Ο ασκός του Αιόλου που άνοιξε με την αποκάλυψη της «επισύνδεσης»- υποκλοπών σε βάρος του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΛΑΛ, έφερε στην επιφάνεια τον σκοτεινό κόσμο που κρύβεται πίσω από τις κουίντες της πολιτικής, και των επιχειρηματικών συμφερόντων.
Οι αποκαλύψεις αυτές σε μια περίοδο που οι πολίτες αγωνιούν για την ακρίβεια, την ενεργειακή κρίση που επέφερε ο πόλεμος και την κρίση με την Τουρκία, έριξε άλλη μία σκιά. Αφορά στην ποιότητα της Δημοκρατίας μας, μια εποχή που θεωρούσαμε πως αυτό το θέμα, μετά την πτώση της δικτατορίας το είχαμε λύσει.
Η υπόθεση αυτή έδωσε και πάλι τροφή σε κάθε λογής λαϊκιστές, κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ να προσπαθεί να μας πείσει πως όλοι λιγο-πολύ είμαστε θύματα παρακολουθήσεων, προσωπικά από τον πρωθυπουργό.
Είναι η κλασσική συνταγή των λαϊκιστών. Να αρπάζουν ένα πραγματικό γεγονός- αυτή τη φορά η ομολογημένη παρακολούθηση Ανδρουλάκη- και να το «φουσκώνουν» με μύθους και fake news, ρίχνοντας όσο γίνεται περισσότερο τοξικό υλικό στην πολιτική αντιπαράθεση και την κοινωνία γενικότερα. Έτσι, βλέπουμε να φιγουράρουν κάθε λίγο και λιγάκι λίστες ονομάτων «θυμάτων» παρακολούθησης, υπουργών, συνεργατών του πρωθυπουργού, των γυναικών τους, αλλά και δημοσιογράφων. Όλα αυτά χωρίς τεκμηρίωση, χωρίς στοιχεία. Δίνουν, έτσι την εικόνα ότι η χώρα έχει έναν πρωθυπουργό, «εμμονικό ωτακουστή» και μάλιστα των ίδιων συνεργατών του….
Την μέθοδο αυτή την εξάλλου δοκιμάσει και στην υπόθεση Novartis, όπου, με βάση ένα πραγματικό γεγονός, το σκάνδαλο της εξαγοράς εκατοντάδων γιατρών στην Ελλάδα και το εξωτερικό, στοχοποίησαν δέκα πολιτικούς τους αντιπάλους, προσεκτικά επιλεγμένους, προκειμένου να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη.
Αυτά, όμως αφορούν στα σκοτεινά πολιτικά παιχνίδια της Αξιωματικής αντιπολίτευσης και των λαϊκιστών συμμάχων της.
Όμως στο σκοτάδι βρίσκονται και πολλοί από τους χειρισμούς της κυβέρνησης στον χειρισμό του θέματος. Η συμπεριφορά της σε πολλές περιπτώσεις είναι ενοχική Οι απαντήσεις που δόθηκαν μέχρι τώρα, ούτε επαρκείς είναι, ούτε πειστικές.
Η ομολογία του πρωθυπουργού πως η παρακολούθηση Ανδρουλάκη ήταν νόμιμη, αλλά λάθος, δεν είναι ούτε ολοκληρωμένη, ούτε πειστική. Εξάλλου η συμπεριφορά των κυβερνητικών βουλευτών, τόσο στην Επιτροπή Διαφάνειας, όσο και στην Εξεταστική, ήταν ενοχική και δεν βοήθησαν να γίνει πλήρης έρευνα, με τον αποκλεισμό μαρτύρων και την επίκληση του «απόρρητου». Εάν υπάρχει πρόβλημα «απορρήτου», θα μπορούσε η κυβέρνηση να το λύσει με νομοθετική ρύθμιση, που θα έδινε την δυνατότητα να ενημερωθούν τουλάχιστον οι βουλευτές των αρμοδίων επιτροπών. Εξ άλλου οι βουλευτές είναι εκπρόσωποι του έθνους και θεωρητικά υπεύθυνοι να διαφυλάξουν μυστικά που αφορούν στην εθνική ασφάλεια.
Ούτε, οι δημόσιες τοποθετήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, ουτε οι αντεπιθέσεις του προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε οι επικλήσεις της κρίσιμης κατάστασης που περνά η χώρα, έδωσαν απαντήσεις στην ουσία του προβλήματος των υποκλοπών- παρακολουθήσεων.
Σήμερα, μετά τον ορυμαγδό των «αποκαλύψεων» οι πολίτες αδυνατούν να ξεχωρίσουν τι είναι αλήθεια και τι ψέμα. Και όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, κυριαρχεί το ψέμα, και η τοξικότητα διαχέεται όλο και περισσότερο στην κοινωνία…
Οι πολίτες εξακολουθούν να αναζητούν απαντήσεις, διότι συνειδητοποιούν πως η υπόθεση αυτή αφορά στην ίδια την ουσία της Δημοκρατίας μας.
Η ομιλία του εξαίρετου και ανεξάρτητου δημοσιογράφου Τάσου Τέλογλου στο Συνέδριο της Ένωσης Ποινικολόγων αναδεικνύει σοβαρά θέματα της ασφάλειας της χώρας, αλλά και της ποιότητας της Δημοκρατίας μας. Οι αποκαλύψεις του για το σκοτεινό παρασκήνιο των μυστικών υπηρεσιών, των διαφόρων εμπόρων βρώμικου λογισμικού που δρουν ανεξέλεγκτα στην Ελλάδα και οι πιθανές σχέσεις τους με κρατικές υπηρεσίες, είναι ανατριχιαστικές.
Όπως, σημειώνει ο καθηγητής Αχιλλέας Γραβάνης σε ανάρτησή του στο fecebook, καθήκον, «μέλημα του Πρωθυπουργού είναι και η προστασία της Δημοκρατίας, εκτός της προστασίας των συμφερόντων της χώρας και των πολιτών της που τα υπηρετεί με αδιαμφισβήτητη αποτελεσματικότητα. Το θέμα της παρακολούθησης των τηλεφώνων χρήζει πλήρους διαλεύκανσης, διότι άπτεται της ποιότητας της Δημοκρατίας μας. Η Δικαιοσύνη οφείλει να διαλευκάνει το θέμα και ο Πρωθυπουργός να κάνει τις απαραίτητες πολιτικές κινήσεις για την διευκόλυνση της καθώς και για την διόρθωση των εμφανών αστοχιών του σχετικών κρατικών υπηρεσιών προστασίας της ιδιωτικότητας των πολιτών. Και αυτό δεν έχει να κάνει με την πολιτική εκμετάλλευση του θέματος από μια ανερμάτιστη αντιπολίτευση και των τυχοδιωκτών αρχηγών της η την εκμετάλλευση του θέματος από φαύλους οικονομικούς παράγοντες για τα συμφέροντα τους».
Όσο καθυστερεί η διαλεύκανση αυτής της υπόθεσης, τόσο χειρότερο για τη Δημοκρατία μας. Και ήδη έχει περάσει πολύς χρόνος…