασόκοι, παλαιοκομμουνιστές και τυχοδιώκτες του ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι ενοχικοί αριστεροί της ΔΗΜΑΡ, εδώ και δυόμισι χρόνια ξεχνούν ή κάνουν πως ξεχνούν ότι η Τρόικα δεν είναι ούτε μια ομάδα υπαλλήλων με αρχηγό κάποιον Τόμσεν, ούτε οι σωτήρες του μέλλοντός μας, ούτε τίποτα μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά που πέσαν απάνω στην εργατιά. Παρεμπιπτόντως, σε συνθήκες ασυδοσίας του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, τα μαύρα κοράκια έχουν μεταβληθεί σε μαύρα γατάκια με νύχια κομψά, που στην πέφτουν αδιακρίτως ταξικής καταγωγής… αλλά αυτά θα τα πούμε σε άλλο σεμινάριο.

Η Τρόικα λοιπόν, αδέρφια, είναι απλώς οι εκπρόσωποι των Δανειστών Τελευταίας Ευκαιρίας του Ελληνικού Δημοσίου. Ποιοι είναι αυτοί;

.

1. Ευρωπαϊκοί λαοί που μας δανείζουνε, σε πολλές περιπτώσεις, από τον ελλειμματικό τους προϋπολογισμό, με σκοπό τη σταθερότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ενιαίου νομίσματος. 2. Το ΔΝΤ. Ένας υπερεθνικός οργανισμός που σκοπό έχει να εξισορροπεί κατά το δυνατόν τις ανισορροπίες που δημιουργούνται μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, για να μην γίνεται της Πόπης, όπως το 1929. Αυτοί μάθανε από τα λάθη τους, εμείς τι κάνουμε…

.

3. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, γιατί χωρίς τη δεσπόζουσα θέση του τραπεζικού συστήματος στον κόσμο που ζούμε, δεν θα είχαμε ούτε κρίσεις, ούτε ακρίβεια, ούτε φοροδιαφυγή, ούτε τίποτα. Θα ήμαστε Βόρειος Κορέα και βγάλε. Όποιος λοιπόν πιστεύει ότι μπορούνε να βρεθούνε αλλού λεφτά, κερδίζει ROLEX μαϊμού. Και όποιος νομίζει ότι δεν τον συμφέρει να τα ξεκαθαρίσουμε αυτά, να σηκώσει το χέρι του. Όχι εσύ ρε Αλεξάκη!

Οι διαπραγματεύσεις λοιπόν της νόμιμης και εκλεγμένης κυβέρνησης με τους δανειστές μας, τελείωσαν. Αντί για τον όρο νόμιμη εκλεγμένη κυβέρνηση, μερικοί ατακτούληδες χρησιμοποιούν τον όρο, μνημονιακή κυβέρνηση, δοσιλόγων νενέκων. Εντελώς συμπτωματικά, είναι αυτοί που σηκώσανε προηγουμένως το χέρι τους… Τέλος πάντων. Συμφωνήθηκε λοιπόν ότι οι Δανειστές μας θα εξακολουθήσουν να αναλαμβάνουν το χρέος μας και τίποτε άλλο, με τους εξής όρους:

1. Στο τέλος του 2013 τα έσοδα και τα έξοδα του κράτους μας, όπως αυτά φαίνονται στον εθνικό προϋπολογισμό, θα είναι ίσα βάρκα-ίσα νερά, ή break-even point, όπως το λέμε και στην κοινότητα Κάτω Ποντοκερασιάς.

2. Από το 2014 ως και το 2016, τα έσοδα του κράτους μας θα πρέπει να είναι 1.5% παραπάνω από τα έξοδα, που πάει να πει ότι θα έχουμε περίσσεμα 3 δις ευρουλάκια το χρόνο, με τη συμφωνία πως ένα μέρος από αυτό θα πηγαίνει στους τόκους των δανείων μας.

3. Για να βγει ο παραπάνω λογαριασμός, το κράτος θα κόψει έξοδα 14 δις ευρουλάκια μέχρι το τέλος του 2016.

Τα μιλήσαμε τα συμφωνήσαμε.

Ποιοί δεν θα χάσουν:

.

*Οι άνεργοι και οι απολυμένοι του ιδιωτικού τομέα, γιατί έχουν ήδη χάσει σχεδόν τα πάντα.

.

*Όσοι έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους, ή καταστράφηκαν από την ύφεση και την εσωτερική υποτίμηση.

*Οι νέοι που δεν βρίσκουν δουλειά εδώ και κάτι χρόνια (και όχι μόνο επί κρίσης, για να μην ξεχνιόμαστε μικρέ).

Και γιατί αυτοί έχουν ήδη χάσει; Επειδή δεν έπρεπε να χάσουν καθόλου ο Φωτόπουλος, ο Μπαλασόπουλος, ο Λουράντος, ο Τζωρτζάτος, ο Λυμπερόπουλος και τ’ άλλα τα παιδιά.

