Ακούω στελέχη της κυβέρνησης να δηλώνουν ότι ο Καμμένος, που είναι κυβερνητικός εταίρος, είναι σεβαστός, παρότι δεν θα ψηφίσει τη συμφωνία με τη FYROM, ενώ η ΝΔ και το ΚΙΝ.ΑΛ. είναι εκτεθειμένοι, επειδή δήλωσαν ότι δεν θα ψηφίσουν τη συμφωνία, παρότι είναι υπέρ της σύνθετης ονομασίας.

Ξεχνούν σκοπίμως ότι τα κόμματα αυτά διαφωνούν με τη συμφωνία γιατί παραχωρείται το μείζων, που είναι η εθνότητα και η γλώσσα, που ποτέ και κανένας, πλην ελαχίστων, την είχε αποδεχτεί, μέχρι τώρα, ως «μακεδονική».

Ο παραλογισμός του Καμμένου είναι διπλός: από τη μια πλευρά στηρίζει μια κυβέρνηση που υπέγραψε συμφωνία η οποία προδίδει την ψυχή του, όπως λέει και στο καταστατικό των ΑΝΕΛ, και από την άλλη καταγγέλλει τη ΝΔ και το ΚΙΝ.ΑΛ., που δεν ψηφίζουν αυτό που δεν θα ψηφίσει και αυτός.

Βέβαια, μην το ψάχνουμε πολύ, αφού και η ΝΔ και οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που κατήγγειλαν το πρώτο μνημόνιο και το ΠΑΣΟΚ, με ένα «mea culpa» του Σαμαρά, μπροστά στη Μέρκελ, φόρτωσε τουλάχιστον ακόμη ένα μνημόνιο στη χώρα – και ο ΣΥΡΙΖΑ, με μια φράση του Τσίπρα στη Βουλή, όπως «είχαμε αυταπάτες», φόρτωσε και αυτός με ένα επίσημο και ένα φημισμένο, αλλά μη ονοματισμένο, τέταρτο μνημόνιο.

Και καλά, τα κόμματα έχουν τη δική τους ιδιοτέλεια και χρησιμοποιούν τα πιο παράλογα επιχειρήματα για να δικαιολογούν την πιο ακραία ματαιοδοξία τους, οι πολίτες γιατί δεν το αντιλαμβάνονται;

Μήπως δεν τους βοηθάει κανένας ούτε με τις απόψεις του ούτε με τη συμπεριφορά του;