Ο ένας έχει τα τουίτ του, ο άλλος τους πύρινους λόγους του. Ντόναλντ Τραμπ και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χρησιμοποιούν διαφορετικά εργαλεία αλλά το ίδιο ύφος για να φανατίζουν τους πολίτες των χωρών τους.
Ο τούρκος πρόεδρος το κάνει αυτό με απόλυτη επιτυχία για αυτό και παραμένει ο πιο δημοφιλής πολιτικός της χώρας αν και βρίσκεται επί 15 χρόνια στην εξουσία.
Αναλυτές εξηγούν πως οι χαρισματικοί , μαχητικοί λόγοι του αποτελούν το κυρίαρχο όχημα για την επιτυχία του.
Εκφωνεί τρεις λόγους την ημέρα τις καθημερινές και δύο την ημέρα το Σαββατοκύριακο . Νιώθει το ίδιο άνετα να μιλά τη γλώσσα του απλού λαού όπως και να απαγγέλλει ποιήματα .
Αποκαλεί τους υπερασπιστές της δημοκρατίας “ επιδρομείς” και τον γερμανό υπουργό των εξωτερικών “ σκέτη καταστροφή “.
Αναφέρεται πάντα ονομαστικά στους εχθρούς του και στους λόγους του παρατηρεί κανείς μια συνεχή εναλλαγή ενός βαθιά θρησκευόμενου , αφοσιωμένου Ερντογάν και ενός αδίστακτου , επίμονου Ερντογάν . Αυτή η εναλλαγή συνεπαίρνει το κοινό του.
Ακόμα και οι αντίπαλοι του ζηλεύουν το πόσο δεινός ρήτορας είναι όπως και το γεγονός ότι μετατρέπει κάθε περίσταση , ακόμα και την πιο απλή , σε προεκλογική εκστρατεία.
Φυσικά η προβολή που έχει από τα ελεγχόμενα από τον ίδιο ΜΜΕ της Τουρκίας παίζει κομβικό ρόλο στο να παραμένει πολύ δημοφιλής και να συνεχίζει να ασκεί γοητεία στη συντηρητική εργατική τάξη της Τουρκίας .
Ο Ερντογάν ταιριάζει τέλεια στο Πάνθεον των αυταρχικών ηγετών ( είναι όλοι άντρες) που έχουν βρει έναν ισχυρό κώδικα επικοινωνίας με τους απλούς ανθρώπους . Με τον κόσμο που νιώθει ότι τον έχουν παραγκωνίσει εδώ και πάρα πολύ καιρό και πως κανείς δεν ενδιαφέρεται για τη γνώμη του.
Οι ομιλίες του Ερντογάν μεταδίδονται ζωντανά συγχρόνως από πολλά κανάλια στην Τουρκία. Η φωνή του ακούγεται παντού , στα καφενεία , στα σπίτια και στα δημόσια κτίρια σε όλη τη χώρα.
Η αγαπημένη του συνταγή είναι να επιτίθεται στους ανθρώπους που οι υποστηρικτές του αγαπούν να μισούν , είτε πρόκειται για τις Ηνωμένες Πολιτείες , τους ευρωπαίους ηγέτες ή τη φιλελεύθερη ελίτ.
Ο κ. Ερντογάν μιλάει σαν να είναι ο πατέρας , ο αδελφός ή ο άντρας της διπλανής πόρτας στους υποστηρικτές του .
“ Είναι ένας από εμάς “ λένε “ και λέει αυτό που πιστεύει στη γλώσσα που μιλάμε και εμείς προσθέτουν.
Όταν οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Γερμανία βρίσκονταν στο χειρότερο σημείο τους δεν είχε διστάσει να πει σε ομιλία του στη Δυτική Τουρκία “ θεέ μου και έχουν ( οι Γερμανοί ) τώρα έναν υπουργό εξωτερικών σκέτη καταστροφή. Δεν ξέρει ποτέ ποια είναι η θέση του . Ποιος είσαι ε; Ποιος είσαι εσύ για να μιλάς έτσι στον πρόεδρο της Τουρκίας; Μιλάς στον υπουργό εξωτερικών της Τουρκίας . Μάθε λοιπόν τη θέση σου. Και προσπαθεί να μας δώσει ένα μάθημα . Ποια είναι η πορεία σου στην πολιτική; Πόσο χρονών είσαι ; Εμείς στη ζωή μας έχουμε δώσει μεγάλες μάχες.” Αυτός είναι ο τρόπος που μιλάει ο Ερντογάν στους τούρκους πολίτες . Πάντα με το “εμείς” και πάντα βάζει απέναντι τον “εχθρό” στον οποίο κατευθύνει την οργή λαού που είναι και δική του.
Επίσης του αρέσει να σοκάρει τον κόσμο , να είναι προκλητικός και βαθιά προσβλητικός .
Άλλες φορές προβάλλει τη θρησκευτικότητα του απαγγέλλοντας ποιήματα που αναφέρονται στη ζωή του προφήτη Μωάμεθ. Χαμηλώνει τη φωνή του όταν αναφέρεται στους πεσόντες τούρκους στρατιώτες για να προκαλέσει εθνική υπερηφάνεια.
Οι φιλελεύθεροι πολίτες και οι κοσμικοί χαρακτηρίζουν τον Ερντογάν διχαστικό, οι θαυμαστές του όμως τον χαρακτηρίζουν αυθεντικό γιατί εκφράζει τα δικά τους αισθήματα.
Το στυλ του βρίσκεται σε απόλυτη αρμονία με το προφίλ των ακροδεξιών , λαϊκιστικών , αυταρχικών πολιτικών υποστηρίζει ο εκπρόσωπος του κουρδικού κόμματος.
Προτιμά να διχάζει την κοινωνία και να κλιμακώνει την ένταση.
Η Τουρκία είναι μία βαθιά διχασμένη χώρα . Στο δημοψήφισμα που έγινε την περασμένη χρονιά με σκοπό να δοθούν περισσότερες εξουσίες στον πρόεδρο το αποτέλεσμα 51% ναι 49% όχι αποτύπωσε αυτό τον διχασμό.
Η Μεράλ Ακσενέρ που ετοιμάζεται να είναι υποψήφια απέναντι στον Ερντογάν στις προεδρικές εκλογές ζητά συχνά από τον τούρκο πρόεδρο να σταματήσει λίγο να μιλά, να πάρει μία βαθιά ανάσα έτσι ώστε και ο λαός να μπορέσει να πάρει μία ανάσα και η Τουρκία να πάρει μία βαθιά ανάσα.
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται αποφασισμένος όμως να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό.
Και δεν αποκλείεται όπως γράφουν οι Νιου Γιορκ Τάιμς αλλά και όπως υπαινίχθηκε ο αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα να προκηρύξει πρόωρες προεδρικές εκλογές φέτος και να μην περιμένει 14 μήνες για να τις κάνει.