Και γιατί δεν έπρεπε να χάσουν αυτοί καθόλου;

Επειδή τότενες θα έχανε και το καζίνο που είχανε στήσει (αντί για κράτος) οι φαμίλιες των Καραμανλήδων και των Παπανδρέου, με γκρουπιέρηδες την (λέμε τώρα) Αριστερά και το αρχοντολόι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και πελάτες, το λαό που τζογάριζε στο τραπέζι του ΑΣΕΠ και τους επιχειρηματίες που τζογάρανε τις απίστευτες υπερτιμολογήσεις των χρήσιμων και άχρηστων δημόσιων έργων. Ιδιαίτερα αυτών που γίνανε για τον πολιτισμό μας, ρε γαμώτο. Και επειδή το security του καζίνου (τι ποιο security, ρε φίλε, η δικαιοσύνη) άραζε και κάθε τόσο αναπροσάρμοζε κατά βούληση τους μισθούς των σεκιουριτάδων, να σου και μας την πέσανε κάτι ΆκηΣμπώκοι και πήγανε να το παίξουνε κλέφτες κι αστυνόμοι και κοντέψανε να το χαλάσουνε το μαγαζί, σα δε ντραπήκανε, οι ουτιδανοί.

Ποιοι θα χάσουν λίγο;

*Οι μεσαίες συντάξεις, επειδή αν κανείς ξέρει τον τρόπο να πάει στα τάρταρα ο βασικός μισθός, άρα και οι ασφαλιστικές εισφορές, αλλά οι συντάξεις που πληρώνονται από τις εισφορές να μείνουν ίδιες, να μας τον πει, να κάνουμε κι εμείς τους πονηρούς, σαν τον Στρατούλη και τον Λαφαζάνη.

*Οι μεσαίοι μισθοί του δημοσίου. Όσο λιγότερο έμεινε κάποιος στο πάρτι με τα δανεικά, τόσο λιγότερο χάνει.

Ποιοί θα χάσουν περισσότερο;

*Όσοι ήρθανε νωρίς στο πάρτι, όσοι φύγανε αργά και όσοι είχανε θεωρείο, ειδικές εξυπηρετήσεις, ή πήρανε όλο το πρόγραμμα. Οι τελευταίοι δεν θα χάσουν μόνο μισθολογικά. Εκείνο που τους κόφτει περισσότερο είναι ότι θα αναγκαστούνε να δουλέψουνε μετά από πολλά καλοκαίρια και ίσως μερικοί πάνε και στο σπίτι τους να βλέπουνε από το μπαλκόνι τους το βράδυ την Πούλια και να θυμούνται τους Νότιους αστερισμούς, που λέει κι ο Καββαδίας, που βλέπανε όταν είχανε πάει με τα λεφτά μου συνδικαλιστικό ταξίδι στη Χαβάη 5-0.

Ποιοι κερδίζουνε;

*Από τη νέα συμφωνία, κανείς. Ούτε καν οι δανειστές λαοί. Αυτοί τρώνε ένα μικρό (Τσέχοι) ή λίγο μεγαλύτερο (Γερμανοί) κομμάτι της χλαπάτσας του χρέους.

*Από την οικονομική εκμετάλλευση της κρίσης, όσοι βρεθήκανε με ρευστότητα ικανή να δημιουργήσει υπεραξίες με επιθετικές τοποθετήσεις, κυρίως δηλαδή οι μεγαλοφοροφυγάδες και οι κλέφτες.

*Από την πολιτική εκμετάλλευση της κρίσης, οι αδίστακτοι τυχοδιώκτες, που αν θυμάστε λίγο πιο πάνω είχαν σηκώσει το χέρι τους, καθώς και κάτι εγέρθητα φασιστόμουτρα, για να μην ταυτίζουμε και τα δύο άκρα και διαπράξουμε κάνα προπατορικό θεωρητικό σφάλμα και καούμε στην κόλαση της ακαδημαϊκής ανάλυσης.

Αυτά κατάλαβα εγώ διαβάζοντας τα σημεία της συμφωνίας της νόμιμης εκλεγμένης κυβέρνησης με τους δανειστές τελευταίας ευκαιρίας μέσω των εκπροσώπων τους.

Και έρχεται τώρα ο (λέμε τώρα) αριστερός και σου λέει, δεν ψηφίζω τα εργασιακά, δεν ψηφίζω την κατάργηση του ποσοστού συμμετοχής του δημοσίου στις ΔΕΚΟ και ξέρω ’γω τι άλλο θα πει αύριο. Και γιατί ρε μεγάλε μπήκες στα δύσκολα και δεν καθόσουνα με τον πασατέμπο σου στην εξέδρα, να βλέπεις το ματς και να κάνεις και την κριτική σου στις κυριότερες φάσεις του αγώνα, όπως έμαθες σε όλη τη μεταπολίτευση; Για να κρατάς τα γκέμια στους «νεοφιλελεύθερους», πιστός στον σατανιστικό συμβολισμό που τους έχει προσδώσει ο κάθε ΑΚΚ (Αδιάβαστος Κομματικός Καθοδηγητής); Για να διορθώσεις τον καπιταλισμό; Kαι μέχρι τότε, τι θα τρώνε ρε φιλάρα οι συνταξιούχοι; Κουκουτσάλευρο ή μπομποτάλευρο; Άμα γουστάρεις λοιπόν να παίζεις αριστερά, σταμάτα το ντελάλισμα ότι και καλά η Τρόικα τώρα τελευταία το παίζει σκληρή και τέτοια.

Θα ’πρεπε να ξέρεις πως η τέχνη θέλει μάστορη κι η φάβα θέλει λάδι.