Ο ουσιαστικότερος πολιτικός λόγος γι’ αυτό είναι πως οι περίπου 25 βουλευτές του μαζί με αυτούς του πρώτου κόμματος έχουν τη δυνατότητα να συγκροτήσουν την κυβερνητική πλειοψηφία. Επιπλέον σε θεσμικό επίπεδο αυτό το κόμμα θα λάβει την τρίτη εντολή για το σχηματισμό κυβέρνησης, με ό,τι αυτό σημαίνει για την προβολή του και το κύρος του. Ενώ, αν υπάρξει η ανάγκη νέας εκλογικής αναμέτρησης, θα έχει σταθεροποιήσει τη σχέση υπεροχής έναντι των άλλων μικρότερων κομμάτων, εγγράφοντας έτσι τις μικρότερες απώλειες στο κλίμα πόλωσης που θα επικρατήσει.
Για αυτούς τους λόγους Χ.Α., Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ διαγκωνίζονται ποιος θα καταλάβει αυτήν την προνομιακή θέση. Όπως έγραψα στη “Θ” στις 5 Ιανουαρίου, νομίζω πως η Χ.Α. συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες. Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις το πιστοποιούν, αν λάβουμε υπόψη πως ακόμη δεν έχει παρουσία στα ΜΜΕ και σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων της δεν δηλώνει την προτίμησή του στις δημοσκοπήσεις. Επιπλέον το ξενοφοβικό κλίμα που δημιουργείται μετά το μακελειό στο Παρίσι διαμορφώνει ευνοϊκό περιβάλλον για αυτήν. Το γεγονός πως ένα νεοναζιστικό κόμμα με όλη την ιστορική ηγεσία του στη φυλακή θα λάβει ενδεχομένως τη θεσμική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, αντί να προκαλεί ανούσιες κραυγές καταδίκης, θα έπρεπε να εγείρει ερωτηματικά για τους λόγους της απήχησής του, της αντοχής του και της προοπτικής του.
Από τα άλλα δύο κόμματα που ανταγωνίζονται για την πολυπόθητη τρίτη θέση το Ποτάμι συγκεντρώνει σαφώς τις περισσότερες πιθανότητες. Το ΠΑΣΟΚ, πληγωμένο από το κόμμα του Γ. Παπανδρέου, προσπαθεί να παλέψει με το σχήμα της Δημοκρατικής Παράταξης, που όμως ουδέποτε συνέστησε, καθώς ούτε ιδρυτική συνδιάσκεψη έγινε ούτε αυτόνομα όργανα της Παράταξης εκλέχθηκαν. Δηλαδή η Δημοκρατική Παράταξη υπάρχει στο… μιλητό. Και επειδή το προηγούμενο της Ελιάς των ευρωεκλογών, που λειτούργησε σαν σωσίβια λέμβος για το ΠΑΣΟΚ και τους υποψηφίους του και μετά εγκαταλείφθηκε, έχει αφήσει αρνητική εικόνα, η διείσδυση του πέραν του στενά κομματικού χώρου είναι πλέον δύσκολη. Με στελέχη κουρασμένα από την 25χρονη αδιάλειπτη παρουσία στην κεντρική πολιτική σκηνή, φορτωμένα μάλλον αδίκως όλες τις αμαρτίες αυτών των ετών, έχει απέναντί του το νεαρό Ποτάμι. Ένα κόμμα που, με τις αμφίπλευρες διευρύνσεις και το πλεονέκτημα της παρουσίας σε αυτό άφθαρτων από την άσκηση κυβερνητικής εξουσίας ανθρώπων, φαίνεται πως ξεπερνά το εγγενές πρόβλημα της εκφοράς σαφούς πολιτικού λόγου και μπαίνει στην τελική ευθεία των εκλογών σε καλύτερη θέση από το πολύπαθο ΠΑΣΟΚ. Οι οργανωτικές αδυναμίες του σε ημιαστικές περιοχές ενδεχομένως να του στερήσουν την τρίτη θέση, όμως θα το καταστήσουν μετεκλογικά το βασικό πόλο του κεντρώου και κεντροαριστερού χώρου. Το ΠΑΣΟΚ ελπίζει στις επτάψυχες αντοχές του, στις αναμφισβήτητες ικανότητες του αρχηγού του και στον κυβερνητισμό του, που όμως είναι νόμισμα με δύο όψεις. Και τα δύσκολα θα έρθουν μετά τις εκλογές.
Στις προσεχείς ημέρες θα δούμε με ενδιαφέρον τις κινήσεις των μνηστήρων της τρίτης θέσης, την προεκλογική παρουσία τους και βέβαια πώς θα αποτυπωθούν όλα αυτά στις νέες δημοσκοπήσεις.