Το Βερονάλ του Τάκη Θεοδωρόπουλου και ο Ιωάννης Συκουτρής

—της Μίλλης Τσουμάνη—

Τα περισσότερα βιβλία τα ξεκινώ από το τέλος. Ειδικά όταν διαθέτουν υστερόγραφο του συγγραφέα. Και τον Τάκη Θεοδωρόπουλο ανάποδα τον γνώρισα. Πρώτα από τα κείμενα και τη στήλη στις εφημερίδες και πολύ αργότερα από τα βιβλία και το υπόλοιπο έργο του. Και από αυτά, λίγα έχω διαβάσει για να το πω χωρίς ντροπή. Το Βερονάλ ήρθε και με βρήκε στις μέρες των Χριστουγέννων.

Δεκαετία του ’30 και από την αρχή-αρχή ο συγγραφέας καταφέρνει να σε βάλει στο πετσί του πρωταγωνιστή. Η ιστορία και τα πολιτικά γεγονότα της εποχής δε γίνεται να μείνουν απέξω. Είναι τόσο ισχυρή η επιρροή τους, που νομοτελειακά καθορίζουν τις τύχες όλων και κυρίως του πρωταγωνιστή, του Ιωάννη Συκουτρή. Μεγαλωμένος στα παράλια της Μ. Ασίας, με τη διαδρομή της Μεγάλης Ιδέας να περνάει στο δικό του DNA. Αυτή η Μεγάλη Ιδέα, η Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών ποτίζει την προσωπικότητά του και κατά ένα τρόπο καρφώνεται μέσα του η Μεγάλη Ιδέα για το Κλασικό Ιδεώδες, την Αρχαιότητα και τους τρόπους επιβολής της.

Διαβάστε τη συνέχεια στο dim/art